با عرض خوش آمد گویی و با تشکر از حسن انتخاب شما بخاطر مطالعه این وبلاگ لطفا در صورتی که مطالب ما را مورد توجه شما قرار گرفت برای دریافت روزانه مطالب علمی دو پیج پایین صفحه و پیج های سمت راست صفحه را لایک بفرمایید لطفا انتقادات و پیشنهادات خود را نیز در صورت تمایل از طریق صفحات فیسبوک ما یا قسمت نظرات منعکس نمایید.

۱۳۹۳ شهریور ۱۸, سه‌شنبه

کیهان شناسان شواهدی از شکل گیری سیارات را در 335 سال نوری زمین یافتند.

ترجمه رامین فخاری
منبع : dailygalaxy.com
یک تیم بین المللی کشفی کرده است که باور دارند شواهدی از شکل گیری سیاره ها ها در فاصله 335 سال نوری از زمین است.اعضای تیم مطالعات را با دیسک ستاره ای در حال چرخش(protoplanetary disk) به دور ستاره ای که بنام HD 100546 شناخته می شد آغاز کردند.یک قرص پیش ستاره ای یک حلقه قوی از موادی است که به دور یک ستاره تازه شکل گرفته بیرون از هر سیستم سیاره ای می چرخند.تیم در بروی گاز داغ دیسک با استفاده از تکنیکی که اختر شناسی طیفی نام داشت مطالعه کرد.
محققان یک منبع اضافی از گازهای ساطع شده کربن مونواکسین مولکول هایی که نمی تواند به تنهایی توسط دیسک ستاره ای توضیح داده شود کشف کردند.با ردیابی شانس سرعت و نقطه یابی تشعشعات اضافه در طول مشاهدات چندین ساله آنها قادر شدند تا آن چیزی را که به دور یک ستاره جوان می گردد ببینند.فاصله یک ستاره تا حدودی بزرگتر از فاصله زحل تا خورشید بود.شواهد پیشنهاد می داد که مشاهدات گاز داغ در اطراف یک سیاره جوان در حال چرخش است.
یکی از دانشمندان اشاره می کند که بجای مشاهده مستقیم سیاره آنها گازی را که به دور آن می چرخید و بروی آن سیاره را شکل می داد را مشاهده کردند.
اختر شناسان قادر بودند تا تشعشعات اضافی را زمانی که آن به دور ستاره می چرخید برسی کنند.و یک توضیح احتمالی برای مشاهده یک دیسک سیاره ای از گاز در حال چرخش را که یک سیاره را شکل می داد بدهند.سیاره یک غول گازی با جرم حدقلا سه برابر مشتری خواهد شد و فرضیه این است که ماده دیسک سیاره ای در حال چرخش(protoplanetary disk) دیسک ستاره ای( circumstellar disk) را تغذیه خواهد کرد که بعدا سیاره در حال رشد از آن تغذیه خواهد شد.
از این رو یک دیسک سیاره ای نقش متوسطی را در رشد یک سیاره بازی می کند.باقیمانده دیسک های سیاره ای منجر به تولد قمرها خواهند شد.مانند قمرهایی که به دور مشتری در منظومه شمسی خودمان مشاهده می کنیم.همانطور که کار یکی از دانشمندان توضیح داد جنبه داستانی این شواهد جدید برای شکل گیری سیارات منجر به امکان تشخیص دیسک سیاره ای شد.
مطالعات این تیم بر اساس چهار مجموعه از مشاهدات در 2003 و 2006 و 2010 و 2013 جمعاوری شده است.آنها از مشاهدات جیمنی و یک تلسکوپ بسیار بزرگ در جنوب اروپا که هردو آنها در شیلی واقع است استفاده کردند.مشاهداد جیمی بر اساس دو تلسکوپ نوری 8.1 متری مادون قرمز است و در کوه های هاوایی واقع شده است.VLT یک تلسکوپ نیست اما مجموعه ای از چهار تلسکوپ که هر کدام دارای یک آینه  با قطر8.2 متری هستند.داده ها با استفاده از وضوح بالای طیف سنج مادون قرمز جمعاوری شده است که اجازه اندازه گیری دقیق از حرکت های مولکول های گاز به دور ستاره ها را می دهد.
شکل گیری یک سیاره در قرص واضح است ستاره 13AU با دیسک در فاصله ی قابل مقایسه زمین با زحل قرار دارد.زمانی که گاز و گرد و غبار از دیسک ستاره ای جریان می یابد دیسک سیاره ای را شکل می دهد.باور بر این است که دیسک های چرخشی مکان های تولد قمر های سیاره ای است مانند قمر گالیله که به دور مشتری می چرخد.در حالی که پیش بینی های تئوریک می گوید که قمر ها به دور سیارات بزرگ متولد می شوند.شواهد بسیار کمی از داده های مشاهدات برای دیسک های بیرون از منظومه شمسی وجود داشت.انگلیسی ها در سال 2014 شواهدی از چرخش منبعی از کربن مونواکسید ساطع شده که اندازه ای مطابق با پیش بینی های تئوریک دیسک های سیاره ای را داشت پیش را گزارش کردند.مشاهدات در طول ده سل چرخش دیسک شکل دهنده سیارات را از ماورای نزدیکی دیسک ستاره ای در 2003 را ردیابی کرد که این مشاهدات یک راهکار جدید را از نحوه شکل گیری سیارات ارائه داد.
دکتر جان کر دانشمند آزمایشگاه تحقیقات نیروی دریایی گفت این مشاهدات یک فرصت نادر را فراهم  کرده است تا مطالعات شکل گیری ستاره ها عملی شود.تجزیه و تحلیل های قوی ما پیش بینی می کند که ما یک دیسک از گاز داغ را که یک سیاره غول پیکر را احاطه کرده و آن را در چرخش به دور ستاره شکل می دهد مشاهده کرده ایم.در حالی که استدلال شده بود چندین دیسک سیاره ای  که سیارهغول را تولد احاطه کرده اند و هدایت گاز به درون سیاره در حال رشد را کنترل می کند.این یافته ها اولین شواهد مشاهده شده برای وجود آنهاست.اگر تفسیر ما درست باشد ما اساسا یک سیاره به دام افتاده در عمل شکل گیری را مشاهده نموده ایم.
با نگاه به پیش رو تیم مایل است تا به مشاهده حرکت سیارت و ادامه خواهد داد و داده های اضافی را برای تعیرف خواص دیسک های سیاره ای بدست خواهد آورد.آنها پیش بینی می کنند که سیارات و دیسک هایشان در حدود دو بار در سال از مشاهدات ناپدید می شوند زمانی که آنها تبدیل به لبه داخلی دیسک ستاره ای می شوند بنا بر این اگر مدل تیم درست باشد اثر چرخش سیارات تا 15 سال دیگر تا زمانی که مدار آن سیاره را به محدوده قابل مشاهده بازگرداند قابل مشاهده نخواهد بود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر