با عرض خوش آمد گویی و با تشکر از حسن انتخاب شما بخاطر مطالعه این وبلاگ لطفا در صورتی که مطالب ما را مورد توجه شما قرار گرفت برای دریافت روزانه مطالب علمی دو پیج پایین صفحه و پیج های سمت راست صفحه را لایک بفرمایید لطفا انتقادات و پیشنهادات خود را نیز در صورت تمایل از طریق صفحات فیسبوک ما یا قسمت نظرات منعکس نمایید.

۱۳۹۴ تیر ۲۰, شنبه

لنز گرانشی مناطق مخفی سیاهچاله ها را نشان می دهد!

 تلسکوپ انتگرال فرمی و تلسکوپ فضایی هابل از قدرت لنز های کیهانی برای مشاهده مناطق مخفی سیاهچاله ها استفاده کرده اند.اشعه گاما اشعه پر انرژی است که از اشیا بسیار شدید در جهان ساطع می شوند.جت های اشعه گاما نزدیک سرعت نور از جریان هایی در اطراف سیاهچاله ها حرکت می کنند،برای مثال این جت ها از طریق ساطع کردن مواد بسیار گرمی که بطور وحشیانه به دور آن می چرخند و توسط سیاه چاله بلعیده می شوند ساطع می شود.
تلسکوپ های ما هرگز بری مشاهده نواحی داخلی سیاهچاله ها کافی نیست و دانشمندان در تلاش هستند تا برسی بکنند چگونه این جت ها به هر طریقی در جهان ما هستند.
برای که با دقیقا نمی دانیم اینجا چه خبر است ما نمی توانیم این رفتار را درک بکنیم.در هر حال این روش به دانشمندان اجازه می دهد که بطور مستقیم دیدی نسبت به این منطقه از فضا یعنی اطراف سیاهچاله پرجرم PKS 1830-211 داشته باشند،
ابن سیاهچاله در فاصله میلیاردها سال نوری ما قرار دارد،نه ماهواره انتگرال سازمان فضایی اروپا و نه تلسکوپ فرمی اشعه گاما می توانند این منطقه را مشاهده کنند.اما یک تصادف شانسی یک کمک را مهیا کرد و آن لنز گرانشی بود.
سیاهچاله ها از زمین بسیار دور هستند و کوچک به نظر می رسند،تلاش برای مشاهده سیاهچاله PKS 1830-211 همانند تلاش برای مشاهده مورچه در ماه است،هیچ کدام از تلسکوپ های ما قادر به مشاهده چیزهای بسیار کوچک نیستند،بنابر این تنها دانشمندان از یک ترفند برای مشاهده مورچه استفاده می کنیم و آن لنز گرانشی است.
اشیا عظیم از ستاره های تنها تا خوشه های کهکشانی نور را هم خم و متمرکز می کنند که جریان های اطراف آنها با گرانش آنها همانند ذره بین های غول پیکر عمل می کند.
دکتر نیرو و هم دانشگاهی هایش از مکان ستارگان بین زمین و هدفشان برای تمرکز و اندازه گیری اندازه جت های ساطع کننده در سیاهچاله های بزرگ استفاده کردند.اولین بار این متد حتی با اشعه گاما استفاده شده بود.
آنها ساختار زاویه این مورچه روی ماه را برداشتند،آنها مسیر آسمان را که در حدود صد برابر فاصله زمین و آسمان را پوشش می دهد،در یک ناحیه مشاهده کردند.از نظر نجومی این مقدار بسیار کوجک است.
مشاهدات ما نشان می دهد که اشعه گاما مستقیما از مجاورت سیاهچاله آمده است،این ایده ای به ما می دهد که در تولید جت ها اهمیت ندارد.این شگفت انگیز است که چیزهای بسیار کوچکی که در فاصله های بسیار دور از ما وجود دارند را مشاهده کنیم.
مشاهدات منبع اشعه گاما با تلسکوپ انتگرال و فرمی ناسا به ستاره شناسان اجازه می دهد که تصویر کامل تری از جریان های اشعه بدست آورند.
اشعه گامای پر انرژی تشخیص داده شده با فرمی،مشاهده شده است و از منبع کوچکی از جت ها می آید،به اندازه یک مورچه بروی ناحیه ای بروی ماه،در حالی که جریان های اشعه گاما کم انرژی که توسط انتگرال تشخیص داده شده است،از یک ناحیه بسیار بزرگتر آمده است
تیم مطالعه اشعه ایکس با استفاده از انتگرال و سویفت در یافتند که این اشعه ایکس از ناحیه ای در اطراف سوراخی به اندازه 400 میلیارد کیلومتر یا بیشتر نشات می گیرد.
این سیاهچاله یکی از قدرتمند ترین اشیا شناخته شده در نوع خود است،که تجزیه و تحلیل تابش آن بطور کامل مشخص می کند که جت ها چگونه شکل می گیرند.
خوشبختانه سیاهچاله در میدانی از فضا که به طرف مرکز کهکشان واقع شده است،بنابر این انتگرال آن را مشاهده کرد،این مشاهدات اغلب اطلاعات منحصر به فردی را در باره فرآیند های پر انرژی که در اطراف سیاهچاله های غول پیکر اتفاق می افتد به ما می دهد و به ما اجازه می دهد که به ساختارهای بسیار کوچکی که از ما نهفته شده است بنگریم.
منبع dailygalaxy.com