ترجمه رامین فخاری - Ramin Fakhari
منبع dailygalaxy.com
بر طبق تحقیقی از دانشمندان استرالیایی کهکشان های بزرگستاره های خودشان را متوقف کردi اند و به جای کهکشان های اطراف را می خورند.ستاره شناسان با مشاهده بیش از 22000 کهکشان و یافتن اینکه زمانی که کهکشان ها کوچکتر هستند بسیار در ایجاد ستاره ها کار آمدتر هستند،کهکشان های بسیار بزرگ بازده کمتری در تولید ستاره دارند و به سختی خودشان ستاره تولید می کنند و با خوردن کهکشان های دیگر رشد می کنند.
در نهایت انتظار می رود تا جاذبه سبب شود تا همه کهکشان ها در گروه ها و خوشه ها برای ادغام در ابرخوشه های کیهانی محدود شوند.در حالی که ما مجبوریم تا میلیاردها سال قبل از اتفاق افتادن این اتفاق منتظر بمانیم."اگر منتظر بمانیم زمان واقعا طولانی و زمانی که چهان چند برابر سن کنونی را دارد این اتفاق رخ خواهد داد.
تصویر متعلق بهIC 1101, یک کهکشان غولپیکر بیضوی با طول 6 میلیول سال نوری را نشان می دهد که تا به حال بزرگترین کهشان کشف شده است و در 1.07 میلیارد سال نوری در صورت فلکی سنبله قرار دارد و از بیش از صد میلیارد ستاره ساخته شده است.این کهکشان بسیار درخشان در خوشه هابیل 2029 که یک خوشه از هزاران کهکشان ساخته شده است قرار دارد و یکی از درخشان ترین کهکشان های مشاهده شده است.IC 1101 بیشتر از یک چهارم نور کل کهکشان را ساطع می کند.
IC 1101 اندازه ای معادل 50 درصد راه شیری را که (طولی معادل 100000-120000 سال نوری را دارد)دارد و جرم آن 2000 برابر راه شیری است.اگر آن در مکان راه شیری قرار داشت ابر ماژالانی آن به داخل کهکشان آندرومرا و کهکشان مثلث فرو می رفت.اندازه خود کهکشان IC 1101 از تصادف بسیاری از کهکشان های کوچکتر به اندازه راه شیری و آنردرومرا تشکیل شده است.کهکشان های بزرگتر ستاره های کمی را تولید می کنند مگر زمانی که با کهکشان های جوانتر تصادف می کنند.این کهکشان در نهایت کم نور و محو خواهد شد.
همه کهکشان های کوچک با جمعاوری گازی که در درون آن به ستاره تبدیل خواهند شد رشد می کنند.کهکشان راه شیری ما نیز انتظار می رود با خوردن کهکشان های کوچکتر به جای جمعاوری گاز رشد کند.راه شیری مدت زمان زیادی با کهکشان های دیگر ادغام نشده بود اما شما می توانید باقیمانده کهکشان های قدیمی خورده شدهرا مشاهده نمایید.
همچنین راه شیری به سوی به خوردن کهکشان های بزرگتر و ابرهای ماژالانی کوچک و بزرگ در چهار میلیارد سال آینده می رود.در 5 میلیارد سال آینده کهکشان راه شیری و آندرومرا نیز با هم ادغام و یک کهکشان گسترده تر را تشکیل خواهند داد.
کهکشان هایی که رشد می کنند جاذبه بیشتری دارند و در نتیجه راحت تر می توانند کهکشان های همسایه خود را به طرف خودشان بکشند و دلیل توقف ستاره سازی در کهکشان های عظیم بازخورد های حوادث شدید در یک ناحیه مرکزی بسیار روشن در مرکز کهکشان است که بعنوان یک هسته فعال کهکشانی تصور می شود و این هسته آشپز خانه گازها است و مانع از شکل گیری ستاره ها می شود.
کهکشان ۱۱۰۱
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد :کهکشان ۱۱۰۱ کهکشانی بسیار بزرگ است که در وسط خوشهٔ ای 2029(Abell 2029)قرار گرفته‌است. طولش به ۶ میلیون سال نوری می‌رسد، درحالی که طول کهکشان راه شیری یکصد هزار سال نوری است. در واقع کهکشان ۱۱۰۱ شصد برابر راه شیری است و بزرگترین کهکشان به حساب می‌آید.
منبع dailygalaxy.com
بر طبق تحقیقی از دانشمندان استرالیایی کهکشان های بزرگستاره های خودشان را متوقف کردi اند و به جای کهکشان های اطراف را می خورند.ستاره شناسان با مشاهده بیش از 22000 کهکشان و یافتن اینکه زمانی که کهکشان ها کوچکتر هستند بسیار در ایجاد ستاره ها کار آمدتر هستند،کهکشان های بسیار بزرگ بازده کمتری در تولید ستاره دارند و به سختی خودشان ستاره تولید می کنند و با خوردن کهکشان های دیگر رشد می کنند.
در نهایت انتظار می رود تا جاذبه سبب شود تا همه کهکشان ها در گروه ها و خوشه ها برای ادغام در ابرخوشه های کیهانی محدود شوند.در حالی که ما مجبوریم تا میلیاردها سال قبل از اتفاق افتادن این اتفاق منتظر بمانیم."اگر منتظر بمانیم زمان واقعا طولانی و زمانی که چهان چند برابر سن کنونی را دارد این اتفاق رخ خواهد داد.
تصویر متعلق بهIC 1101, یک کهکشان غولپیکر بیضوی با طول 6 میلیول سال نوری را نشان می دهد که تا به حال بزرگترین کهشان کشف شده است و در 1.07 میلیارد سال نوری در صورت فلکی سنبله قرار دارد و از بیش از صد میلیارد ستاره ساخته شده است.این کهکشان بسیار درخشان در خوشه هابیل 2029 که یک خوشه از هزاران کهکشان ساخته شده است قرار دارد و یکی از درخشان ترین کهکشان های مشاهده شده است.IC 1101 بیشتر از یک چهارم نور کل کهکشان را ساطع می کند.
IC 1101 اندازه ای معادل 50 درصد راه شیری را که (طولی معادل 100000-120000 سال نوری را دارد)دارد و جرم آن 2000 برابر راه شیری است.اگر آن در مکان راه شیری قرار داشت ابر ماژالانی آن به داخل کهکشان آندرومرا و کهکشان مثلث فرو می رفت.اندازه خود کهکشان IC 1101 از تصادف بسیاری از کهکشان های کوچکتر به اندازه راه شیری و آنردرومرا تشکیل شده است.کهکشان های بزرگتر ستاره های کمی را تولید می کنند مگر زمانی که با کهکشان های جوانتر تصادف می کنند.این کهکشان در نهایت کم نور و محو خواهد شد.
همه کهکشان های کوچک با جمعاوری گازی که در درون آن به ستاره تبدیل خواهند شد رشد می کنند.کهکشان راه شیری ما نیز انتظار می رود با خوردن کهکشان های کوچکتر به جای جمعاوری گاز رشد کند.راه شیری مدت زمان زیادی با کهکشان های دیگر ادغام نشده بود اما شما می توانید باقیمانده کهکشان های قدیمی خورده شدهرا مشاهده نمایید.
همچنین راه شیری به سوی به خوردن کهکشان های بزرگتر و ابرهای ماژالانی کوچک و بزرگ در چهار میلیارد سال آینده می رود.در 5 میلیارد سال آینده کهکشان راه شیری و آندرومرا نیز با هم ادغام و یک کهکشان گسترده تر را تشکیل خواهند داد.
کهکشان هایی که رشد می کنند جاذبه بیشتری دارند و در نتیجه راحت تر می توانند کهکشان های همسایه خود را به طرف خودشان بکشند و دلیل توقف ستاره سازی در کهکشان های عظیم بازخورد های حوادث شدید در یک ناحیه مرکزی بسیار روشن در مرکز کهکشان است که بعنوان یک هسته فعال کهکشانی تصور می شود و این هسته آشپز خانه گازها است و مانع از شکل گیری ستاره ها می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر