تصویر نجومی روز سحابی اسکیمو

در سال 1787 یک ستاره شناس بنام ویلیام هرشل موفق به کشف سحابی اسکیمو از زمین شد.NGC 239 شبیه سر یک فرد احاطه شده توسط پوست حیوانات است در سال 2000 تلسکوپ فضایی هابل از سحابی اسکیمو در نور مرئی تصویر برداری کرد در حالی که رصدخانه x چاندرا با استفاده از اشعه x در سال 2007 از سحابی عکس برداری کرده بود که گازهای داغ آزاد شده را به رنگ صورتی نشان می داد.
تصور ترکیبی از عکس اشعه ایکس قابل مشاهده با اشعه ایکس ساطع شده از گازهای داغ مرکزی به رنگ صورتی است.که هفته قبل از فضا آزاد شده بودند.سحابی ابر های گازی پیچیده را نمایش می دهد که بطور کامل شناخته نشده است.سحابی اسکیمو بطور کامل یک سحابی سیاره ای است و گازهای دیده شده در بالای لایه های بیرونی ستاره ای خورشد مانند تنها 10000 سال قبل تشکیل شده است.رشته های درونی قابل رویت در قسمت بالا توسط بادهای قوی ستاره ای از ذرات قسمت های مرکزی ستاره خارج شده است.
لایه بیرونی شامل هزار سال نوری به رنگ نارنجی به نظر می رسد.سحابی اسکیمو به اندازه 1/3 سال نوری و در فاصله 3000 سال نوری از ما در به سمت صورت فلکی برج جوزا نهفته است.

میدان مغناطیسی سیاهچاله ها ماشه انفجار های درخشان کیهانی است

برای یک مدت طولانی باور ها بر این بود که که میدان مغناطیسی عظیم احتمالا قوی تر از هر آن چیزی است که در اختر فیزیک شناخته شده است.یک عنصر کلیدی در این موضوع انفجار کوتاه مدت اشعه گاماست یکی از بزرگترین انفجار ها در علم کیهان شناسی در موسسه ماکس پلانک برای فیزیک گرانشی مشاهده شده است که این سازگمار می تواند تولید قوی ترین میدان مغناطیسی تولید شده قبل از سقوط به سیاهچاله را توضیح دهد.
میدان های مغناطسی فئق العاده قی تر از ده تا صد میلیون میلیارد برابر میدان مغناطیسی از میدان مغناطیسی ستاره های نترنتی اولیه تولید می شوند.ستاره های نترونی تشکیل شده فوق العاده متراکم هستند و زمانی که دو ستاره نترونی باهم برخورد می کنند ادغام می شوند و یک سیستم دوتایی تشکیل می دهند و وقتی در نهایت عمر آنها به پایان می رد در یک فروپاشی فاجعه بار به یک سیاهچاله تبدیل می شوند.و به احتمال زیاد یک سیاهچاله با تامین انرژی گاما یک انفجار را ترتیب می دهد که یکی از درخشان ترین انفجار های مشاهده شده در جهان است.انفجار کوتاه مدت با ماهواره XMM Newton, با انتشار سویفیت از درون و برای بار دوم با همان مقادیر انرژی در یک سال مشاهده شده است.
این پدیده می تواند چرخش های متفاوت پلاسما را در میدا های مغناطیسی توضیح دهد.لایه های کناری پلاسما با سرعت های متفاوت تری می چرخند و بر علیه یک دیگر اصطکاک پیدا می کنند.در نهایت تنظیمات پلاسما باعث حرکت آشفته می شوداین فرآیند زمینه بی ثباتی مغناطیسی میدان مغناطیسی را به شدت تقویت می کند و نقش مهمی در بسیاری از سیستم های اختر فیزیکی مانند دیسک های صفحه ای و فروپاشی ابر نواختر ها را بازی می کندباور ها بر این است که ناپایداری مغناطیسی در درون ستاره های نترونی با میدان مغناطیسی حداکثر میدان مغناطیسی را تقویت کند این مساله با شبیح سازی عددی به دست آمده است.
دانشمندان امواج مغناطیسی در AEI  یک ستاره نترونی با میدان مغناطیسی حداکثر با دو قطب مغناطیسی را که ساختار پیچیده آن باعث چرخش می شود و ناپایدار است و در نهایت توسط یک ابر ماده بوسیله یک سیاهچاله احاطه می شود در حالی که دومی به درون سیاهچاله فرو می ریزد.
این شبیه سازی به روشنی حضور یک میدان مغناطیسی تقویت شده را در داخل ستاره نشان می دهد.
بی ثباتی مغناطیسی تا کنون ناشناخته مانده و اساسا این مکانیسم تحت گرانش شدید و فوق العاده قوی در داخل ستاره های نترونی با میدان مغناطیسی قوییافت شده است زیرا که شرایط فیزیکی در درون میدان مغناطیسی این ستاره ها به شدت به چالش کشیده می شود.
این کشف جالب حدقلا شامل دو دلیل است:برای اولین بار و بدون ابهام توسعه بی نظمی را در چهار چوب نسبیت عام انشتین نشان می دهند که هیچ یک از معیار های تحلیلی تا به امروز قادر به پیش بینی این بی ثباتی نبووده است.
و دوم تاثیر شگرفی در اختر فیزیک و حمایت از این نظریه که میدان های مغناطیسی قوی می توانند عنصر کلیدی در توضیح مقادیر عظیم انرژی آزاد شده از انفجار های اشعه گاما باشند.
تصویر از ناسا نشان دهنده بعیدن یک سیاهچاله توسط یک ستاره نترونی است دانشمندان می گویند برای اولین بار شواهد وسوسه انگیزی از خوردن یک ستاره نترونی و مکش یک ستاره نترونی به شکل یک هلال و غورت دادن کامل آن توسط سیاهچاله و خورده شدن آن در یک ساعت و یک دقیقه دست یافته اند.

تصویر نجومی روز شی هوگ یک حلقه شگفت انگیز کیهانی

آیا این یک کهکشان است یا دو کهکشان؟این سوال در سال 1950 هنگامی که ستاره شناس ستاره شناس هنر هوگ مجالی این تصویر را مشاهده کرد به ذهنش رسید.در لایه خارجی ستاره های آبی روشنی وجود دارد در حالی که در مرکز کروی شکل سرشار از ستاره های قرمز رنگ که احتمالا دارای عمر طولانی هستند می باشد.و به نظر می رسد میان آن دو نیز تاریکی وجود دارد اگر چه شی هوک ناشناته باقی ماند ولی اشیا مشابه آن شناخته شده است و بعنوان حلقه ای از یک کهکشان شناخته می شود.
فرضیه پیدایش این کهکشان این است که میلیاردها سال قبل بعد از برخورد یک کهکشان اثر گرانشی آن به نوار مرکزی اعمال شده که بعد ها این اثر رفته تلسکوپ هابل در زولیه 2001 جزئیات بی سابقه ای از جسمی که هوک مشاهده کرده بود را ارائه داد مشاهدات اخیر نیز نشان می دهد که شی هوک یک زائده کوچک کیهانی نیست و دهانه آن حدود 100000 سال نوری است و در فاصله 600 میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی مار نهفته است.در عین حال به نظر می رسد یکی دیگر از حلقه های کهکشان در فاصله دور نهفته شده باشد

 اخبار علم نجوم تصویر نجومی روز

کشف دوسیاره نزدیک جدید که عمری بیشتر از کهکشان راه شیری دارند همه تئوری های قبلی ما را به چالش می کشد!

دو سیاره غول پیکر هم اندازه مشتری در سال 2012 که به دور مداره ستاره ای که در فاصله 375 سال نوری از ماست و به زودی به یک غول سرخ تبدیل خواهد شد کشف شده اند این سیارات از جمله قدیمی ترین جهان هایی هستند که تا کنون کشف شده اند.
دانشمندان موسسه ماکس پلانک برای نجوم در هایدلبرگ، آلمان. کهکشان بر این عقیده هستند که کهکشان راه شیری خود هنوز بطور کامل شکل نگرفته است.جان سیتوان گفت در طول مطالع با استفاده از سرعت شعاعی که ستاره شناسان برای مشاهده لرزش دوره ای نور یک ستاره در حال چرخش برایکشش گرانشی آن استفاده می کنند ستیاوان و همکارانش درمدار ستاره دو سیاره در حال چرخش را یافتند که  HIP 11952. نام گرفت.
یک تخمین می گوید که ستاره میزبان 12.8 میلیاردسال سن دارد و در نتیجه به احتمال زیاد در ابتدایعمر جهان در متر از یک میلیارد سال بعد از انفجار بزرگ شکل گرفته باشد بر اساس محاسبات این تیم سیاره بیگانه از ژوپیتر بزرگتر است و مدار کامل آن هفت روز است سیاره دوم سه برابر مشتری است و دوره چرخشش آن نه و نیم ماه است.
ستیوان گفت معمولا سیارات مدت کوتاهی پس از تشکیل ستاره ها تشکیل می شوند و سیارات نسل بعدی بعد از مرگ ستاره ها اما این مساله هنوز جای بحث دارد.
این کشف های نشان می دهد ککه شکل گیری سیارات در جهان اولیه علیرغم این واقعت که در ستاره ها عناصر سنگین ماند هیلیوم و هیدروژن با تئوری پذیرفته شده مقابله می کند اما یک مدل دیگر بنام پارچه می گوید که عناصر سنگین برای شکلیگیری به فرایند تشکیل سیارات نیازمندد.سیتوان گفت آهن تنها یک درصد خورشد ما را شامل می شود.
نظریه رشد پیوسته که تاکنون مشاهدات آن را تایید کرده اند می گوید بسیاری از سیارات کشف شده در پناه ستارگان که تا به امروز نسبتا جوان هستند مقادیر بالایی از فلزات را دارند.
وی افزود برای برسی این موضوع ضروری است که در اطراف ستاره های قدم تری که مقادیر کمتری فلز دارند پژوهش انجام شود.

دانشمندان از کشف کوازار های قدرتمندی که قادر هستند بر کل کهکشان و حتی بیرون از آن تاثیر بگذارند خبر دادند!

کوازارها از جمله درخشان ترین قدیمی ترین دور ترین و قدرتمند ترین اشیا در جهان هستند که در امتداد صفحه سیاهچاله عظیم کهکشان ها قابل تشخیص است.کوازار ها توانایی تولید مقادیر عظیمی از انرژی را دارند که معادل عزاران برابر انرژی تولید شده توسط تمام صدها میلیارد ستاره کهکشان راه شیری باشد.
اختر شناسان دارتموت رایان و کوین هینلاین و همکارانشان مقاله ای در مجله اختر فیزیک منتشر کرده اند که جزئیات اکتشافاتی که بر اساس مشاهده 10 کوازار که دارای تابش های کوازاری برای هزاران سال نوری هستند را منتشر می کنند.
برای اولین بار ما قادر به دیدن اندازه واقعی از کوازرها و سیاهچاله مرکزی کهکشان ها که بر کهکشان خود تاثیر می گذارد با مقادیر محدود گاز هستند
طول موج تابشی از کوازارها تمام طیف های الکترومغناطیسی از امواج رادیویی از کمترین طیف تا بیشتریت از مادون قرمز تا ماورا بنفش و اشعه x و گاما را پوشش می دهد سیاهچاله مرکزی نیز یک هسته کهکشانی فعال است که با بلعیدن گازهای ستاره ای اطراف رشد و باعث آزاد سازی انرژی می شود .
تصویر زیر کهکشان را نشان می دهد که کوازار آن نیز در تصویر مشخص شده است.

اگر شما این نیرو را دریافت کنید منبع روشنایی رادیویی در مرکز کهکشان قرار دارد.این منبع روشنایی تابشی شبیه نور تولید شده در لامپ نئون خواهد بود هیکوس و همکارانش در فیزیک و نجوم در دارثموث گاز می تواند فرکانس های مختلفی از نور را تولید کند که فقط در یک کوازار قابل تولید است.این نور می تواند ردی به ما از گازهای بر انگیخته شده از سیاهچاله هایی در فاصله دور باشد.

کوازارها در مقایسه با یک کهکشان بسیار کوچک و مانند یک دانه شن در ساحل هستند ولی قدرت تابش آنها می تواند به مرزهای کهکشان حتی فراتر از آن گسترش یابد.
 روشنایی این گازها می تواند تاثیرات شگفت انگیزی تولید کند.در حالی که اگر گازها ی داغ و روشن تحت تاثیر گرانش کوازار قرار بگیرد باعث جلوگیری از تشکیل ستاره های جدید می شود..بنابرین سیاهچاله کوچک مرکزی و کوازار آن قادر به کاهش فرآیند تشکیل ستاره ها و رشد آنها در کهکشان در طول زمان هستند.
هیکوکس گفت این بسیار هیجان انگیز است که ما می دانیم تعدادی از دلایل مختلف و مستقل مانند این کوازارها تاثیر عمیقی بر جهانی که در آن زندگی می کنیم را دارد.اما در حال حاضر یکی از جنبه های تعامل آن می تواند در کل کهکشان گسترش یابد که هیچ کس قادر به مشاهده آن تا کنون نبوده است.این تیم با استفاده از داده های تلسکوپ بزرگ آفریگای جنوب SALT توانسته مشاهدات خود را انجام و طول موج نور را بشکند.و داده های خود را با استفاده از تلسکوپ فضایی wise تایید و اندازه گیری قابل اعتمادی از انرژی تولید شده توسط کوازرها را ارائه دهد.

افراد ساکت پر سر و صدا ترین افکار را دارند .استیون هاوکینگ

دانشمندان آژانس فضایی اروپا: جهان هستی بزرگتر و قدیمی تر و اسرار آمیز تر از آنچه قبلا تصور می شد است

جهان نامتقارن ما تیره تر کند تر و قدیمی تر و بزرگتر از تقکر ما است یافته های ماهواره جدید اسکای مپ در اروپا نشان می دهد که یک تابش زمینه ای روشنتری از تابش زمینه قبلی وجود دارد وجهان یک نقطه بسیار بزرگ سرد دارد.این ناهنجاری نشان می دهد که ممکن است جهان در مقیاس بسیار بزرگتری باشد که قبلا تصور می شد.
نقشه جدید تصحیح شده درک ما را از ترکیب جهان و تکامل و ویژگی های آن می تواند پایه و اساس دانسته های فعلی ما را به چالش بکشد.
ناهنجاری ها نشان می دهد که جهان در مقیاس بسیار بزرگتر از آنی است که ما بطور مستقیم مشاهده کرده ایم اکنون نظریه بر این است که 4.9 شامل جرم جهان و 26.8 ماده تاریک و بقیه انرژی تاریک است ولی این برآورد نزدیک پنج برابر برآورد قبلی است.
مشاهدات اخیر شامل دو راز خیره کننده است برای اولین بار است که ما در یک جهان نامتقارن زندگی می کنیم انشتین اولین فیزیکدانی بود که در 1917 نظریه اصل کیهانی را ارائه داد که بر مبنی آن هان در همه جا یک سان به نظر نمی رسد و در تمام نقاط و جهات به دلیل قوانین فیزیکی حاکم بر شکلگیری و گسترش آن بسیار متفاوت است آنچه پلانگ دید این استت که تابش زمینه کیهانی در نیمی از جهان بسیار قوی تر از نیم دیگر آن است همچنین یک نقطه بزرگ سرد وجود دارد که در آن درجه حرارت قوی تر از واکرویو پایین تر از متوسط وجود ندارد.
تصویر حاصل 15.5 ماه از داده های اولیه پلانگ است و اولین تصویر تمام آسمان از قدیمی ترین نور موجود در جهان ماست زمانی که جهان فقط 380،000 ساله بود تابش زمینه کیهانی نواسانات حرارتی کوچکی و تراکم کمتری داشت و خیلی زود دانه های آن تمام ساختار ستاره ها و کهکشان های امروزی را تشکیل دادند.

این سفینه یک تریلیون مشاهده از یک میلیارد نقطه در آسمان را داشت بطور متوسط از هر نقطه 1000 بار تیم پلانگ با تکیه بر یک سری از شبیه سازی های کامپیوتری بری ابر رایانه ای XE6 شبیه سازی سیگنال های ناخواسته از اشیا اقدام به آشکار سازی آنها کرد برای عکس فوری ده میلیون پردازنده ساعت زمان در هاپر مورد نیاز است.
بطور کلی اطلاعات استخراج شده از نقشه جدید یک مدل عالی با دقت بی سابقه از جهان ما را فراهم می سازد.
نوسانات دمای تابش زمینه کیهانی نیز توسط پلانگ این مدل را تایید می کند.
خواص مناطق سرد و گرم نقشه اطلاعات مورد نیاز ترکیب عالم را مشخص می کند ماده معمولی فقط 4.9 چگالی انرژی جهان است و ماده تاریک 26.8 نزدیک به یک پنجم برآورد قبلی و انرژی تاریک حدود 69 درصد است.
پلانگ نیز مقادیری جدید برای سرعت انبساط جهان در نظر گرفته است که ثالت هابل 6.7 کیلومتر بر ثانیه است و به نظر می رسد عمر کیهان مسن تر از آنچه قبلا تصور می شد در 13.8 میلیارد سال است.
بر طبق این تجزیه و تحلیل ها نظریه تورم اولیه برای جهان یک مرحله بسیار موتاه است و بخش کوچکی از یک ثانیه در جهان است و خواص بسیاری از یک جهان بعنوان یک کل این گسترش اولیه ناشی از تابش زمینه ای است که ما امروز می بینیم.
اگر چه دوران بسیار کهن بطور مستفیم قابل مشاهده نیست ولی این نظریه مجموعه ای از آثار بسیار ظریف از موج زمینه تابشی را تشخیص می دهد ه با داده های پلانگ تایید می کند که تغیرات کوچی در چگالی جهان اولیه داده شده که با تورم پیشبینی شده مطابقت دارد.
پلانگ این گسترش سریع را در جهان اولیه تشخیص می کند ولی یافته های جدیدش کمی با فیزیک امروزی نیازمند درک بیشتر است یکی از یافته های شگفت انگیز پلانگ این است که نوسانات تابش زمینه گرانشی در مقیاس بسیار بزرگ بود که با مدل استاندارد مطالقت ندارند همچنین عدم تقارن درجه حرارت استاندارد در نیمکره مخالف آسمان و وجود یک نقطه سرد نیز باعث تضاد است.
یک راه برای توجیح این تضاد غیر عادی وجود دارد در واقع جهان بسیار بزرگتر از مقیاس قابل مشاهده ما باشد تابش زمینه کیهانی تنها ممکن است یک مسیر پیچیده از درک قبلی عالم و الگوی های غیر معمول امروز باشد.
هدف نهایی دانشمندان ساختن یک مدل جدید بر اساس فیزیک امروزی است.

تصویر نجومی روز سحابی ثور

سحابی ثور که بنام  NGC 2359 نیز معروف است در صورت فلکی سگ زد برزخی در فاصله 15000 سال نوری از زمین قرار دارد.این سحابی سی سال نوری از فضا را پوشش می دهد به این معنی که نور در زمانی کمتر از سفر خورشید به ما به پروکسیما قنطورس و مرکز آن دوبار سفر می کند.
در آنجا همه نوع سحابی وجود دارد اما این یک سحابی نشری است که اساسا یک ابر گازی بسیار یونیزه که نور را در تمام طول موج ها از خود ساطع می کند است.
بطور معمول این سحابی محصول ناپایدار ستاره گرگ رایان (HD 56،925)  که مقادیری از ماده خود را در ضربان و باد ستاره ای از دست داده است می باشد این ستارگان بطور معمول حجیم تر از خورشید می باشند.وجرمی حدود بیست برابر خورشید و دمایی حدقلا بین 25000 تا 50000 درجه کلوین در بیرونی ترین لایه خود دارند و دارای گازهای ستاره ای فوق العاده ای هستند که می توانند آنها را با سرعتی بین 300 تا 2400 کیلومتر برثانیه پرتاب کنند.همانطور که گفته شد گرگ رایان یک ابر نواختر نیست و از بین نرفته است و ویژگی های فیزیم آن در قسمت های کوچکی از این ابر مولکولی بزرگ وجود دارد فعل و انفعالات گرانشی آن نیز با کلاه ثور بر قرار است.

تصویر نجومی روز منطقه شکل گیری ستارگان در صورت فلکی جبار!

سحابی جبار یکی از درخشان ترین سحابی های آسمان شب است.و جنوب کمربند جبار 1344 بیست سال نوری بیشتر یا کمتر بزرگ ترین منطقه شکل گیری ستارگان نزدیک به زمین است.این تصویر بنام ذوزنقه معروف است یکی از ستارگان جوان در حال شکل گیری است که می تواند یکی از شش ستاره درخشان نزدیک به زمین باشد.منطقه حباب مانند و حباب ها در هنگامی که بادهای ستاره ای با ذرات باردار ارج شده از ذوزنقه برخورد می کنند یک شکل جادیی به خود می دهد.
تصوی اعتبار دهی شده توسط ESA

نجات یابندگان تئوری جدید درباره انقراض دایناسورها و شهابسنگی که 65 میلیون سال قبل به زمین برخورد کرد.

تکامل جمعیت مردم را برای وقف دادن به شرایط شامل می شود و به شما دانش مورد نیاز برای زنده ماندن می دهد.یک مطالعه جدید ایده جدیدی پیشنهاد می دهد که سازگاری بیولوژیک برخی از موجودات تکامل یافته برای مقابله با چالش های زندگی در درون آب شیرین نیز کمک می کند.محیط زیست نیز ماه ها آنها را از تاریکی و انجمادی که به دنبال تاثیر سیارک بزرگی بنام Chicxulub که 65 میلیون سال قبل به مکزیک امروزی افتاد مانند سپری حفظ می کند به احتمال زیاد 65 میلیون سال قبل یک طوفان جهانی و مقادیر عظیمی از سنگ و بخار به بالای جوی پرتاب شد که باعث کشته شدن دایناسور ها شد.
در شش مایلی سیارک Chicxulub در یوکاتان تصور می شود ضربه ی قابل توجهی با انرژی 100 میلیون مگاتن تی ان اتی باشد این مسله را نویسنده و پژوهشگر ارشد داگ رابرتسون از بخش علوم زمین موسسه پژوهش علوم محیط زیست گفت.
در سال 1990 این تئوری به مقدار قابل توجهی توسط شیمیدان کیهانی  آلن هیلدبرند حمایت شد.
وی 122 مایل از ساختار های گسترده حلقه مانند که تعدادی آنها در تصویر قابل تشخیص است در 65 میلیون سال قبل مشخص کرد این لایه های رسوبی در منطقه یوکاتان مکزیک بنام دهانه Chicxulub  قرار دارد.

مشاهدات ما یک میدان مغناطیسی فوق گرانشی در منطقه را نشان می دهد که علاوه بر داشتن سن مناسب با دهنه سازگار با یک سیارک 6 تا 12 مایلی که بطور گسترده در سطح جهانی تاثیر گزار بوده است قابل سازگار ات اعتقاد مبنی بر این است که این اتفاق هر صد میلیون سال یک بار اتفاق می افتد.
پالس حرارتی ناشی از وارد شدن یک ماده در سراسر جهان باعث اشتعالی شد که همه موجودات زنده که در لانه خود یا در آب پناه بدرده بودند از بین بروند.انرژی جنبش ماده خارج شده به صورت گرمایی در بالای اتمسفر باعث سرخ شدن آسمان آبی برای ساعت ها شد.

دانشمندان معتقد هستند که برای بیش از یک دهه تمام سطح زمین تبدیل به یک اجاق جهانی شده بود و تمام سنگ های کوچک ذوب شده و در سراسر دوره کرتاسه در تمام جهان گسترش یافت.
یک حوزه از خاک رس بروی توده سنگ های صخره ای که تبخیر شده اند همراه با ایریدیوم در سراسر جهان باقی مانده که سوابق طوفان خارق العاده جهانی و به دنبال آن تاثیراتش را به نمایش می دهد..حوزه پالس حرارت و دوده برای بعضی از زمان ها شناسایی شده است امام پیامد های آن بر روی موجودات زنده به خوبی شرح داده نشده است.بسیاری از دانشمندان کنجکاوند که در مورد حیواناتی بدوی مانند پرندگان و پستانداران و دوزیستان که موفق به زنده ماندن از این فاجعه جهانی که منجر به انقراض دایناسور ها شد بدانند.

یلیام لوئیس، یک دانشمند آب شیرین در دانشگاه کلرادو گقت:موجودات باید بیشتر از موجودات دریایی سازگاری خود را با تغیرات فیزیکی و شیمیایی داشته باشند.بسیاری از موجودات آب شیرین بخاطر چرخه انجماد و ذوب سالیانه و دوره های مبود اکسیژه به دفن مخفی تخم های خود در گل و لای روی آوردند اما در برخی از محیط های زیست این پدیده غیر معمول است و نیازی به آن نیست.
 آلیسون موری، یک دیرین شناس در دانشگاه آلبرتا در کانادا گفت:مردم بیشتر فکر می کنند انقراض دایناسور ها بخاطر از بین رفتن زنجیره های غذایی صورت گرفته باشد.
در این مقاله که توسط مجله تحقیقات ژئوفیزیک Biogeosciences بصورت آنلاین منتشر شده است در این مقاله به شیوه دقیق برسی شده است که انقراض بخاطر سقوط زنجیره های غذایی بوده است ولی گروهایی مختلفی نیز توانسته اند مدت های طولانی و بدون حضور نور زنده بمانند.
در ابتدای کار رابرتسون بقایایی از چند ساعت بعد از سقوط به زمین نشان داد که خیلی سریعتر از پخش حرارت آسمان به رنگ تیره می شود و شعله های آتش و آتش سوزی می توانست منجر به مرگ همه چیز جز موجوداتی که در اعماق دریاها یا زیر زمین هستند بشود رابرتسون گفت همه دایناسور ها ساعاتی بعد از تاثیر برخورد شهابسنگ از بین رفتند و گرد و غبار و خاکستر هوا باث شد که سیاره به یک زمستان فرو برود و همه جاندارانی که به نور وابسته بودند از جمله گیاهان از بین بروند.
بر طبق این نظریه اقیانوس ها تا حد زیادی از تاثیرات انفجار اولیه از آتش و گرما محفوظ بوده اند اما مدتی بعد از آن همه جانداران غول پیکر دریایی مثلا plesiosaurs  بدلیل از بین رفتن زنجیره های غذایی از بین رفتند.
تا بیست سال قبل دانشندان معتقد بودند درجه انقراض موجودات دریایی آب شیرین بیشتر بود اما در حالی که محیط های آبی بیش از نیمی از گونه های خود را از دست داده بودند این مقدار در آب شیرین بیشتر بود زیرا موجودات آب شیرین بیشتر به تغذیه از دتریتوس ها و مواد آلی مرده داشته اند و در طول این مدت این محیط تا بطور داوم از این مواد آلی به وسیله رودها و روداته ها محلول شده بودند.و آبهای شیرین اکسیژن خود را نیز به خوبی حفظ کرده بودند و احتمال ورود به آبهای شیرین برای ادامه حیات بیشتر بود.
چالش جدید دیرینه شناسان پیدا کردن راهی برای اثبات فرضیه خود درباره این موضوع است.اعتقاد رابرتسون این است که انقراض در یک بازه زمانی مشابه در هر دو آب شیرین و شور رخ داده است اما دریاچه ها و رودخانه ها قدرت بیشتری برای بهبود خود داشته اند اما آزمایش این مدل آسان نخواهد بود زیرا شواهد برای بقای اکوسیستم های آب شیرین از فسیل های موجود در منطقه مونتانا جدا خواهد بود و دانشمندان باید در جاهای دیگر جهان به دنبال شواهد مشابه برای رسیدن به نتیجه باشند.

تصویر نجومی روز سحابی رنگارنگ M20

این سحابی زیبای سه شاخه دارای یک تضاد در مطالعات کیهانی است و بعنوان M20 شناخته می شود و در فاصله 5000 سال نوری زمین در صورت فلکی غنی از ستاره قوس نهفته است.یک فرآیند ستاره سازی در فرآیند سطح کهکشان وجود دارد.که آن نیز به سه بخش مختلف منشعب شده است سه نوع مختلف از سحابی های مختلف وجود دارد:انتشار نور قرمز ساطع شده از اتم های هیدروژن-قسمت آبی که بازتاب نور تولید و منعکس شده از گرد و غبار است و سحابی تاریک که در آن ابرهای گرد و غبار متراکم در نیمرخ آن به رنگ سیاه به نظر می رسد.منطقه انتشار رنگ قرمز روشن توط خطوط گرد و غبار به سه قسمت جداگانه از هم جدا شده است.این تصویر توسط صحنه های رنگارنگ انتشار نور سرخ و بازتاب نور آبی احاطه شده است.ستون ها و جت های ساخته شده توسط ستارگان تازه متولد شده در زیر و سمت چپمرکزی سحابی در تلسکوپ فضایی هابل دیده می شود این تصویر از سحابی از سه شاخاب وسعتی حدود چهل سال نوری دارد.

برف های باستانی روی مریخ!

شبکه هایی از دره های انشعاب دار با سطح ترک خورده در سراسر مریخ پخش شده است.این مطالعات دره های هک شده از آب را در چهار گوشه مریخ نشان می دهد که توسط رواناب از بارش ها از کوهها روان شده است.برف و باران زمانی اتفاق.می افتد که بادهای مرطوب بطور غالب به طرف بالا از طرف کوهها مورد فشار قرار گیرند.محققان شامل جیم هد استاد زمین شناسی گفت محققان چهار مکان را که در آن شبکه های دره ای وجود دارد درامتداد پشته کوه بلنده دهانه پشته یا دهانه بلندی ها رینگ یافته اند.
برای ایجاد منشا بادهای غالب در هر مکان محققان از یک مدل توسعه یافته GCMبرای مریخ استفاده می کنند.مدل شبیهسازی جریان هوا بر با گاز را بر اساس نظریاتدانشمندان ترکیب می کند در حال حاضر دانشمندان معتقد اند در اوایل مریخ اتمسفر وجود داشت.در مرحله بعد تیم از یک مدل بارش برای تعین مناطقی که در ان بادهای غالب با استفاده از GCM برای بارش تعین خواهند کرد به احتمال زیاد این متد برای هریک از مناطق مورد مطالعه مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
شبیه سازی ها نشان داد که بارش های سنگین از بالا از متراکم ترین شبکه های دره وجود داشته است.در پاسخ های پیچیده تراکم زهکشی از مدل های پیچیده بارشی توپوگرافی انتظار می رفت متفاوت بود کنت اسکانلون گفت تایید این مساله نیازمند یک راه پیچیده خواهد بود.
پارامتر های جوی مورد استفاده در مدل GCM بر اساس مدل گردش عمومی جامع جدیدی آب و هوای سرد را پیشبینی می کند.بارش مورد مطالعه در این مدل برف بود.اما به نظر می رسد برف هادر شرایطی که دره ها تشکیل می شد گرم شده اند و ذوب شده اند.در واقع برخی از بارش های باران در این دوره شکل گرفته بود.
اسکانلون گفت:مرحله بعدی برای شبیه سازی برخی از مدل های ذوب برف پاسخ به این سوال است که برف عظیم با چه سرعتی ذوب شود؟و آیا با باران نیاز دارد و آیا برف تخلیه کافی برای حک کردن دره ها را با ذوب آن را دارد؟

ابر گازی که به دانشمندان امکان مطالعه ساختار یک سیاهچاله را می دهد.

امروزه دانشمندان معتقد هستند که وجود سیاهچاله های بسیار بزرگ و داغ در مرکز کهکشان ها مانند کهکشان ما غیر عادی نیست.
سیاهچاله مرکزی این غول جرمی حدود چهار میلیون برابر خورشید ما را دارد و با توجه به ماهیت سیاه آن ما نمی توانیم آنها را مشاهده کنیم و با استفاده از تعامل سیاهچاله با محیط اطراف قادر به دیدن آنها هستیم.
متاسفانه این سیاهچاله که در ورت فلکی قوس قرار دارد مشکل ساز شده است و بورت یک سیاهچاله خفته در آمده است.این سیاهچاله در حال حاضر بصورت خفته است و بصورت فعالانه در حال مکیدن مواد نیست یک چیزی غیرعادی است یک شی می تواند به دور یک سیاهچاله گردش کند بدون اینکه توسط افق رویداد آن مکیده شود.)
با این حال یک سال قبل منجمان یک ابر گازی نسبتا بزرگ کشف کرند که اگر آم باعث مشاهده مردن سیاهچاله نشود به ما فرصتی برای برسی محیط اطراف سیاهچاله برای درک سیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری را می دهند.
این منطقه توسط دانه های ریز گرد و غبار بین ستاره ای که به طور موثر در پنهان کردن مشاهده ما در طول موج نوری تاثر دارد احاطه شده است.
دانشمندان با استفاده از تلسکوپ را قادر به ضبط ابر مصرف کننده گاز در زمان واقعی قادر می سازد ابر در نزدیکترین فاصله خود از سیاهچاله که پنج برابر فاصله نپتون و خورشید در حدود 25 مسبیون کیلومتر است قرار دارد.از این فاصله ابر گازی از دم توسط سیاهچاله کشیده می شود و باعث می شود تا آن به بیشتر از 160 میلیارد کیلومتر گسترش می یابد این فرآیند کشیده شدن ابر گازی بصورت جزر و مد سرعتی معادل 700 کیلومتر بر ثانیه دارد.

تصویر نجومی روز کهکشان مارپیچی NGC 3521

کهکشان NGC 3521 در فاصله 35 میلیون سال نوری در صورت فلکی لئو بصورت روشن دیده می شود و با تلسکوپ های معمولی دیده می شود اما د مقایسه با دریگر کهشان های مارپیچی لئو مانند M6 و M65 نادیده می شود این این پیکره کیهانی رنگارنگ در 50000 سال نوری برخی از کهکشان های ورزشی ماپیچی قرار باگرد و غبار آمیخته شده است. ستاره های صورتی و خوشه های جوان آبی مشاهده می شود در تصویر بقایای جزر و مد یک جریان ستاره ای که نتیجه ادغام بعضی از این کهکشان ها با این کهشان است دیده می شود. در مرکز کهکشان یک منطقه یونیزه وجود دارد که احتمال خطر انتشار هسته ای وجود دارد.

تصویر نجومی روز کهکشان روشن و مارپیچی IC 342

اندازه اش مشابه کهشان ماست کهکشان روشن و مارپیچی در همسایگی ما کهکشان IC 342 در فاصله ده میلیون سال نوری این کهکشان یک کهکشان برجسته در آسمان شب ماست و با توجه به جهان ما و پوشش گرد و غبار ابرها و ستارگان و گرد و غبار در امتداد صفحه کهکشان راه شیری ما پنهان است.و نور این کهکشان با ابرهای کیهانی پوشیده شده است.درر تصویر آثار گرد و غبار و ستاره های آبی و درخشان و صورتی و بازوهای مارپیچی به دور کهکشان و به دور از هسته دیده می شوند.
این کهشان ممکن است در اثر فرآیند های ستاره سازی اخیر دچار یک انفجار ابرنواختری شود وگروه کهکشان های راه شیری را تحت تاثیر تکامل گرانشی قرار دهد

سیاهچاله در ابتدای عمر جهان به وجود آمده اند یا بعدا در داخل کهکشان ها شکل گرفته اند دانشمندان به دنبال پاسخ این سوال هستند!

سیاهچاله های بزرگ آنها از داخل کهکشان می آیند یا آن را ایجاد می کنند.آیا سیاهچاله های بزرگ و کهکشان های اولیه با هم بودند یا آنها داخل کهکشان ها ایجاد شده اند.تجزیه و تحلیل های اخیر از امواج گرانشی از برخورد سیاهچاله ها در انشگاه کاردیف می تواند پاسخ را به کمک باسازی تصادف های کیهانی و حوادث پس از آن فاش کند.بر طبق نظریه های امروزی بزرگترین کهکشان ها سیاهچاله های پرجرم در هسته خود دارند اما وقتی کهکشان ها برخورد می کنند سیاهچاله های آنها با هم ادغام می شوند آنها هیچ اطلاعی در باره منشا سیاهچاله های اصلی(در مرکز کهشکان ندارند)
بنا بر این اختر شناسان کاردیف تلاش کرده اند تا امواج گرانشی را مشاهده کنند امواج گرانشی در فضا و زمان که تقریبا صد سال قبل انشتین پیشبینی کرده بود قرار دارند اما آنها هنوز بطور مستقیم شناسایی نشده اند.مهمترین شباهت امواجج گرانشی با امواج ضعیف تر شتاب توده های آنهاست از جمله در اطراف سیاهچاله بارهایی شبیه بارهای شتابدار الکتریکی تولید می کنند که شبیح مادون قرمز و امواج رادیویی است.به همین دلیل امواج الکترومغناطیسی می توانند هر چیزی را که با از دوران های کهن می خواهیم در باره آن بیاموزیم بگویند.
به گفته دکتر مارک هانو از مدرسه کاردیف فیزی و اختر نجوم:اگر ما بتوانیم امواج گرانشی را تشخی بدهیم می توانی پنجره جدیدی به سوی کیهان باز نیم و دروازه ای به سوی ابعاد تاریک نظریه نسبیت عام باز کنیم.
پیشبینی ها بر این است که سیاهچاله ها باید ریز موجهایی در باقت فضا و زمان ایجاد کنند که نام یکی از آنها RINGDOWN است که شامل اطلاعاتی در باره جرم نهایی سیاهچاله ها و چرخش آنها و منشا هر دوی آنها و سیاهچاله است.

گروهی از پژوهشگران با استفاده از 1900 داده کامپیوتر برای یک سال و معادلات نظریه عام انشتین به توصیف اتفاقاتی که بعد از برخورد دو سیاهچاله اتفاق می افتد پرداخته اند هدف نهایی مشاهده برخورد مستقیم سیاهچاله ها با استفاده از امواج گرانشی آنهاست..
این تیم تحقیقاتی شامل بیش از بیست فیزیکدان شاغل در کاردیف داتشگاه یناوین و و جزایر بالئارس، موسسه آلبرت انیشتین در پوتسدام، و موسسه فناوری کالیفرنیا با حل معادلات انشتین در ابر رایانه ها به توصیف دقیق سیاهچاله ها پرداخته است و پس از پیشرفتهایی که در سال 2005 داشته محققان جوان را به شگفتی انداخته است و بخشی از یک انقلاب علمی است.
آشار سازی ها در حال سوق دادن محدودیت های قعلی فناوری و با شبیه سازی هایی که از قدرت پردازش محاسبات کامپیوترهای فعلی منشا می گیرد به ما کمک می کنند.
تعدادی از تئوری های امروزی به ما می گوید سیاهچاله ها در کیهان اولیه تشیل شده است یا بعدا در داخل کهکشان ها تشکیل شده است بصورت ی راز مانده است در هر حال سیاهچاله های اولیه برای این کار بسیار گسترده بودند..
بزرگترین سیاهچاله شناخته شده در مرکز یک کهکشان یک غول بیضوی شکل فوق العاده در مرکز کهکشان M87 در وشه سنبله قرار دارد که در فاصله پنجاه میلیون سال نوری است و جرمی معادل 6.6 میلیارد خورشید ما را دارد و اندازه گیری ها نشان داده در مقایسه با کهکشان راه شیری ما که 150-200 خوشه کروی دارد این کهشان 12000 خوشه روی دارد.
در سال 2011 با استفاده از تلسکوپ فردریک تلسکوپ جمینای هاوایی یک گروه از ستاره شناسان جرم سیاهچاله ای که در بالای تصویر نشان داده شده بود را مجاسبه کرندند که بسیار بزرگتر از سیاهچاله مرکز کهکشان اه شیری که جرمی معادل چهار میلیون برابر خورشید را دارد داشت.افق رویداد این سیاهچاله بیست میلیارد یلومتر بود که می تواند کل کهشان راه شیری ما را به داخل خود فرو ببرد.

تصویر بالایی سیاهچاله مرکزی کهکشان ما را نشان می دهد سیاهچاله بزرگ  Saggitarious A نامرئی است ولی تنظیم شکل گیری ستارگان در مرکز کهکشان را انجام می دهد آیا در نهایت پس از رشد این سیاهچاله عظیم به مصرف خواهد رسید؟
در آینده دور مصافران فضا که خود را در مرکز شکل گیری ی کهکشان مارپیچی بزرگ خواهند یافت  از کهکشان راه شیری بعنوان هیچ چیز به جز گسترش دهنده گازهای بین ستاره ای یاد خواهند کرد از آنجا که نزدیک به مرکز کهکشان یک سیاهچاله بزرگ قرار دارد و فعالیت های شدید و خطرناک اتمی انجام می شود هر چیزی که فراتر از مرز ماده است و در آن را به داخل خود بمکد.

در هر ثانیه سی انفجار ابر نواختری در کیهان رخ می دهد.

درحالیکه بطور میانگین تنها یک ابرنواختر در هر کهکشان در هر قرن اتفاق می افتد چیزی که در صد میلیارد کهکشان قابل مشاهده است.و با در نظر گرفتن عمر ده میلیارد سال برای کهکشان(عدد واقعی 13.7 میلیارد سال)دکتر ریچارد ماشوتزکی از مرکز پرواز ناسا می گوید با در نظر گرفتن رقم یک میلیارد ابر نواختر در سال سی ابر نواختر در ثانیه قابل مشاهده است.
ابر نواختر 1987A در 1987 در نزدیکی انفجار ستاره ای در نزدیک زمین که از سال 1604 انفجار آن آغاز شده بود در نزدیکی یک ابر ماژلانی بزرگ در یک کهکشان کوتوله در مجاورت کهکشان راه شیری ما کشف شد.
بعلاوه پرتاب مقادیر عظیمی از هیدروژن هلیم اکسیژن و نیتروژن و عناصر نادر مانند گوگرد و سیلیس و آهن در آن مشاهده شد.
ابر نواختر ها مسئول بخش بزرگی از عناصر مهم حیاتی شامل اکسیژن آهن و کربن موجود در گیاهان و حیوانات روی زمین هستند.
هنوز نوری ابر نواختری که در حدود 163000 سال نوری در حدود 161 هزار سال قبل از میلاد رخ داده است نورش به ما می رسد(یک سال نوری 6 تریلیون کیلومتر است)
تیم ویژه منشا کیهانی دانشگاه کلوراادو با استفاده از ترمیم مشاهدات هابل در نور مرئی و نزدیک ماندون قرمز نمودار متقابل بین ستاره منفجر شده معروف به رشته ملوارید و یک حلقه شش تریلیون مایلی که از عرض در محاصه بقایای یک ابرنواختر قرار گرفته بود را توسط اشعه x رصد کرد.
حلقه گاز به احتمال زیاد نزدیک 20000 سال قبل از ابرنواختر جاری شده است و امواج شوک با با سرعت و به روشنی از باقیمانده خارج می شوند از هر نقطه داغ در حلقه باعث بلند شدن دایره های درخشانی می شوند که با هم ادغام می شوند.
س.یو بولدر دانشیار تحقیقات کوین فرانسه گفت مشاهدات جدید به ما اجازه اندازه گیری دقیق سرعت احشا ستاره ای خارج شده که شامل رسوب انرژی و عناصر سنگین به داخل کهکشان میزبان هستند را می دهند.
اختر فیزیک و ستاره شناسی عضوی از منشا طیف کیهانی از سال 2007 به بعد مشاهدات جدید نه تنها به ما می گوید که هناصری که از حلقه های این ابر مژالانی بزرگ یافت می شود چیست بلکه تاثر آن بر محیط زیست خود در مقیاس زمان انسان ها را نیز بیان می کند.
فرانسه می گوید هابل تنها رصد خانه جهان است که می تواند نور رشته ای از این نوع را تحت ماورا بنفش مشهده کند بسیاری از داده ها توسط طیف نگار تلسکوپ فضایی مشاهده می شوند انگل هایی که از طریق عفونت جنسی منتقل می شوند توسط هابل در ژانویه 201 در تکامل 1987A  مشاهده شد.
برای دیدن یک ابر نواختر و میزان تامل آن با محیط زیست ما 1987A  بهترین نوع است و مانند یک ستاره راک است.
فرانس گفت انفجار ابر نواختر ها در وضعیت جسمانی و تکامل دراز مدت کهکشان راه شیری نقش تنظیم کننده را دارد و دانشمندان بر این باورند که یک انفجار ابر نواختری نزدیک 4 تا 5 میلیارد سال قبل در نزدیکی خورشید ما رخ داده و مسئول پخش عناصر رادیو اکتیو در فضاست.
تصویر متعلق به یک ابرنواختر در کهکشان ماست که تامیل بین حلقه های آن باعث تغیرات پویایی در شیمی و محیط زیست منظومه شمسی می شود. 

تولد مار دوقلو یکی از نادر ترین موارد در طبیعت

در جست و جوی ماده ژنتیک در مریخ و ماورا آن-تراشه جدید دانشگاه MIT ماموریت تشخیص حیات در مریخ را بر عهده گرفته است.

اگر حیاتی بروی مری وجود داشته باشدبیش از حد بعید نیست که باور کنیم که گونه های مریخ و زمین ریشه های ژنتیکی مشترکی داشته باشند برای اینکه بیشاز سه و نیم میلیارد سال قبل یک شهابسنگ برق آسا به صورت کمانه در اطراف منظومه شمسی از بین دو سیاره نوپا عبور کرد این ممکن است دلیلی بر این باشد که ریشه مشترک ژنتیکی بین زمین و مریخ وجود داشته باشد.
کریس مککی، دانشمند سیاره ای با علوم فضایی بخش از مرکز تحقیقات Ames ناسامی گوید یک تراشه تابشی انعطاف پذیر DNA نویدبخش شناسایی و آینده زندگی در مریخ و دیگر سیارات است.
تمرکز بروی تحقیقات کریستوفر کار یک محقق دانشگاه MIT دپارتمان زمین و اتمسفر علوم سیاره ای هست که ترکیبی از DNA را ساخته است که که امیدوار است یک روز به مریخ بفرستاد تا با نمونه های خاک و یخ آنجا برای شناسایی DNA و دیگر مواد ژنتیکی تجزیه م تحلیل شود.
کار می گوید فراتر از مریخ نیز تعین توالی DNA ممکن است و در مکانهایی مانند قمر اروپایی مشتری که در آن اقیانوس مایع وجود دارد ممکن است نشانه هایی از حیات مشاهده شود برای امیدوارمی بیشتر کار می گوی مکانهایی مانند انسلادوس قمر زحل نیز ممکن است بتواند یک منطقه بلقوه برای سکونت باشد و تابش رادیویی کمتری داشته باشد.
هر گونه حیات در گذشته مریخ یا حال آن ممکن است بسیار انعطاف پذیر باشد زیراتمسفر این سیاره عمدتا از دی اکسید کربن ساخته شده که صد برابر نازک تر از اتمسفر زمین است و حفاظت کمتری در برابر تابش گرمایی داردو باعث دمای منفی 195 درجه فانهایت می شود.
از سوی دیگر زیر سطح عمیقی از مریخ تفاوت بسیاری با زمین وجود ندارد که پناهگاه میکروب هاست.نتایج کاوشهای کنجکاوی در مریخ نشان می دهد در زیر این سیاره سردی و خشکی نهفته است که این مساله برای حیات خوش بینانه است زیرا در این صورت محیط زیست مریخ تمام عناصر اصلی برای حیات را دارد.
برای تشخیص چنین آب حیاتی یک ابزار توالی DNAبروی سطح مریخ قرار است در معرض تابش فضایی قرار گرفته باشد و گزارش های صحیح و غلط در آن ثبت و یا داده های اضافی در توالی DNA ثبت شود.
در این مرحله یک هدف دنبال می شود کار و همکارانش در MIT و  هاروارد بیمارستان عمومی ماساچوست قلب ابزار خود را برای تعین توالی در معرض شرایطی دقیقا ماند شرایط رباتیک مریخ قرار می دهند.
بعد از قرار گرفتن به حد کافی در معرض اشعه پروتون ها یون های سنگین اکسیژن و آهن ریز تراشه بطور مستقیم تحت فشار واکنش آزمون باکتری E.CLI یک با موفقیت توالی ژنتیکی خود را شناسایی می کنند.
کار نشنان می دهد که ریز تراشه به مقدار کافی به مدت یک ونیم سال می تواند در فضا تا رسیدن به مریخ و جمعاوری داده ها سالم بماند.
گذشت زمان بروی مریخ می تواند باعث تنزل و کاهش توانایی و برای بدست آوردن داده های جدید و تعین توالی تراشه شود و ممکن است باعث خطای بالاتر و یا شکست پروژه شود.
کار می گوید ما هیچ یک از این مشکلات را در آزمایش هایمان نمی بینیم هنگامی که این تراشه هنوز دوسال در مریخ است قادر به تعین توالی خواهد بود.
کار و همکارانش اثرات شبیه تابش بروی مریخ را در یک چیب تو  خالی بروی تراشه DNA آزمایش کردند هر چیپ شامل 1.3 میلیون چاهک بود که هرکدام می تواند یک تکه حاوی یک DNA را برای تکثر در خود نگه دارد.
برای تست انعطاف پذیری تراشه نسبت به تابش تیم به ایستگاه فضایی ناسا در آزمایشگاه ملی بروکهان سفر کرد محقان کار را با 40 میکرو چیب که در ابتدا 20 تای آنها با الکتریسیته پردازش شده بودند آزمایش کردند.فرآیندی که در آن چیپ یک تراشه با ولتاژ و چاه ها به منظور برسی قطعات DNA که به درستی کار کرده بودند برای مقایسه بین آنها مورد اندازه یری و مشاهده قرار گرفته اند.

به دنبال تست الکتریکی کار تراشه را در معرض درجه های مختلف قرار داد و با استفاده از یک شتاب دهنده خطی با یک منبع یونی و پرتو الکترونی بالا ترین دوز تابش پایدار توسط تراشه تحمل شد بیشتر از آنی که در ماموریت دوساله مریخ مورد انتظار است.
بعد از آن تراشه های پرتو تابی شدند و تیم یک بار دیگر عملکرد الکتریکی را در هر کدام از تراشه ها مورد ارزیابی داد و تغیرات بسیار کمی در عملکرد تراشه ها مشاهده شد.
در دور دوم آزمایش کار 20 میکروتراشه را در معرض درجات مختلفی از اول سطوح تابشی قرار داد سپس تراشه ها را برای بارگزاری در آزمایشگاه در معرض باکتری E.CLI قرار داد و با وجود در معرض تابش قرار گرفتن قابل به تجزیه و تحلیل DNA و توالی یابی ECLI بودند.

کار می گوید این تراشه ها بزرگترین کاندید برای تعین توالی بروی مریخ بدون هیچگونه تغیراتی هستند.و ما در حال حاضر این را می دانیم"اساسا اینکه هیچ تاثیری از تششعات را نبید یک چیز بسیار مهم را برای ما نشان می دهد."
کار و همکارانش در یک گزارش یک گام مهم در تعین توالی DNA در ماموریت های سیاره ای را انجام دادند.
مک کی می گوید که به پژوهش ها کمک نمی کند بعلاوه بخش از جست و جوهای حیات بروی دنیاهای دیگ جست و جوی DNA خواهد بود جست و جوی اصلی برای ارزیابی مکانها برای کشف انسان خواهد بود.
.در مطالعات قبلی کار و همکارانش دریافتند که مواد مورد استفاده در تعین توالی DNA نیز می تواند د برابر تابش های مشابه مقاومت کند داده های کار با هم می گوید نتایج حاکی از تعین توالی ژنتیک بروی فضا نیز مشاهده شود.
کا می گویند من فکر نمی کنم ما تنها تعین توالی را در بعضی از نقطه ها فقط ببینیم امیدوارم بزودی شانس دریافت بخشی از آن را داشته باشیم.

دو احتمال وجود دارد چه ما در کیهان تنها باشیم چه نباشیم هر دوی آنها وحشتناک است.

سِر آرتور چارلز کلارک (به انگلیسی: Sir Arthur Charles Clarke)‏ (۱۶ دسامبر ۱۹۱۷، سامرست، انگلستان - ۱۹ مارس ۲۰۰۸، سریلانکا) معروف به آرتور سی. کلارک، نویسنده، مخترع و دانشمند بریتانیایی است.
رمان علمی-تخیلی بسیار معروف ۲۰۰۱: اودیسه فضایی اثر اوست. فیلمی با همین نام بر مبنای این کتاب توسط استنلی کوبریک ساخته شد و جایزه اسکار را برای او و آرتور سی کلارک به ارمغان آورد. او همچنین آخرین عضو بازمانده از گروهی بود که «بزرگان سه گانه علمی-تخیلی» نامیده می‌شد. دو عضو دیگر این مجموعه «رابرت هاینلین» و «آیزاک آسیموف» بودند.
وی دارنده ۷ مدرک دکترای افتخاری در رشته‌های مختلف تجربی است.

فضای بین ستاره ای یک آزمایشگاه کوانتمی-شیمی الی است.

ممکن است مجموعه ای از واکنش های شیمیایی در فضای بین ستاره ای اتفاق افتاده باشد که ستارشناسان به آن توجه نکرده باشند در سال 2012 اختر شناسان متوجه زنجیره های حاوی دی اکسید کربن اکسیژن در یک ابر مولکولی بنام  پرسئوس در فاصله 600 سال نوری از زمین را کشف کردند.امام محققان قادر به  تکثر این مولکول با توجه به اجازه دادن واکنش دهنده ها برای انقباض روی دانه های گرد و غبار نیستندو مانند رازی در قرآیند شکل گیری باقی مانده است.که چگونه شکل می گیرد؟کوانتم فیزیک می تواند پاسخی به این سوال بدهد که در علم شیمی وجود ندارد.در واقع فضای بین ستاره ای یک آزمایشگاه شیمی کوانتمی است که دارای مولوکول هایی است که ممکن است میزبان سایر مولکول های ارگانیکی باشند که اختر شناسان در فضا کشف کرده اند.اما زنجیره همچنان می تواند با ترکیب گاز هیدروکسل و متانول ایجاد شود هر دوی اینها در حال حاضر در فضا از طریق فرآیندی بنام توونل کوانتم که می تواند رادیکال های هیدروکسیل را از طریق سد انرژی با حضور یک مانع ضریب سرعت وادار به جلوگیری از پیشروی بکنند.
هیدروکسیل و متانول یکی از فراوانترین مواد آلی در فضا هستند و تقریبا به دو قدر نسبت 63 کیلومتر و در داماهای پایین 200 کیلومتر یافت می شوند در این مولکول ها برای کم کردن سرعت افزایش احتمال تونل زنی وجود دارد در دماهای معمولی این مولکول ها فقط به هم می خورند اما در دماههای پایی طولانی می شوند..
همچنین این تیم تشکیل زنجیره های رادیکال مولکولی را و تشکیل یک ترکیب هیدروژن دوتایی را می دهند که طول عمر کافی برای زدن تونل مکانیک کوانتمی را دارد مشاهده شده است.
این دانشمدان به این نتیجه رسیدند که این ساز و کار تونل زنی برای اکسیداسیون مولکول های الی OH در دماهای پایین محیط های ستاره ای گسترده است و این واکنش پنجاه برابر سریعتر از تونل زنی کوانتمی در دمای معمولی اتاق است چون سد انرژی مانع از رخ دادن آن می شود.فضای خالی دمایی بسیار سردتر از 63 درجه کلوین را دارد.امام ابر های گرد و غبار در نزدیک ستاره ها می توانند به این دما برسند.
ما در حال حاضر در حال نشان دادن شیمی آلی در فضا از نوع واکنش هایی که در آن در نظر گرقته نشده است که اتفاق می افتاد هستیم
تصیر یک ابر مولکوی بنام پرسئوس را نشان می دهد که می تواند در طول موج های ماکرویو توسط سفینه فضایی پلانگ گرفته شده است.گرد و غبار گرم بطور مستقیم ستاره را شکل می دهند این مولفه از فضای میدان ستاره ها بیش از چند دهه است که مورد مطالعه قرار گرفته است.
الکترون در امواج رادیویی فرکانس پایین و در مادون قرمز شناخته می شوند.
در 1990 این انتشار مشاهده شد که نمی توان برای آن توضیحی داد و بعنوان انشتار مایکروویو غیر عادی شناخته می شوند و چندین نظریه برای منشا این انتشار پیشنهاد شد و در حال حاضر پوشش طول موج فرکانس پایین پلانگ ایده آل ترین ابزار برای مشاهده و توصیف آن است.و این مزیت را دارد که پلانگ ترکیبی از دو ابزار را شامل می شود که طول موج گسترده تری را پوشش می دهد و باعث درک بهتر از این انتشار غیرعادی می شود.
 کلایو دیکنسون از دانشگاه منچستر:ما در حال حاضر با اعتماد به نفس می گوییم که این انتشار گازهای گرد و غبار خروجی در مقیاس نانو که با سرعت تا هزار میلیون بار در ثانیه هستند.این ذرات کوچکترین ذرات گرد و غبار شناخته شده متشکل از ده تا پنجاه اتم با فتون های چرخان هستند.و در فرکانس ده تا شصت گیگاهرتز منتشر می شوند.
این تصویر از صورت فلکی پرسئوس در کهکشان ما با استفاده از حساسیت بالای پلانگ و پوشش بی سابقه آن گرفته شده است و انتشار غیر عادی را با جزئیات منعکس می کند و می تواند جایگزین تئوری های مادر مقیاس نانو ودانه های ر و غبار شود..

نیرویی که برماده تاریک تاثیر گزار است,تمامی دانسته های ما در باره جاذبه و تاریخ جهان در معرض دگرگونی قرار دارد.

امروز در چهارده جولای یک تیم اروپایی از ستاره شناسان به رهبری هونشنگ ژائو از مرکز اس یو پی ای جاذبه دانشگاه آندرس یک تئری ریشه ای جدید در جلسه ملی نجوم در سنت اندرز ارائه دادند.
نظریه آنها حاکی از آن است که کهکشان راه شیری و آندرومرا ده میلیارد سال قبل با هم برخورد کرده اند و اساسا درک ما از نیروی گرانش اشتباه است.
شایان ذکر است است که مشاهدات آنها با استفاده از ماهواره هایشان می تواند به منظمی کشمکش بین دوکهکشان را توضیح دهد.
دکتر  ژائو  از تئوری های بحث بر انگیز استفاده نکرده است..
در سال 2009 او به رهبری یک تیم بین المللی از ستاره شناسان ارتباط غیر منتظره ای را بین ماده شگفت انگیز ماده تاریک و گازهای قابل مشاهده در کهکشان پیدا کرد که می تواند انقلابی در درک فعلی ما از نیروی گرانش باشد.او پیشنهاد داد که یک نیروی ناشناخته در ماده تاریک فعال است.
تنها چهار درصد از کیهانی که ما می شناسیم شناخته شده است ستاره ها و گازهای کهکشانی چنان سریع هستند که ستاره شناسان گمان می کنند هاله های نامرئی ا گاز تاریک برای نگه داشتن کهکشان ها کنار هم مورد نیاز است.در هر حال یک درک قوی از ماده تاریک و شواهد مستقیم آن را دست نیافتنی باقی گذاشته است.
  تیم معتقد است که یک تعامل بین ماد تاریک و مواد عادی می تواند وجود داشته باشد که مهمتر و پیچیده تر از آن چیزی است که قبلا تصور می شد.و حتی بر این باورند که ماده تاریک ممکن ات وجود نداشته باشند و حرکات غیرعادی ستاره ها در کهکشان ها هستند که باعث اصطلاح گرانش در مقیاسهای بیرونی می شود.
این الگو به نظر خیلی عجیب می رسد و مانند پیدا کردن هیوانات یک باغ وحش از تمام دوران و اندازه ها بطور مجزه آسایی عینی است.
وزن یا ستون مهره ها یا چیزی شبیه به آن ممکن است یک نیروی غیرگرانشی پنجم در جهان حاکم باشد که نقش ماده تاریک با یک دست نامرئی را بازی کند و اثر انگشت آن در تمامی کهکشان ها صرف نظر از اندازه و چهره وجود داشته باشد.
این چند نیرو حتی ممکن است یک راز بزرگتر را حل کنند "انرژی تاریک"که نقش حاک بر انبساط شتابدار جهان را بازی می کند.یک راه حل ریشه ای تر ازتجدید نظر گرانشی نیوتون در سال 1687 مطرح و توسط نظریه نسبیت انشتین در 1916 بسط یافت.انشتین هرگز تصمیم نگرفت که یک منبع ثابت حاضر در همه جا را که ما امروزه به آن انرژی تاریک می گوییم به معادلات خود اضافه کند.
دکتر فامئی اضافه کرد اگر ما محاسبه مشاهدات خود را با نیروی جاذبه مدریت کنیم یک نیروی تغیر جاذبه را با یک ماده فرضی تیره و یک نیروی توزیع ماده مرئی حس می کنیم.
پیامد تحقیقات تازه می تواند بطور گسترده نظریات علمی رایج را در مورد تاریخ و انبساط جهان تغیر دهد.
دکتر گیانفرانگو محقق بومی در دانشگاه گنت نشان داد، "درک این معما گیج کننده است احتمالا کلید برای باز کردن تشکیل کهکشان ها و کشمکش های آنها است."