این تصویر چاندرا کهکشان NGC 4261 را نشان می دهد که ده ها سیاهچالبه و ستاره نتروی در سراسر آن به اندازه دهها هزار سال نوری مانند مهره های یک گردنبد وجود دارد.که در تصویر نوری قابل مشاهده نیست این کهکشان بقایای برخورد بین دو کهکشان در چند میلیارد سال قبل است زمانی که یک کهکشان کوچکتر توسط جزر و مد یک کهکشان گرانشی یک کهکشان بزرگتر به طرف آن کشیده شده و محکوم به سقوط در کهکشان بزرگتر شد.جریان های گازی بزرگ به طرف دم جزر و مدی کشیده شدند و در نتیجه آن بسیاری از ستاره های عظیم شکل گرفتند.
در طی چند میلیون سال آینده این ستاره ها به ستاره های نترونی یا سیاهچاله ها تبدیل شدند و تعداد کمی از آنها به ستاره هم دم خود سقوط کردند و منابع اشعه ایکس روشن باعث شکل گیری میدان های گرانشی قوی شدند.دیدگاه خاضر این است که کهکشان های بیضوی از برخورد بین کهکشان های مارپیچی تولید می شوند و شبیه سازی نوری نیز این دیدگاه را تایید کرده است.
با این حال این تصویر گرفته شده به وسیله چاندرا اثرات اشعه ایکس را نشان می دهد و بهترین راه برای شناسایی بقایای باستانی ادغام د کهکشان است احتمالا گاز و گوگرد و در یک دیسک به دور یک سیاهچاله عظیم می چرخند و آنچه از کهکشان کوچکتر در صدها میلیون سال قبل باقی مانده کوازار های عجیب در مرگز این کهکشان است که دلالیل نجومی آن ناشناخته باقی مانده است.
در طی چند میلیون سال آینده این ستاره ها به ستاره های نترونی یا سیاهچاله ها تبدیل شدند و تعداد کمی از آنها به ستاره هم دم خود سقوط کردند و منابع اشعه ایکس روشن باعث شکل گیری میدان های گرانشی قوی شدند.دیدگاه خاضر این است که کهکشان های بیضوی از برخورد بین کهکشان های مارپیچی تولید می شوند و شبیه سازی نوری نیز این دیدگاه را تایید کرده است.
با این حال این تصویر گرفته شده به وسیله چاندرا اثرات اشعه ایکس را نشان می دهد و بهترین راه برای شناسایی بقایای باستانی ادغام د کهکشان است احتمالا گاز و گوگرد و در یک دیسک به دور یک سیاهچاله عظیم می چرخند و آنچه از کهکشان کوچکتر در صدها میلیون سال قبل باقی مانده کوازار های عجیب در مرگز این کهکشان است که دلالیل نجومی آن ناشناخته باقی مانده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر