تصویر زیبایی از ستاره های NGC 6559 واقع شده در منطقه Simeis 188

ستاره هایی از ناحیه جهنم بخصوص ستاره رنگارنگی از منطقه Simeis 188 که شکل قوسی و رنگ روشنی بنام NGC 6559 را دارد در تصویر فوق قابل روئیت هستند.سحابی رنگ روشنی مایل به قرمز درخشان از جنس هیدروژن را دارد.
انعکاس رنگ آبی سحابی مربوط به گرد و غبار تیره سحابی مربوط به گردهایی است که سحابی از آن تشکیل شده است.نخستین ستاره گان حجیم شکل گرفته از گازهای متراکم تشکیل شده اند که نور پر انرژی و باد ضعیف از خود منتشر می کنند.
سپس قطعه قطعه می شوند و به حجاری جایگاه خود می پردازند.. سپس منفجر می شود و باتلاق حاصل از آن بعد از دهها میلیون سال به زیبایی نمایش داده می شود.جوشگرد ها و غبار ها دور می شوند و در آخر تنها یک خوشه برهنه باقی می ماند.Simeis 188 چهار هزار سال نوری با ما فاصله دارد و در یک درجه ای M8 سحابی مرداد قرار دارد.

تصویر ارائه شده ناسا از یک کوتوله فضایی به شکل نمک پاشیده شده بروی یک پارچه مخملی

تلسکوپ فضایی هابل ناسا تصویر این کوتوله فضایی را که مانند نمک پاشیده شده بروی یک پارچه مخملی است را به دام انداخته است.
شی مورد نظر یک کهکشان کوتوله ای بی رنگ است که از خوشه های تازه تزریق شده از ستاره ها تشکیل شده است.ستاره های روشن آبی رنگی که در این کهکشان ها بوجود می آید به کهکشان کمک می کند که ظاهر متمایل به آبی رنگ داشته باشد.برای چندین میلیون سال طول می کشد تا این ستاره های به سرعت در حال سوختن به شکل یک ابر نو اختر منفجر بشوند.
UGC 5497 بخشی از گروه کهکشان های M 81 است که ۱۲ میلیون سال نوری از ما فاصله دارند.و در دب اکبر(خرس بزرگ)قرار دارند.
در برسی تلسکوپ زمینی در سال ۲۰۰۸ این کوتوله کاندید ارتباط با Messier 81 شد.

زمان متوقف می شود / سیر کند شدن زمان در آینده!

نظریه جدید محققانی که در دو دانشگاه اسپانیایی کار می کنند، باور عمومی حرکت سریع زمان را به چالش کشیده و اظهار می‌دارد که زمان به سمت کند شدن و در نهایت توقف خود پیش می‌رود.

اغلب مردم می گویند درحالی که پا به سن می گذاریم زمان به سرعت می گذرد، اما اگر آخرین نظریه علمی دانشمندان صحت داشته باشد برعکس این مورد صادق است.
...تئوری رادیکالی که از سوی برخی دانشمندان مطرح شده اظهار می دارد که زمان را می توان کند کرد و ممکن است در نهایت به نقطه ای برسد که دیگر متوقف شود.

آخرین نتایج عجیب دانشمندان که از سوی محققانی که در دو دانشگاه اسپانیایی کار می کنند ارائه شده حاکی از این است که تاکنون در اشتباه بودیم که تصور می کردیم عالم هستی در حال گسترش است.
در حقیقت این محققان اظهار می دارند که زمان درحال آهسته کردن خود است تا در نهایت در میلیاردها سال به طور کلی متوقف شود.

اگرچه این نتایج علمی می تواند نگران کننده باشد اما آنقدرها هم نگران کننده نیست که در زمان حاضر برای ما نگرانی ایجاد کرده و فکرمان را به خود مشغول کند.
براساس اظهارات دانشمندان از دست رفتن تدریجی زمان به چشم انسان قابل ملاحظه نیست و آنها اظهار می دارند که وقتی که زمان خود را به پایان برساند دیگر ما در این جهان نیستیم.
پرفسور سنویلا در رابطه با این مسئله به مجله نیوساینتیست گفت: همه چیز یخ خواهد زد، درست مثل یک تصویر از یک لحظه اما برای همیشه.
دانشمندان پیشتر نور ستاره های دور درحال انفجار را اندازه می گرفتند تا نشان دهند که جهان به سرعت درحال گسترش است.
این نظریه پذیرفته شده براساس این ایده است که یک نوع از نیروی ضدگرانشی که از آن باعنوان انرژی تاریک یاد می شوند کهکشانها را از یکدیگر دور می کند. این درحالی است که دانشمندانی که روی جدیدترین نظریه کار می کنند اظهار داشتند ما بسیاری از موضوعات را تاکنون وارونه نگاه کرده ایم.

براساس گزارش خبرگزاری آی ان آی، سنوویلا اظهار داشت که تفکر کنونی تاکنون اشتباه بوده است.
ممکن است باور کردن این مسئله دشوار باشد اما یک کیهان شناس در دانشگاه کمبریج اظهار داشت که این ایده بی مفهوم نیست: ما اعقتاد داریم که زمان که در طول Big bang بیگ بنگ (انفجار بزرگ ) ایجاد شده است از بین هم خواهد رفت، این یک تأثیر معکوس است. 

منبع خبرگزاری مهر
( برای دیدن مطالب بیشتر به صفحه Big bang بیگ بنگ وارد شوید :https://www.facebook.com/theorybigbang )

ماشین زمانی در قلب کهکشان

اين تصوير كه با راديوتلسكوپ از مركز كهكشان ما يعني راه شيري ثبت شده است توده‌هاي عظيم گازهاي ميان‌ستاره‌اي یونیزه شده را نشان مي‌دهد كه در حال سقوط به درون سياهچاله عظيم نهفته در قلب كهكشان ماست. به عقيده برخي فيزيكدان‌ها اين سياهچاله كه تقريباً 4 ميليون برابر خورشيد جرم دارد و در فاصله 26000 سال نوري از منظومه شمسي و در صورت فلكي قوس قرار گرفته است، يكي از بهترين گزينه‌ها براي ما به عنوان يك ماشين زمان كيهاني است. بدین ترتیب ممکن است روزی از طریق این سیاهچاله امکان سفر در بُعد زمان برای بشر فراهم شود. اما ببينيم چگونه؟

داستان به اوائل دهه 1960 ميلادي بازمي‌گردد. در آن زمان يك فيزيكدان نيوزيلندي به نام روي كِر (1) با استفاده از معادلات نسبيت عام اينشتين كشف كرد كه سياهچاله‌هاي چرخان، فضا-زمان اطراف خود را همانند يك گردباد عظيم كيهاني به دور خود مي‌پيچانند و همين پيچش سبب خواهد شد كه بُعد زمان در اطراف يك سياهچاله چرخان از حالت خطي به حالت حلقوي تبديل شود. بدين ترتيب چنانچه با زاويه مناسبي از ميان يك سياهچاله چرخان عبور كنيم عملاً در بُعد زمان به گذشته پرتاب خواهيم شد!

اما عبور از درون سياهچاله‌ها كاري بسيار خطرناك است چراكه نيروهاي عظيم كِشندي در نزديكي تكينگي مركزي يك سياهچاله به حدي قدرتمند است كه همه چيز - حتي اتم‌ها - را ريز ريز و متلاشي خواهد كرد. با اينحال هنوز جاي اميدواري براي عبور از درون يك سياهچاله وجود دارد. خوشبختانه تحقيقات روي كِر نشان داد كه عبور از درون سياهچاله‌هاي چرخان بسيار كم‌خطرتر از سياهچاله‌هاي ايستا است زيرا در درون سياهچاله‌هاي چرخان، تكينگي نقطه‌اي تبديل به تكينگي حلقوي مي‌شود كه بسيار كم خطرتر است. براي همين هم بعضي فيزيكدان‌ها معتقدند كه امكان عبور از درون سياهچاله‌هاي چرخان وجود دارد.

فيزيكداني به نام ايگور نويكوف (2) از مركز تحقيقات اخترفيزيك نظري در كپنهاگ دانمارك يكي از اين افراد است. محاسبات نويكوف نشان مي‌دهد كه هرچه جرم يك سياهچاله چرخان بيشتر باشد و زمان بيشتري از زمان تشكيل آن گذشته باشد، خطر عبور از درون آن كمتر خواهد بود. به همين دليل هم سياهچاله عظيم و اَبَرپُرجرم مركز كهكشان ما كه در ابتداي مقاله به آن اشاره شد يكي از بهترين گزينه‌ها براي ما به عنوان يك ماشين زمان غول‌آساي كيهاني است چراكه اين سياهچاله غول پيكر هم چرخش دارد، هم بسيار پرجرم است و هم اينكه قديمي است و سن و سال زيادي از آن گذشته است. بنابراين اگر با زاويه مناسبي از درون تكينگي حلقوي درون اين سياهچاله عبور كنيم احتمالاً بدون هيچ مشكل جدي و به سلامت به زماني در گذشته پرتاب خواهيم شد.

البته در مورد عملكرد اين ماشين زمان هنوز يك معماي بسيار مهم بي پاسخ وجود دارد. متأسفانه هنوز كسي نمي‌داند كه ما پس از اين پرتاب از جهان خودمان سر در خواهيم آورد و يا از يك جهان ناشناخته ديگر!

پی نوشت:
1- Roy Kerr
2- Igor Novikov

منبع:

صفحه فیس بوک اسرار کوانتومی آفرینش

The Black hole survival guide”, New Scientist, No. 2411http://www.newscientist.com/article/mg17924114.300-the-black-hole-survival-guide.html

ناسا از ماموریت جدید خود در سطح مریخ خبر داد.

جدید ترین ماموریت ناسا بروی مریخ در حال انجام است و کروز ناسا در آخرین مرحله از ماموریت خود برای ورود به مریخ قرار دارد.و تا سه ماه قرار است خاک سیاره سرخ را لمس کند.
کاوشگر عظیم مریخ نبرد در ماه نوامبر راه اندازی شد و توسعه یافت و در شب ژنجم از ماه آگوست در دهانه Gale ماه فرود خواهد آمد.تیم کاوشگری در تلاش است مریخ نورد را برای فرود قریب الوقوع و ماموریت عکسبرداری از سطح سیاره سرخ آماده بکنم.
فرود یک ربات در اندازه خودرو SUV بر فراز کوههایی که ۸۵ میلیون مایل از زمین دورتر هستند همیشه تحریک کننده بوده است.
Pete Theisinger  مدیر پروژه در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در پاسادنا، کالیفرنیا در بیانیه ای گفت تیم مهندسی و علمی ما در حال تدارک مقدمات آن روز بزرگ و عملیات کاوش در سطح مریخ است.

ناسا از احتمال وقوع یک رویداد عظیم کیهانی خبر داد!

 فضانوردان ناسا روز چهارشنبه از وقوع یک رویداد بزرگ کهکشانی خبر دادند که نه تنها سیاره ما بلکه خورشد و منظومه شمسی را تحت تاثیر قرار می دهد این رویداد مانند برخورد کشتی تایتانیک است و منظومه شمسی با کهکشان همسایه آندرومرا برخورد می کند. کهکشان راه شیری در مقصد به اهداف عمده ای بر خورد می کند این فرآیند از هم اکنون تا 4 میلیارد سال طول خواهد کشید.این فرآیند شبیه آن است که خورشید به منطقه جدیدی از کهکشان ما پرتاب شود.اما زمین و منظومه شمسی در معرض نابودی نباشد Roeland van der Marel  از تلسکوپ فضایی STScI در بالتیمور گفت:.محاسبات ناسا نشان می دهد که بین کهکشان آندرومرا و منظومه شمسی سازگاری وجود دارد.
نتایج از اندازه گیری های تلسکوپ فضایی هابل از حرکت کهکشان آندرومرا بدست آمده است.که بعنوان M31 شناخته می شود این کهکشان در حال حاضر 2.5 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد اما بطور اجتناب ناپذیری دو کهکشان راه شیری و آندرومرا تحت تاثیر جاذبه هم قرار گرفته اند.و یک ماده تاریک نامرئی هر دو کهکشان را احاطه کرده است.

ناسا از کشف یک دریاچه گرمسیری در یکی از اقمار زحل خبر داد!

فضا پیمای کاسینی ناسا که مدت زیادی است دریاچه های متان را رصد می کند.یا گودال های کوچک آب در مناطق استوایی قمر زحل تیتان موفق به کشف دریاچه ای با عمق 3 فوت شده که نیمی از آن را نمک تشکیل می دهد.
 نتایج بدست آمده از کاسینی بسیار غیر منتظره بود چون اشکال مفروض شده بسیار شبیه با اشکال آب در قطب است.نتایج این یافته ها در هفته نامه این هفته Nature به چاپ رسیده است.
 این آبها براستی از کجا آمده اند؟به احتمال زیاد از یک سفره آب زیر زمینی به آنجا پر شده است.گریفیت، نویسنده اصلی مقاله و وابسته تیم کاسینی در دانشگاه آریزونا، توسان.گفته است ممکن است تیتان دارای آبادی هایی باشد. درک چگونگی تشکیل تالاب ها و دریاچه های تیتان به دانشمندان کمک می کند تا در مورد آب و هوای ماه اطلاعاتی را بدست آورند
. تیتان نیز مانند چرخه هیدرولیکی زمین دارای نوعی چرخه است که در آن بجای آب متان جریان دارد.در جو تیتان نور ماورا بنفش شکسته و متان شروع به زنجیره ای از واکنش های آلی پیچیده می کند.امام مدل های امروزی نتوانسته است به دلیل عرضه شدن مقدار زیادی از متان آن مقدار آن را حساب کند.

آیا سلول ها با هم حرف می زنند؟

کودکان چمن زنها ماشین ها قطارها همه چیز و همه چیز از خود صداهایی تولید می کنند اما آیا سلول ها با هم حرف می زنند؟دو دانشمند دانشگاه کلمبیا با استفاده از فناوری نانو به

تصویری از یک قوی بسیار زیبا در صورت فلکی ماکیان

بهترین تصویر شبیه به یک قویی که بالهایی آن نیز معلوم است و در سراسر شب در امتداد مسیر خود ادامه می دهد.این تصویر در صورت فلکی ماکیان قرار دارد این توصیر جدید توسط هرشل گرفته شده است و در آسمان شب در نیمکره شمالی قابل رویت است.
ماهیت تصویر مربوط به موجی از گرد و غبار گازی است که به شکلگیری ستاره گان جدید ربط دارد تصویر ترکیبی از مادون قرمز 70 میکرون (کانال آبی)160 میکرون (کانال سبز) و 250 میکرون(کانال قرمز )است که در تاریخ 24 مه 2010 و 18 دسامبر 2010 گرفته شده است.
هرشل پایه و اساس آژانس فضایی اروپاست.و با ابزار علمی ارائه شده توسط کنسرسیوم موسسات اروپا و مشارکت ناسا اداره می شود.

آیا تئوری ریسمان خلا کاذب جهان پیش از انفجار بزرگ می تواند دلیلی بر عدم وجود آفریدگار باشد؟

خلاصه :بعد از پیدا شدن نظریه انفجار بزرگ و اثبات آن توسط ادوین هابل و Cosmic Background Radtion ها گروهی از دانشمندان نظریه جدیدی را در باره جهان پیش از بیگ بنگ ا...رائه دادند.گروهی اعلام کردند که خلا پیش از انفجار بزرگ یک خلا کاذب بوده و انفجار بزرگ دروازه ای بین این جهان و جهان های دیکر است.همچنین هاوکینگ با ترکیب نظریه ریسمان ها و برخی از قوانین انشتین به نتایج بسیار عجیبی دست یافت که به برخی از آنها در کتاب طرح بزرگ اشاره کرده است.
اما بیل برایسن نیز در کتاب تاریخچه تقریبا همه چیز به نکته جالبی اشاره می کند:بیل برایسن در کتاب بسیار پر ارزش تاریخچه تقریبا همه چیز نوشته است:
در یک فرضیه گفته می شود احتمالا تکینگی که باقیمانده از یک کائنات متلاشی شده پیشین بوده است-بدین معنی که که ما فقط یکی از کائنات های موجود در چرخه ابدی کائنات های ایجاد شونده و گسترش یابنده هستیم مانند کیسه هوایی روی یک دستگاه اکسیژن برخی دیگر انفجار بزرگ را به چیزی به اسم خلا کاذب یا یک میدان عددی یا انرژی خلا نسبت می دهند کیفیت یا چیزی که باعث بوجود آمدن مقدار ناپایداری در آن هیچی شده وجود دارد اینکه بتوان چیزی را از هیچ بدست آورد غیر ممکن است.
اما اینکه زمانی هیچ چیز وجود نداشته ولی اکنون یک کائنات وجود دارد دلیلی بر این مدعاست که چنین چیزی شدنی است.این امکان وجود دارد که کائنات ما صرفا بخشی از چندین کائنات بزرگتر باشد برخی با ابعاد متفاوت و انفجار های بزرگ در همه اینها رخ داده است.
با این احتمال پیش می رود که زمان قبل از انفجار بزرگ روی هم شکل های دیگری داشته است شکل های بس بیگانه تر از آنچه قابل تصور باشد و انفجار بزرگ یک مرحله انتقالی است که در آن کائنات از شکلی که برای ما قابل درک نیست به شکلی که برای ما قابل درک تر است تبدیل می شود.


دکتر آندری لیند کیهان شناس در دانشگاه استنفورد به روزنامه نیویورک تایمز گفت:((این ها مسائلی بسیار نزدیک به مسائل مذهبی هستند.
نظریه انفجار بزرگ نه به موضوع انفجار بلکه به چیزهایی که پس از انفجار رخ داده است البته نه خیلی پس از انفجار.دانشمندان با انجام محاسبات بی پایان و مشاهده فعل و انفعالات دقیق درون دستگاه های شتاب دهنده به این نتیجه رسیده اند که در زمان 10 به توان -43 ثانیه کائنات به قدری کوچک بود که برای مشاهد و پیدا کردنش باید از میکروسکوپ استفاده کرد.
رابرت دایک در نظریه انبساطمی گوید:کائنات در کسری از یک ثانیه پس از سپیده دم آفرینش ناگهان چنان دچار گسترش خارق العاده و ناگهانی شد یعنی عملا به همراه خودش سرعت گرفت و ابعادش در هر 10به توان -34 ثانیه دو برابر شد کل این واقعه ممکن است در چیزی بیش از 10 به توان -30 یعنی یک میلیون میلیون میلیون میلیون میلیونیم ثانیه به درازا نکشد ولی آن را به چیزی دست کم 10,000,000,000,000,000,000,000,000,000 بار بزرگتر تبدیل کرد.
البته مقادیری که در بالا بدان ها اشاره کردیم غیر قابل درک هستند کافی است بدانیم که در یک آن پر شکوه کائناتی پدید آمد که بیکرانه بود-یعنی طبق این نظریه دست کم فاصله دو مرز آن یک صد میلیارد سال نوری بود اما احتملا در ابعادی نامتناهی و از آرایش کامل برای آفریدن ستاره گان کهکشان ها و دیگر منظومه های پیچیده برخوردار شد

دیدگاه ما خارق العاده می سازد نظم از کار آمدن چنین کائناتی است اگر شکل کائنات به اندازه نوک سوزن با شکل کنونی آن تفاوت پیدا می کرد اگر جاذبه به مقداری کمتر یا بیشتر بود اگر سرعت گسترش مائنات مقداری بیشتر یا کمتر بود امکان نداشت که ماده و عناصر پایدار پدید بیایید و ما و شما امروز بروی این کره خاکی وجود داشته باشیم.اگر جاذبه ذره ای از آنچه هست قوی تر می شد این احتمال بوجود می آمد که خود کائنات همچون چادری که به غلط و بدون مقادیر مناسب و دقیقا لازم برای دادن ابعاد و چگالی و قطعات تشکیل دهنده مناسب آن به آن برپا شده باشد سقوط می کند.اما اگر همین جاذبه اندکی ضعیف تر شده بود هیچ چیزی با هیچ چیز دیگری ادغام یا به آن وصل نمی شد کائنات تا ابد بصورت یک خلا تاریک و پراکنده باقی می ماند.
اما پرسشی که در نقطه ای خاص برای همه ما پیش می آید این است که اگر بتوانیم تا لبه کائنات به راهمان ادامه بدهیم و بعبارت دیگر بتونیم سرمان را از لای پرده ها بیرون بکنیم چه خواهد شد؟اگر کائناتی نباشد آن سر در کجا فرو خواهد رفت؟پاسخ این سوال این است که هیچ گاه نمی توانیم خود را به لبه کائنات برسانیم نه به این دلیل که چنین کاری به زمان طولانی نیاز دارد-که البته چنین است بلکه اگر به راه خود برای رسیدن به لبه کائنات سرسختانه ادامه بدهیم هیچ گاه به مرز خارجی یا لبه کائنات نمی رسیم و به احتمال زیاد دوباره به همان نقطه آغاز می رسیم از دید ما کائنات تا جایی ادامه می یابد که نور میلیارد ها سال بعد از تشکیل کائنات بدان رسیده استواین کائنات مرئی کائناتی است که ما می شناسین ئ نی توانیم از آن سخن بگوییم یعنی 1000,000,000,000,000,000,000,000,000
مایل با ما فاصله دارد اما بر طبق بیشتر نظریه ها کائنات یا بنا به گفته برخی از دانشمندان به مراتب بزرگ و جاودانه تر است بر طبق نظریه ریس تعداد سالعای نوری تا لبه این کائنات بزرکتر و روئیت نشدده نه با ده صفر حتی با صدها صفر بلکه با میلیون ها صفر نوشته می شود.سالها در نظریه انفجار بزرگ یک حفره بزرگ وجود داشت که بسیاری از افراد را سردرگم کرد یعنی نمی توانستند به تعین چگونگی پیایش و رسیدن به این نقطه بپردازند.با آنکه 98 درصد از کل ماده موجود همزمان با انفجار بزرگ آفریده شده :منحصرا از گازهای سبک تشکیل شد هیلیون هیدروژن و لیتیوم حتی یکی از ذرات ماده سنگین نیتروژن اکسیژن و کربن از درون معجون گازی به ظهور نرسید اما مشکل همینجاست برای در هم آمیختن این عناصر سنگین به انرژی حرارتی از نوع انرژی انفجار بزرگ و حرارت آن نیاز است با این حال فقط یک انفجار بزرگ رخ داده که آن نیز موجب تولید چنین گازی نشد این عناصر از کجا آمده اند؟

یک تصویر بسیار زیبا و عجیب از دنیای مورچه ها!

بعد از بارش باران، معمولا شهد زیادی در گل ها پدید می آید که فراتر از نیازشان است. همین غذا در شرایط سخت می تواند بسیار حیاتی باشد پس برخی از مورچه ها به صورت کلونی وارد عمل شده و آنقدر از این شهد می خورند تا شکم شان باد کند و تا مرزترکیدن ب...رسد.

در این حالت اندازه آنها به یک حبه انگور می رسد. سپس در فصل خشکسالی که غذا بسیار کمیاب می شود مورچه ها از این غذایی که در شکم خود ذخیره کرده اند تغذیه می کنند تا کم کم سایز شان به حد نرمال می رسد.

منبع:بکس ایران

تصویری از کهکشان های طبیعی در بدن انسان!

تصویر زیبایی از تداخل دو کهکشان ارائه شده توسط تلسکوپ فضایی هابل

تصویر تلسکوپ فضایی هابل پدیده ی نادری از تداخل دو کهکشان را نشان می دهد.که بنام NGC 3314 نامیده می شوند تصویر نشان می دهد که دو کهکشان در حال برخورد با یک دیگر هستند.اما در واقع آنها توسط دهها میلیون سال نوری از همدیگر جدا شده اند.این فاصله حدود ده برابر فاصله کهکشان راه شیری با کهکشان آندرومرا است.شانس هم ترازی دو کهکشان همانطوری که از زمین دیده می شود یک تصویر منحصر به فرد بصورت نیمرخ در نزدیکی صور مارپیچی را می دهد.

یافته جدید هرشل:نقش سیاهچاله های فعال در شکل گیری ستاره ها

اطلاعات و مشاهدات جدید از رصدخانه فضایی هرشل نشان می دهد که کهکشان های بسیار فعال پر جرم ترین سیاهچاله ها را در هسته خود دارند.که این سیاهچاله ها به مقدار کمتر از خود کهکشان ستاره هایی را تولید می کنند.
اعتقاد بر این است که سیاهچاله هایی که در قلب کهکشان های بزرگ زندگی می کنند هنگامی که گازهای آنها رو به نزول یا تمام شدن می رود بزرگتر می شوند و مواد و محیط اطراف سیاهچاله به شدت گرم می شود.و مقدار زیادی انرژی از آنها آزاد می شود در این فرآیند اغلب سیاهچاله های فعال انفجاری از دو جریان مواد گرم را در خود دارند.
ورود گاز به درون یک کهکشان جدید فرآیند تولید ستاره های جدید را همراه دارد.در یک مطالعه توسط هرشل از کهکشان های در فاصله دور نشان داده شد که تولید ستاره گان و فعالیت سیاهچاله ها ارتباط مستقیم به هم دارد.
اما یک نکته ستاره شناسان معتقد هستند اگر فعالیت سیاهچاله ها به اوج خود برسد و شروع به انتشار  و فعالیت های تابشی بکند مانع از تبدیل مواد خام به مواد مورد نیاز ستاره ها می شود.
این تصویر از کهکشان محلی  Arp 220 با استفاده از تلسکوپ هابل گرفته شده است و به کامل شدن برسی نتایج هرشل کمک می کند هسته درخشان کهکشان نشان می دهد که فعالیت های سیاهچاله مرکزی در حال افزایش است.اگر فعالیت سیاهچاله مرکزی بالا بگیرد تمام فرآیند ستاره سازی را سرکوب می کند.ستارشناسان در حال مطالعه بیشتر بروی چگونگی و ارتباط شکل گیری ستارگان با سیاهچاله ها هستند.

تصویر ارائه شده از ناسا از کهکشان چرخ دنده (M101)

تصویر مربوط به کهکشان چرخ دنده(فرفره) است که با نام M101 نیز شناخته می شود.ترکیب داده های مادون قرمز و فرابنفش و اشعه X از چهار تلسکوپ ناسا نشان می دهد که هر دو ستاره های جوان و پیر بطور مساوی در  M101 پراکنده شده اند.چند تصویر ترکیبی به دانشمندان امکان می دهد که ویژگی های قسمتی از کهکشان را با قسمت دیگر آن مقایسه بکنند.مانند استفاده از دوربین دید در شب در اینجا همزمان اشعه X فرابنفش و مادون قرمز همزمان مورد استفاده قرار می گیرند.
این کهکشان در صورت فلکی دب اکبر واقع است.این کهکشان 70 درصد بزرگتر از کهکشان راه شیری است.و قطر 170 هزار سال نوری و در فاصله 21 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد.به این معنی که تصویر این کهکشان مربوط به 21 میلیون سال قبل است سالها قبل از اینکه انسان ها بروی زمین راه می رفتند.

دستیابی موفقیت ناسا در کشف یک پیله ابرنواختر

رصد خانه ایکس چاندرا شواهدی را از اول موج اشعه ایکس ناشی از انفجار یک پیله گازی اطراف یک ستاره را ارائه داده است.این اکتشاف به ستاره شناسان کمک می کند به این مساله دست یابند که چرا برخی از ابرنو اختر ها از سایر ابر نو اختر ها قوی تر هستند.
در تاریخ ۳ نوامبر ۲۰۱۲ یک ابر نو اختر در کهکشان UGC 5189Aدر فاصله ۱۶۰ میلیون سال نوری از ما کشف شد.با استفاده از داده های یک تلسکوپ خود کار در هاوایی بنام Survey telescope مشخص شد این ابر نو اختر منفجر شده است.
این تصویر از UGC 5189A با استفاده از داده های بنقش و نوری تلسکوپ هابل و اشعه ایمس چاندرا داده شده است.
گروهی از محققان اشعه ایکس چاندرا این ابر نو اختر را در دسامبر ۲۰۱۰ و بار دیگر در اکتبر ۲۰۱۱ که یکی از درخشان ترین ابرنواخترهای اشعه ایکس بود کشف کردند.
نتایج این تحقیقات در ۱ می ۲۰۱۲ در مجله اختر فیزیک منتشر شد.

تصویر ارائه شده توسط ناسا از یک سحابی سیاره ای بنام NGC 7026

تصویر نشان داده شده توسط تلسکوپ هابل ناسا از یک سحابی سیاره ای بنام NGC 7026 گرفته شده است.و در صورت فلکی نوک دم ماکیان قرار دارد و به شکل یک گاز درخشان گرد غبار حاصله سیاره ای مانند خورشید است.
سحابی سیاره ای علیرغم نام خود هیچ ربطی به سیاره ها ندارد در واقع آنها یک پدیده نسبتا کوتاه مدت هستند که در پایان عمر ستاره ها رخ می دهد.مانند ستاره هایی که توسط سوخت هسته ای گردانده می شوند.و به تنهایی هسته داغ آن را ترک گفته و بعنوان پوشش گرم گازی در لایه های بیرونی آن سوخته می شوند .و اتم های آنها بسیار شگفت انگیز هستند مانند یک چراغ فلورسنت.
چراغ های فلورسنت روشنایی خود را از گازهایی می گیرند که به داخل آنها پر شده است.چراغهای سیاه و سفید بطور معمول از جیوه پر شده است.سحابی ها رنگ های خود را از گازهای موجود در آنها می گیرند.این تصویر توسط Wide Field و Planetary Camera 2 بروی هابل تهیه شده است.