معمای شگفت انگیز مرکز کهشان ما که در حقیقت میزبان سه خوشه عظیم از ستاره های جوان در کهکشان ما است.مرکز قوس و خوشه های پنج تایی هرکدام حاوی صدها میلیون ستاره های جوان و داغ است که بسیار بزرگ تر از خورشید هستند این ستاره ها بطور عادی تنها در چند میلیون سال روشنایی شدید خود را حفظ می کنند بنا بر این از یک انفجار ستاره ای در مرکز کهکشان پدید آمده اند.
سیاهچاله حجیم غالب بر مرکز کهکشان راه شیری وزنی معادل چهار میلیون برابر خورشید ما را دارد و تنها نه برابر خورشید است.چنین جسمی می تواند جزر و مد یا مکش گرانشی شدید ایجاد کند.بنا بر این اختر شناسان زملنی که انبوهی از ستاره های روشن را در نزدیکی سه سال نوری از حفره سیاهچاله کشف کردند شگفت زده شدند.اگر ستاره به داخل سیاهچاله کشیده می شد آن شگفت انگیز نبود اما آنها نشانه هایی را از شکلگیری ستاره ها در آن محل یافتندبرای این واقعه ابرهای گاز و گرد و غبار که به ستاره ها شکل می دهند باید 10000 برابر متراکم تر از سایر ابرهای مولکولی باشند
در حالی که ستاره های جوان و داغ در مرکز کهکشان ها وجود دارند نبود ستاره های قدیمی شگفت اور است.تئوری جدید پیش بینی می کند با افزایش تراکم ستاره ستاره پیر تر می شود م به سمت سیاهچاله مرکزی نزدیک تر می شود.همچنین ستاره های قدیمی بسیار کمی در نزدیکی غول خفته یافت شده اند.
این سناریو در حدود 13 میلیارد سال قبل هنگامی که مسیر کهکشان های کوچکتر به اطراف کهکشان راه شیری منحرف می شد آغاز شده است.به طوری که آن آغازی برای رفتن به سمت داخل هسته مرکزی کهکشان است.مطالعات اخیر نیز نشان می دهند این پدیده ممکن است دهها بار در طول عمر کهکشان راه شیری رخ داده باشد. و مجموعه ای از ستاره ها و گازها و سیهچاله های متوسط با جرم ده هزار برابر خورشید از نقاط دور به سمت مرکز کهکشان کشیده شده باشند و نهایتا تعدادی از سیاهچاله های انگشت شمار با گرانش از محدوده فرار کرده باشند.
در حدود ده میلیون سال قبل هسته مرکزی کهکشان تکمیل نشده بود نهایتا هنگامی که برای اولین بار در مرکز کهکشان دو سیاهچاله ادغام شدند سیاهچاله کوچکتر در طی چندین میلیون سال توسط سیاهچاله بزرگتر مصرف شد.و زمانی که سیاهچاله کوچکتر نزدیک و نزدیک تر می شد گاز و گرد و غبار و ماده کافی در داخل سیاهچاله بزرگتر برای پردازش تولید حباب های فرمی وجود داشت.
جزر و مد شدید تولید شده توسط ای فرایند به راحتی می توانست ابر مولکولی هسته را فوق العاده متراکم کند که در حال حاضر برای تولید ستارگان جوان نزدیک سیاهچاله مرکزی راه شیری لازم بوده است..
بعلاوه تولید شدید ستاره ها ستاره هایی را که در آن ناحیه هستند را پیچ می دهد.در واقه ستاره شناسان مدلی را پیش بینی کرده اند که ادغام سیاهچاله ها باید با نابود شدن تعداد زیادی از ستاره های پیر همراه شده باشد بنابراین این می تواند توضیحی برای غیاب ستاره های پیر در اطراف سیاهچاله های بسیار بزرگ باشد.
ماده کشش گرانشی سیاهچاله می تواند در 100 ستاره اطراف وجود داشته باشد.
باید تشخیص ستاره های بزرگ آسمان مانند اسلون دیجیتال ممکن شود برای اینکه این ستااره ها می توانند با سرعت هایی بسیار از ستارگان معمولی حرکت کنند ستاره هایی که این تعامل را با کهکشان راه شیری انجام نداده اند ستاره های بزرگی هستند زیرا با سرعت توانسته اند از ادغام با کهکشان راه شیری بگریزند.
خوشه قوس در تصویر متارکم ترین خوشه شناخته شده راه شیری است که در فاصله صد سال نوری قرار دارد و در صورت فلکی قوس نهفته استبا توجه به انقراض نوری شدید در این منطقه به وسیله گرد و غبار خوشه ها از دید پنهان شده اند و با اشعه ایکس و مادون قرمز قابل مشاهده هستند در حدود 150 هزار ستاره بسیار داغ و جوان که چندین برابر خورشید ما هستند و در برخورد با هم شوک های عظیم و بادهای ستاره ای به سمت خارج از ستاره ها تولید می کنند در آن ناحیه وجود دارند.
سیاهچاله حجیم غالب بر مرکز کهکشان راه شیری وزنی معادل چهار میلیون برابر خورشید ما را دارد و تنها نه برابر خورشید است.چنین جسمی می تواند جزر و مد یا مکش گرانشی شدید ایجاد کند.بنا بر این اختر شناسان زملنی که انبوهی از ستاره های روشن را در نزدیکی سه سال نوری از حفره سیاهچاله کشف کردند شگفت زده شدند.اگر ستاره به داخل سیاهچاله کشیده می شد آن شگفت انگیز نبود اما آنها نشانه هایی را از شکلگیری ستاره ها در آن محل یافتندبرای این واقعه ابرهای گاز و گرد و غبار که به ستاره ها شکل می دهند باید 10000 برابر متراکم تر از سایر ابرهای مولکولی باشند
در حالی که ستاره های جوان و داغ در مرکز کهکشان ها وجود دارند نبود ستاره های قدیمی شگفت اور است.تئوری جدید پیش بینی می کند با افزایش تراکم ستاره ستاره پیر تر می شود م به سمت سیاهچاله مرکزی نزدیک تر می شود.همچنین ستاره های قدیمی بسیار کمی در نزدیکی غول خفته یافت شده اند.
این سناریو در حدود 13 میلیارد سال قبل هنگامی که مسیر کهکشان های کوچکتر به اطراف کهکشان راه شیری منحرف می شد آغاز شده است.به طوری که آن آغازی برای رفتن به سمت داخل هسته مرکزی کهکشان است.مطالعات اخیر نیز نشان می دهند این پدیده ممکن است دهها بار در طول عمر کهکشان راه شیری رخ داده باشد. و مجموعه ای از ستاره ها و گازها و سیهچاله های متوسط با جرم ده هزار برابر خورشید از نقاط دور به سمت مرکز کهکشان کشیده شده باشند و نهایتا تعدادی از سیاهچاله های انگشت شمار با گرانش از محدوده فرار کرده باشند.
در حدود ده میلیون سال قبل هسته مرکزی کهکشان تکمیل نشده بود نهایتا هنگامی که برای اولین بار در مرکز کهکشان دو سیاهچاله ادغام شدند سیاهچاله کوچکتر در طی چندین میلیون سال توسط سیاهچاله بزرگتر مصرف شد.و زمانی که سیاهچاله کوچکتر نزدیک و نزدیک تر می شد گاز و گرد و غبار و ماده کافی در داخل سیاهچاله بزرگتر برای پردازش تولید حباب های فرمی وجود داشت.
جزر و مد شدید تولید شده توسط ای فرایند به راحتی می توانست ابر مولکولی هسته را فوق العاده متراکم کند که در حال حاضر برای تولید ستارگان جوان نزدیک سیاهچاله مرکزی راه شیری لازم بوده است..
بعلاوه تولید شدید ستاره ها ستاره هایی را که در آن ناحیه هستند را پیچ می دهد.در واقه ستاره شناسان مدلی را پیش بینی کرده اند که ادغام سیاهچاله ها باید با نابود شدن تعداد زیادی از ستاره های پیر همراه شده باشد بنابراین این می تواند توضیحی برای غیاب ستاره های پیر در اطراف سیاهچاله های بسیار بزرگ باشد.
ماده کشش گرانشی سیاهچاله می تواند در 100 ستاره اطراف وجود داشته باشد.
باید تشخیص ستاره های بزرگ آسمان مانند اسلون دیجیتال ممکن شود برای اینکه این ستااره ها می توانند با سرعت هایی بسیار از ستارگان معمولی حرکت کنند ستاره هایی که این تعامل را با کهکشان راه شیری انجام نداده اند ستاره های بزرگی هستند زیرا با سرعت توانسته اند از ادغام با کهکشان راه شیری بگریزند.
خوشه قوس در تصویر متارکم ترین خوشه شناخته شده راه شیری است که در فاصله صد سال نوری قرار دارد و در صورت فلکی قوس نهفته استبا توجه به انقراض نوری شدید در این منطقه به وسیله گرد و غبار خوشه ها از دید پنهان شده اند و با اشعه ایکس و مادون قرمز قابل مشاهده هستند در حدود 150 هزار ستاره بسیار داغ و جوان که چندین برابر خورشید ما هستند و در برخورد با هم شوک های عظیم و بادهای ستاره ای به سمت خارج از ستاره ها تولید می کنند در آن ناحیه وجود دارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر