ستاره های نترونی می توانند تاییدی بر نظریه نسبیت انشتین باشند.

ستاره های نترونی دوتایی جاذبه ای معادل 300 میلیارد برابر زمین دارند.ستاره های دوتایی عجیب و غریب دوتایی هنوز هم تاییدی بر نظریه انشتین هستند.این جفت ستاره ها نسبت به اندازه خود بسیار غیر معمول هستند.دو جفت ستاره نترونی بنام PSR J0348 0432 تنها با مسافتی معادل 20 کیلومتر که از انفجار یک ابر نواختر باقی مانده اند و تپ اختر آنها بصورت امواج رادیویی به زمین می رسد جاذبه ای معادل 300 میلیارد برابر زمین را دارد. و در در مرکز آن به اندازه جرم هر انسان یک میلیارد تن وزن دارد این ستاره های عظیم در هر 25 ثانیه یک بار می چرخند.و نور آنها کمتر یک میلیون بار کمتر از مقداری است که با چشم غیر مسلح دیده شود ولی با تلسکوپ های بسیار بزرگ قابل مشاهده اند.
یک دانشجوی دکتری بنام جان آنتونیودیس زمانسنجی بسیار دقیق از نتشار های مدوله ناشی از چرخش تیپ اختر با تلسکپ های رادیویی انجام داده که منجر به کشف یک تغیر کوچک اما قابل توجه دردوره مدار دوتایی مورد نظر شده استاین تغیر در هشت میلیونیوم دومین هر سال رخ می دهد که با استفاده از تکنیک های کامل از تپ اختر و نور ساطع شده از کوتوله سفید آن ساطع می شود و تئوری نسبیت انشتین را اثبات می کند.
نظریه انشتین از یک انحنای ایجاد شده در فضا و زمان در حضور جرم و انرژی سخن می گوید که از امواج گرانشی ساطع شده از آن در حال حرکت در فضای  چین و چروک دار نشان می دهد که .ستاره های دتایی انرژی خود را به آرامی از دست می دهند و نزدیکتر حرکت می کنند و دوره های مداری آنها کوتاهتر می شود.
این مشاهدات میتواند میزان اعتماد ما به تئوری انشتین را بیشتر کند.تصویر گرفته شده از تلسکوپ x چاندرا صورت فلکی قوس در فاصله سه سال نوری از ما را نشان می دهد که در آن یک سیاهچاله یا ستاره نترونی در حال کشیدن ستاره هم دم خود است.چنین غلذت بالایی از اشعه x ازدحام بیش از ده هزار سیاهچاله و ستاره نترونی یا بیشتر را در آن ناحیه نشان می دهد.