Sh2-239: یک ترکیب آسمانی

فعالیت‌های ستاره‌زایی، چون قلم مویی کیهانی، این ترکیب دلکش غبار و سحابی‌های تاریک را نقش زده است. جرمی که با نام های SH2-239 و LDR 1551 در فهرست‌ها ثبت شده است، در ناحیه‌ای در نزدیکی مرزهای جنوبی مجموعه ابر مولکولی ثور در فاصله حدود 450 سال نوری واقع شده است.

این بوم نقاشی، که تقریبا 3 سال نوری امتداد یافته است، مملو است از نشانه‌هایی از اجرام ستاره‌ای جوان که جریان‌های پویایی از مواد، از آنها را به محیط مجاور جاری است. از جمله در نزدیکی مرکز قاب، فوران فشرده و قرمز رنگ گاز هیدروژن دیده می‌شود که در نزدیکی سرچشمه تابش فروسرخ IRS5، که گمان می‌رود منظومه‌ای پیش-ستاره‌ای در محاصره صفحه‌های غباری باشد، واقع شده است.

درست در زیر آن، بال‌های گسترده‌تر و درخشانتر HH 102، یکی از نواحی مملو از اجرام هربیگ-هارو (Herbig-Haro) و سحابی‌واره‌های همنشین با ستارگان تازه متولد شده قرار گرفته است. تخمین‌ها گویای آن‌اند که مجموع کل موادی که در ناحیه ستاره زایی LDN 1551 قرار دارد، تقریبا با بیش از 50 برابر جرم خورشید برابر باشد.

مترجم: سعید آقائی
منبع:nojum.ir

صفحه ما روی فرند فید

کشف سیاره ای با اندازه زمین و در فاصله 252 سال نوری زمین توسط کپلر 21b ناسا

رصد خانه ملی (The National Optical Astronomy)روز چهار شنبه اعلام کرد کپلر 21b یک سیاره جدید که تقریبا اندازه کره زمین است در فاصله 352 سال نوری یافته است.

کتی گرامنی مسئول مطبوعاتی  و معاون رصد خانه گفت:آنچه که در مورد این سیاره شگفت انیز است این سیاره تقریبا به اندازه کره زمین است ولی جرم آن حدود 10 برابر بزرگتر از سیاره ما و شعاع آن 1.6 برابر اندازه زمین است.

وی اضافه کرد تا چند سال قبل کوچکترین سیاره که خارج از منظومه خورشیدی ما بود به اندازه مشتری یا زحل بود که حدود ده برابر بزرگتر از ازمین بود در حال حاضر اندازه گیری ما چیزی تقریبا به اندازه کره زمین را نشان می دهد که بیانگر پیشرفت تکنولوژی ما برای پیدا کردن سیارات به اندازه زمین است.

ستاره سیاره جدید کمی بزرگتر و داغتر از خورشید است و اگر چه سیاره به مقدار قابل ملاحظه ای جوان است ولی از آنجایی که به ستاره اش بسیار نزدیک است دارای دمای بسیار داغی است و نمی تواند آب را بصورت مایع برای حیات داشه باشد.فاصله آن با ستاره اش شش میلیون کیلومتر است(تقریبا 3.7 مایل)کپلر 21b دمای آن را 2960 درجه فارنهایت تخمین زده است.

در مقابل این سیاره زمین حدود 150,000,000 کیلومتر (93 میلیون مایل) با خورشیدش فاصله دارد

کپلر 21b  رصد خانه کپلر تلسکوپهای زمینی رصدخانه ملی کیت پیک در آریزونا به مدت 15 ماه این سیاره را مورد برسی قرار دادند نتایج این مطالعه در مجله اختر فیزیک به چاپ می رسد.

معرفی اجرام آسمانی ستاره ها

ستاره ها کراتی سوزان و متشکل از گازهای ملتهب هستند که بر خلاف سیارات، از خود گرما و نور ساطع می کنند.
خورشید ما نیز یک ستاره است. با اینکه یک میلیون برابر بزرگتر از زمین است، اما ستاره بزرگی به حساب نمی آید و در کیهان ستاره های بسیار بزرگتر از خورشید هم یافت میشود. پس از خورشید نزدیکترین ستاره به ما بیش از 4 سال نوری فاصله دارد.

"توضیح ضروری: سال نوری مقیاس زمان نیست، بلکه مقیاس مسافت و برابر با 300 هزار کیلومتر است که نور در هر ثانیه میپیماید. بنابراین یک سال نوری مسافتی بالغ بر 10 میلیون میلیون کیلومتر است."

برخی از ستاره هایی که در شب میبینیم به صدها هزار سال نوری هم میرسد.
کوچکترین ستاره های درخشان، کوتوله های سفید(white dwarfs) نام دارند. با اینکه این ستاره ها تقریبا هم اندازه زمین هستند، جرم و چگالی زیادی دارند. از طرفی بعضی ستاره های در حال مرگ بسیار بزرگ و غول آسا هستند. بزرگی تعدادی از این ابرغول ها(super giant) به 50 میلیون برابر خورشید میرسد. بعضی از ستاره ها که ما آنها را ابرنواختر(supernova) مینامیم، ناگهان به اندازه هزاران برابر خورشید میدرخشند و سپس به تاریکی میگرایند و به ستاره نوترونی(neutron star) یا سیاهچاله(black hole) تبدیل میشوند.

خصوصیات مشترک ستاره ها

1-دما و طیف
اگر شما یک میله فلزی را داغ کنید، ابتدا رنگ آن قرمز میشود و اگر آن را بیشتر حرارت دهید رنگ میله به ترتیب زرد، نارنجی، سفید و در نهایت رنگشان آبی خواهد شد. این قضیه درباره ستارگان نیز صادق است. بعضی ستاره ها بسیار داغ و برخی سرد هستند. دمای ستاره ها را از روی رنگشان میتوان تشخیص داد. یک ستاره آبی، از ستاره زرد و ستاره زرد از ستاره قرمز داغتر است. اخترشناسان از روی رنگ یک ستاره میتوانند به طور تقریبی دمای سطح آن را تعیین کنند. دمای سطح ستاره های زرد رنگ(مانند خورشید) حدود 6000 درجه، و دمای سطحی ستاره های سرخ و تقریبا سرد حدود 3000 درجه است. از طرفی دمای سطحی ستاره های آبی رنگ، بسیار بالاست و تا 50 هزار درجه سانتی گراد هم میرسد.

هر جسم داغ طیفی از امواج الکترومغناطیس ساطع میکند. البته چشم ما قادر است فقط بخشی از این طیف را در محدوده نور مرئی ببیند. به همین دلیل دانشمندان برای مشاهده طیف کامل این امواج، از وسیله ای به نام طیف نگار(spectrometer) استفاده میکنند.

با علم به اینکه هر اتم داغ و ملتهب، امواجی با طول موج مشخص از خود ساطع میکند و اینکه اتم هر عنصر دقیقا همان طول موج را از نور پیوسته جذب میکندکه هنگام برانگیخته شدن، آن را تابش میکند، اخترشناسان توانسته اند به کمک نوع خاصی از طیف نگارها، به عناصر موجود در گازهای داغ جوّ ستاره های نزدیک مانند خورسید، و همچنین توده گازهای سرد و شناوری که در سر راه تابش نور ستاره ها به زمین قرار دارند، پی ببرند.

خصوصیات مشترک ستاره ها

2-روشنایی، درخشش و بزرگی
با نگاه کردن به آسمان شب، میپندارید که همه ستاره ها در یک صفحه بزرگ و با فاصله مساوی از زمین قرار دارند. در حالی که بیشتر این ستاره ها میلیونها کیلومتر از هم فاصله دارند. بعضی از ستاره ها روشنتر از بقیه به نظر میرسند، در حالی که ممکن است ستاره ای که کم نور تر است، از ستاره درخشان مجاورش، بزرگتر باشد.

دو عامل درخشندگی و فاصله از ما، میزان روشنایی ستاره را تعیین میکند. برای مثال، یک نورافکن بیش از یک چراغ قوه قلمی نور دارد، لذا درخشنده تر است. اما اگر همین نورافکن در فاصله 10 کیلومتری ما باشد، دیگر حتی روشنایی چراغ قوه کوچک را هم ندارد، زیرا هرچه فاصله منبع نور از ما بیشتر باشد، شدت نور ان کاهش می یابد. این موضوع در مورد ستاره ها نیز صادق است.
درخشش ستاره به اندازه و بزرگی آن هم بستگی دارد. هرچه ستاره بزرگتر باشد، انرژی بیشتری دارد و در نتیجه درخشش آن هم بیشتر است.

خصوصیات مشترک ستاره ها

3-سرعت و جهت حرکت
ستاره ها هم مانند همه اجرام کیهانی حرکت میکنند. حرکت ستاره ها بر طول موج نور ارسالی آنها اثر میگذارد. درست شبیه صدای آژیر یک ماشین آتش نشانی که در هنگام نزدیک شدن به ما صدای زیرتری نسبت به زمان دور شدن از ما دارد. این پدیده اثر دوپلر(doppler) نام دارد.

با اندازه گیری طیف ستاره و مقایسه آن با طیف استاندارد، میتوان جهت و سرعت حرکت ستاره را اندازه گیری کرد. اگر طیف تابش شده از ستاره به سمت رنگ آبی جا به جا شود، ستاره در حال نزدیک شدن به ما است و اگر این طیف به سمت رنگ قرمز حرکت کند، به این معنی است که ستاره در حال دور شدن از ما است.

منبع:ستاره شناسی و نجوم

.

احتمال وجود موجودات بیگانه طبق نظریه استفان هاوکینگ

استیفن هاوکینگ، فیزیکدان و ستاره شناس مشهور، دوشنبه طی یک نشست در دانشگاه جورج واشنگتون اعلام کرد احتمال حیات موجودات بیگانه با نوعی زندگی ابتدایی در جایی از کهکشان ما وجود دارد.

او اضافه می کند: با توجه به وسعت کائنات، بعید به نظر می رسد که کره زمین تنها سیاره قابل زندگی باشد و بشر برای تضمین بقای طولانی مدت خویش باید دست به کاوش فضا بزند. او در مراسم بزرگداشت 50 امین سالگرد تاسیس ناسا گفت: در قسمتی از کهکشانی که ما در آن زندگی می کنیم، احتمال وجود موجوداتی با ساختار زیستی ساده است که به نظر نمی آید موجودات هوشمندی باشند.

عدم موفقیت پروژه جستجو برای موجودات هوشمند غیرزمینی(SETI) برای یافتن هرگونه علایمی از تمدن های غیرانسانی، ثابت کرده که چنین موجوداتی تا فاصله 100 سال نوری زمین وجود ندارند.

احتمال وجود موجوداتی با زندگی ابتدایی در سیاره ای دیگر، ممکن است خیلی پایین یا حتی بالا باشد، اما بیگانگانی که انقدر هوشمند هستند تا سیگنالهایی به سمت فضا ارسال کنند، ممکن است قادر به ساختن سلاحهایی باشند که مانند بمب اتم یک تمدن را از بین ببرد.او همچنین اضافه کرد احتمال وجود زندگی بدوی در حال پیشرفت وجود دارد، اما یک زندگی هوشمند بسیار بعید است.

هاوکینگ می گوید: به نظر نمی آید که بیگانگان سیاره ما را دیده باشند. بغیر از گزارشاتی که مربوط به دیدن اشیا، پرنده (مانند بشقاب پرنده) وجود دارد، او می گوید: چرا این اشیا، فقط قابل مشاهده توسط افراد غیر عادی بوده اند؟

او همچنین اضافه می کند: انسان برای تضمین حیات خود و دیگر گونه ها برای مدتی طولانی، باید در جهت اکتشاف فضا تلاش کند. او کسانی که مخالف کاوشهای فضایی هستند را به کسانی تشبیه می کند که سفر اکتشافی کریستف کلمب در اقیانوس آتلانتیک در سال 1492 را هدر دادن پول می دانستند. با این همه کشف دنیای جدید یعنی قاره آمریکا، تغییر بسیار بزرگی در دنیای قدیم ایجاد کرد.

و تصور کنید که اکتشاف فضا چگونه خواهد توانست آینده نسل بشر را تغییر دهد و تعیین کند آیا اصلاً آینده ای برای ما وجود خواهد داشت؟

هاوکینگ 66 ساله، فیزیکدان نظری و کیهان شناس مشهوری است که از نوعی اختلال عصبی (ALS) در کنترل ماهیچه هایش رنج می برد. او برای حرکت از ویلچر و برای ارتباط از کامپیوتر کمک می گیرد. او همچنین در نوشتن یک کتاب علمی برای کودکان به نام ” کلید جرج برای پی بردن به اسرار کیهان” با دخترش همکاری کرده و هدف او تشویق جوانان برای مطالعه بیشتر درباره علم و تکنولوژی بوده است.

هاوکینگ می گوید: ما در جامعه ای زندگی می کنیم که همه چیز توسط تکنولوژی اداره می شود، اما هنوز تعداد کمی از مردم هستند که به علم روز علاقمندند.

نسل بشر برای حفظ حیات باید جسارت زندگی کردن در جایی را که قبلاً کسی به آن راه نیافته داشته باشد.

از: ستاره شناسی و نجوم

آیا سفر در زمان ممکن است؟

آیا سفر در زمان ممکن است؟ آیا می توانیم دروازه ای به گذشته و یا میانبری به آینده پیدا کنیم؟ آیا می توانیم نهایتا از قوانین طبیعت برای تسلط بر خود زمان استفاده کنیم؟ برای اینکه بینیم چگونه این ممکن است، ما باید به زمان آنگونه که فیزیکدانان نگاه میکنند بنگریم: در بعد چهارم. این به آن سختی که بنظر میاید نیست. هر بچه مدرسه ای می داند که تمام اشیاء فیزیکی، حتی من در صندلی ام، سه بعد دارد. همه چیز طول و عرض و ارتفاع دارد اما بعد دیگری هم هست که آن زمان است. انسان 3 بعدی، طول عمر دارد همچنان که منظومه شمسی میلیاردها سال عمر دارد . هر چیز طولی در زمان و فضا دارد. و سفر در زمان یعنی سفر در این بعد چهارم. در فیلمهای علمی تخیلی دیده اید که فردی وارد تونلی میشود و اینگونه به زمان گذشته یا آینده میرود. فیزیکدانان به این فکر میکنند که آیا این تونل را میتوان در زمان ایجاد کرد که چواب مثبت است. حتی برای آن اسم هم گذاشته اند: “کرم چاله”. کرم چاله ها همه جا هستند ولی آنقدر ریزند که دیده نمیشوند. هیچ سطحی در طبیعت صاف و یکدست نیست در سطح هر چیزی حفره و برآمدگی هست هرچند خیلی صاف بنظر برسد. زمان هم مستثنی نیست. زمان هم اینچنین است. پستی و بلندی هایی در زمان است که خیلی ریزتر از مولکول و اتم است و آن ابر کوانتمی است و اینجاست که “کرم چاله” ها وجود دارند. تونل های ریز که میانبری به زمان و مکان هستند شکل میگیرند و ناپدید میشوند در این دنیای ریز کوانتمی که اینها 2 زمان و مکان متفاوت را به هم وصل میکنند ولی اندازه این تونل ها یک میلیارد تریلیون تریلیونم سانتیمتر هستند که خیلی ریزند تا انسانها از آنها عبور کنند و وارد ماشین زمان شوند ولی بعضی دانشمندان معتقدند که میتوانند این کرم چاله ها را تریلیون بار بزرگتر کنند تا انسان بتواند وارد این ماشین زمان شود و به زمان و مکانی دیگر سفر کند
منبع صفحه فیس بوک ستاره شناسی و نجوم

تصویر ارائه شده از RCW 86

تصاویر مادون قرمز اسپیتزر و میدان گسترده اکسپلورر  و سنجش مادون قرمز WISE  در این تصویر از  RCW 86 ترکیب شده اند.این تصویر گرد و خاک باقی مانده از قدیمی ترین نمونه مستند از ستاره در حال انفجار یا ابر نو اختر را نشان می دهد.این تصویر نشان می دهد نور از خود تصویر و پس زمینه اش باقی می ماند و این نور ربطی به کهکشان راه شیری ندارد..رنگهای تصویر به ستاره شناسان اجازه می هد که نور بین پس زمینه کهکشانی و خود آن را تشخیص دهند.

گرد و غبار همراه با موج انفجار ابرنواختر قرمز به نظر می رسد در حالی که گرد و غبار در پس زمینه سبز و زرد است.ستاره در میدان دید آبی رنگ به نظر می رسدوبا تعین درجه حرارت از گرد و غبار  در پوسته دایره های قرمز رنگ باقی می ماند و ابرنواختر که نشان می دهد که تا چه حد از موج انفجار ستاره به پیش رفته و ستاره شناسان را قادر می سازد که چگالی ماده را تعین کنند و نتیجه ای که می دهد RCW 86 یک حفره بزرگ منفجر شده است.

گروه بندی ستارگان جوان در X ماکیان

ماکیان X میزبان بسیار از گروه بندی ستاره گان جوان است تریکی از ستاره های عظیم متعدد که در منطقه گرم و تحت فشار قرار دارند و گاز دور خوشه های آنها پیچیده است و دور ازحفره هایی از گاز داغ با چگالی پایین تر است.

در این تصویر 8 میکرون مادون قرمز پشته از گاز متراکن تر شده در مرزهای حفره علامتگذاری شده است.لکه های روشن در داخل این پشته ها نشان می دهد که امروزه نیز ستاره هایی در آنها در حال تشکیل است.

تصویر ارائه شده توسط ناسا از یک ابر نواختر و ستاره همدم آن

در سال 2004، یک تیم بین المللی از اخترشناسان، برای اولین بار، مشاهده کرده بودند نمودند ستاره ای "بازمانده" خروج از سیستم دو ستاره مربوط به یک ابرنواختر منفجر شده است.

ابر نواختر برخی از مهمترین منابع عناصر شیمیایی در جهان است و آنها در در ک ما ا تکامل کهکشان ها مفید هستند.ابر نو اختر فوق بسیار بزرگ و قرمز به نظر می رسد این ابر نو اختر (سمتر چپ تصویر)بعد از انفجار ده برابر جرم خورشید گاز هیدروژن به ستاره همدم آبی رنگ(سمت راست تصویر منتقل کرد)

حوزه های اسرارآمیز کیهانی با جریان زمانی معکوس

حوزه های اسرارآمیز کیهانی با جریان زمانی معکوس
****************************************

"و شاید عقربه های ساعت از چرخیدن از راست به چپ آن قدر خسته شده بودند که به ناگهان در جهت مخالف شروع به حرکت کردند ..."
- راز تولد، یاستین گوردر یک روز صبح درحالیکه تازه از خواب بیدار شده اید و در حال آماده کردن صبحانه هستید به ناگهان اتفاق عجیبی رخ می دهد: شیرقهوه داخل لیوان تان به طور خود به خود شروع به هم خوردن می کند و به تدریج شیر از قهوه جدا شده و داغ تر و داغ تر می شود! تخم مرغ ها از درون ماهیتابه به داخل پوسته شکسته شان برمی گردند و تخم مرغ های شکسته شده به طور خود به خود سالم می شوند! ...

با دیدن چنین وقایعی چه فکری می کنید؟ بلی، کاملاً درست حدس زدید، زمان در حال بازگشت به عقب است!

البته در حوزه ای از جهان که ما هم اکنون در آن به سر می بریم زمان همواره به طور طبیعی جریان داشته است و بنابراین طبیعی است که از وقوع چنین وقایعی شگفت زده شویم اما در کمال تعجب برخی فیزیکدان ها به این نتیجه رسیده اند که احتمالاً حوزه هایی در پهنه کیهان وجود دارند که جریان زمان در آنها معکوس است.

لاورنس شالمان (1) از دانشگاه کلارکسون (2) در پوتسدام نیویورک یکی از این فیزیکدان هاست. او که دکترای خود را در رشته فیزیک از دانشگاه مشهور پرینستون آمریکا گرفته است در مقاله ای که تقریباً 12 سال پیش منتشر شد برای نخستین بار توانست نشان دهد که ممکن است در پهنه کیهان، در کنار حوزه های با جریان زمانی طبیعی، حوزه هایی با جریان زمانی معکوس هم وجود داشته باشند.

اما اگر واقعاً چنین حوزه های اسرارآمیزی در پهنه کیهان وجود داشته باشند در این صورت چنانچه روزی بتوانید به یکی از این حوزه های کیهانی سفر کنید در آنجا با تجربه ای باورنکردنی مواجه خواهید شد چراکه در آنجا با گذشت زمان بجای پیرتر، جوان تر و جوان تر خواهید شد! اما آیا این راز حیرت انگیز، آخرین راز جاودانگی است؟

پی نوشت:
1- Lawrence Schulman
2- Clarkson University

منبع:
Marcus Chown, “Backwards to the Future”, New Scientist, Issue No. 2224

منابعی برای مطالعه بیشتر:
خوانندگان علاقه مند به مطالعه تخصصی بیشتر در این موضوع می توانند به مقاله اصلی شالمن در لینک زیر مراجعه کنند:

http://people.clarkson.edu/~lschulma/1999OppositeThermodynamicArrowsPRL.pdf

ازاسرار کوانتومی آفرینش