با عرض خوش آمد گویی و با تشکر از حسن انتخاب شما بخاطر مطالعه این وبلاگ لطفا در صورتی که مطالب ما را مورد توجه شما قرار گرفت برای دریافت روزانه مطالب علمی دو پیج پایین صفحه و پیج های سمت راست صفحه را لایک بفرمایید لطفا انتقادات و پیشنهادات خود را نیز در صورت تمایل از طریق صفحات فیسبوک ما یا قسمت نظرات منعکس نمایید.

۱۳۹۲ تیر ۱۷, دوشنبه

فضای بین ستاره ای یک آزمایشگاه کوانتمی-شیمی الی است.

ممکن است مجموعه ای از واکنش های شیمیایی در فضای بین ستاره ای اتفاق افتاده باشد که ستارشناسان به آن توجه نکرده باشند در سال 2012 اختر شناسان متوجه زنجیره های حاوی دی اکسید کربن اکسیژن در یک ابر مولکولی بنام  پرسئوس در فاصله 600 سال نوری از زمین را کشف کردند.امام محققان قادر به  تکثر این مولکول با توجه به اجازه دادن واکنش دهنده ها برای انقباض روی دانه های گرد و غبار نیستندو مانند رازی در قرآیند شکل گیری باقی مانده است.که چگونه شکل می گیرد؟کوانتم فیزیک می تواند پاسخی به این سوال بدهد که در علم شیمی وجود ندارد.در واقع فضای بین ستاره ای یک آزمایشگاه شیمی کوانتمی است که دارای مولوکول هایی است که ممکن است میزبان سایر مولکول های ارگانیکی باشند که اختر شناسان در فضا کشف کرده اند.اما زنجیره همچنان می تواند با ترکیب گاز هیدروکسل و متانول ایجاد شود هر دوی اینها در حال حاضر در فضا از طریق فرآیندی بنام توونل کوانتم که می تواند رادیکال های هیدروکسیل را از طریق سد انرژی با حضور یک مانع ضریب سرعت وادار به جلوگیری از پیشروی بکنند.
هیدروکسیل و متانول یکی از فراوانترین مواد آلی در فضا هستند و تقریبا به دو قدر نسبت 63 کیلومتر و در داماهای پایین 200 کیلومتر یافت می شوند در این مولکول ها برای کم کردن سرعت افزایش احتمال تونل زنی وجود دارد در دماهای معمولی این مولکول ها فقط به هم می خورند اما در دماههای پایی طولانی می شوند..
همچنین این تیم تشکیل زنجیره های رادیکال مولکولی را و تشکیل یک ترکیب هیدروژن دوتایی را می دهند که طول عمر کافی برای زدن تونل مکانیک کوانتمی را دارد مشاهده شده است.
این دانشمدان به این نتیجه رسیدند که این ساز و کار تونل زنی برای اکسیداسیون مولکول های الی OH در دماهای پایین محیط های ستاره ای گسترده است و این واکنش پنجاه برابر سریعتر از تونل زنی کوانتمی در دمای معمولی اتاق است چون سد انرژی مانع از رخ دادن آن می شود.فضای خالی دمایی بسیار سردتر از 63 درجه کلوین را دارد.امام ابر های گرد و غبار در نزدیک ستاره ها می توانند به این دما برسند.
ما در حال حاضر در حال نشان دادن شیمی آلی در فضا از نوع واکنش هایی که در آن در نظر گرقته نشده است که اتفاق می افتاد هستیم
تصیر یک ابر مولکوی بنام پرسئوس را نشان می دهد که می تواند در طول موج های ماکرویو توسط سفینه فضایی پلانگ گرفته شده است.گرد و غبار گرم بطور مستقیم ستاره را شکل می دهند این مولفه از فضای میدان ستاره ها بیش از چند دهه است که مورد مطالعه قرار گرفته است.
الکترون در امواج رادیویی فرکانس پایین و در مادون قرمز شناخته می شوند.
در 1990 این انتشار مشاهده شد که نمی توان برای آن توضیحی داد و بعنوان انشتار مایکروویو غیر عادی شناخته می شوند و چندین نظریه برای منشا این انتشار پیشنهاد شد و در حال حاضر پوشش طول موج فرکانس پایین پلانگ ایده آل ترین ابزار برای مشاهده و توصیف آن است.و این مزیت را دارد که پلانگ ترکیبی از دو ابزار را شامل می شود که طول موج گسترده تری را پوشش می دهد و باعث درک بهتر از این انتشار غیرعادی می شود.
 کلایو دیکنسون از دانشگاه منچستر:ما در حال حاضر با اعتماد به نفس می گوییم که این انتشار گازهای گرد و غبار خروجی در مقیاس نانو که با سرعت تا هزار میلیون بار در ثانیه هستند.این ذرات کوچکترین ذرات گرد و غبار شناخته شده متشکل از ده تا پنجاه اتم با فتون های چرخان هستند.و در فرکانس ده تا شصت گیگاهرتز منتشر می شوند.
این تصویر از صورت فلکی پرسئوس در کهکشان ما با استفاده از حساسیت بالای پلانگ و پوشش بی سابقه آن گرفته شده است و انتشار غیر عادی را با جزئیات منعکس می کند و می تواند جایگزین تئوری های مادر مقیاس نانو ودانه های ر و غبار شود..

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر