منبع : DailyGalaxy.com
ترجمه رامین فخاری
آنجا واکنش های شیمیایی بین ستاره ای در فضای بین ستاره ای اتفاق می افتد که دانشمندان آن را نسنجیده بودند.در سال 2012 ستاره شناسان مولکول های متوکسی شامل کربن اکسیژن و هیدروژن را در ابر مولکولی پرسئوس در حدود 600 سال نوری از زمین کشف کردند ولی دانشمندان قادر به ساختن این مولکول در آزمایشگاه با اجازه واکنش دهنده های متراکم در دانه های گرد و غبار نبودند و نحوه تشکیل آنها بصورت راز مانده بود.
پاسخ های یافت شده در کوانتم عجیب و غریب بود آنها می توانند مولکول هایی در فضا ایجاد کنند که در شیمی کلاسیک وجود ندارد.بطور خلاصه فضای بین ستاره ای یک آزمایشگاه شیمی کوانتمی است.که میزبانی برای ایجاد مولکول های ارگانیک کشف شده در فضا است.
بخاطر دمای کم با بادهای مولکولی بین ستاره ای واکنش ها واکنش ها می توانند بعنوان مهمترین مانعی که سرعت بسیاری از واکنش های شیمیایی را کم می کنند فعال شوند.دمای کم می تواند انرژی مورد نیاز مولکول های شناور را برای شکستن پیونشان کمتر کند.اما تعدادی از واکنش ها می تواند در چسبندگی مولکلی مختلفی در سطح گرد و غبار کیهانی اتفاق بیفتند.این زمان کافی برای بدست آوردن انرژی مورد نیاز واکنش ها را می دهد.یک قانون استانداد می گوید که زمانی که شما در درجه حرارت پایین هستید سرعت واکنش ها باید کمتر باشد.
اما متوکسی می تواند با ترکیب هیدرون کسیل های رادیکال و گاز متانل ایجاد شود.هر دو در فضا فرآیندی را بنام تونل کوانتمی ایجاد می کنند که می تواند انرژی هیدروکسیل را بجای مسدود کردن آن از طریق گذر از آن فراهم کند.تیم دانشگاهی شرحی را برای در سد انسداد یافتند.میزان ضریب واکنش بین هیدروکسیل رادیکال(OH) و متان یکی از محتمل ترین مولولک های ارگانیک در فضا است که از دو واحد از 63 K بزرگتر است و قبلا در ~200 K دماهای پایین فضا اندازه گیری می شد.مولکول ها با کم کردن سرعت احتمال تونل زنی را افزایش می دهند.در دماهای معمولی هر یک از آنها با هم برخورد می کنند اما در دماهای پایین به اندازه کافی به همدیگر می چسبند.
همچنین تیم شکل گیری رادیکل های مولکول متوکسی را که از هیدروژن به هم متصل چسبیده که به حد کافی در تونل مکانیکی کوانتمی مانده بود مشاهده کردند.آنها محاسبه کردند که این تول زنی مکانیکی برای اکسیداسیون مولکول های ارگانیک با OH در دمای کم محیط بین ستاره ای رایج است.این واکنش ها پنجاه برابر سریع تر از طریق تونل کوانتمی نسبت به دمای عادی اتاق به وسیله فاوق آمدن بر مانع راه را می دهد.فضای خالی سرد تر از 63 درجه کلیون است اما ابر های گرد و غبار در نزدیکی ستاره ها می توانند در این دما غنی بشوند.
دانشمندان مشاهده کردند نوعی از واکنش های شیمی ارگانیک که فرض نمی کردند رخ نمی دهد آنجا اتفاق افتاده است.تصویر ابر مولکولی تحت طول موج های مایکروویو را که به وسیله تلسکوپ سفینه پلانگ گرفته شده و حرکت الکترون ها از طیق منظومه شمسی را نشاند می دهد و گرد و غبار با نور ستاره گیری شکل گیری ستاره ها داغ می شود.این اجزا بین ستاره ای متوسط از طریق چندین لنز مختلف مطالعه شده اند.الکترون هایی که بعناون انتشار بنیادی در موج های رادیویی شناخته می شوند در حالی که ذرات گرد و غبار بنیادی در مادون قرمز شناخته می شوند.
در 1990 ساطع شدن هایی مشاهده شد که قبلا شرح داده نشده بود و بعنوان تابلو های انتشار ماکرویو شناخته شده.چندین نظریه در باره منشا انتشار مطرح شد و حالا طول موج پوشش داده شده توسط ابزار فرکانس پایی پلانگ یک مشاهده ایده آل برای توصیف آن است.
یکی از مشکلات پلانک ترکیب دو ابزار برای پوشش طول موج بسیار گسترده تر بوده است که به جداسازی ساطع شدن های بی شباهت برای فهم بهتر اجزا کمک می کرد اجازه می داد.
دانشمندان مطمئن هستند که گازهای خارج شده از میاس نانو توسط ذرات گرد و غبار احاطه شده که چرخشی معادل ده هزار میلیون بار در ثانیه را دارند.این دانه ها از ده تا 50 اتم تشکیل شده اند و با برخورد اتم ها به فوتون ها می چرخند و اشعه ای در فرکانس های بین 10 تا 60 گیگاهرتز را منتشر می کنند.
این منطقه که در صورت فلکس برساوش نشان داده شده است یکی از دو منطقه ای است که در کهکشان با ما جزئیاتش مورد مطالعه قرار گرفته و مدیون حساسیت بالای پلانگ برای پوشش بی سابقه طیفی است که امکان تشخیص انتشار غیر عادی برخواسته از دو شی را در جزئیات بسیار بزرگ مشخص کرده که جایگزین بسیاری از نظریه های قدمی است و حدقلا سهم قابل توجهی را در AME مقیاس ذرات نانو در حال چرخش را دارا می باشد.
تصویر بالا ابر گازی گرد و غبار و گاز شناور در مرز جنوبی صورت فلکی براوش را نشان می دهد.مجموعه مواد قابل مشاهده در آسمان با ستاره های مایل به آبی در سمت چپ صورت فلکی هستند اما بصورت قابل ملاحضه ای به رنگ قرمز نمایش داده شده است.NGC 1499 بعنوان سحابی کالیفورنیا نیز شناخته شده است و مشخصه آن تب و تب هیدوژن اتمی توسط ماورا بنفش از ستاره های روشن آبی مستقیم پرسئوس است.
دورتر یک خوشه ستاره ای جوان بنام IC 348 و سهابی شبح مانند همسایه اش را در مرکز تصویر نشان می دهد که با گاز و گرد و غباری که بر ملوکولی را احاطه کرده ارتباط مستقیم دارد.یکی دیگر از نواحی فعال شکل گیری ستاره ها NGC 1333 است که در نزدیکی ابر گرد و غبار کمرمگ نهفته شده است و در سراسر صحنه در چند صد سال نوری بالا صفحه کیهانی نور کهکشان راه شیری را منعکس می کند.
ترجمه رامین فخاری
آنجا واکنش های شیمیایی بین ستاره ای در فضای بین ستاره ای اتفاق می افتد که دانشمندان آن را نسنجیده بودند.در سال 2012 ستاره شناسان مولکول های متوکسی شامل کربن اکسیژن و هیدروژن را در ابر مولکولی پرسئوس در حدود 600 سال نوری از زمین کشف کردند ولی دانشمندان قادر به ساختن این مولکول در آزمایشگاه با اجازه واکنش دهنده های متراکم در دانه های گرد و غبار نبودند و نحوه تشکیل آنها بصورت راز مانده بود.
بخاطر دمای کم با بادهای مولکولی بین ستاره ای واکنش ها واکنش ها می توانند بعنوان مهمترین مانعی که سرعت بسیاری از واکنش های شیمیایی را کم می کنند فعال شوند.دمای کم می تواند انرژی مورد نیاز مولکول های شناور را برای شکستن پیونشان کمتر کند.اما تعدادی از واکنش ها می تواند در چسبندگی مولکلی مختلفی در سطح گرد و غبار کیهانی اتفاق بیفتند.این زمان کافی برای بدست آوردن انرژی مورد نیاز واکنش ها را می دهد.یک قانون استانداد می گوید که زمانی که شما در درجه حرارت پایین هستید سرعت واکنش ها باید کمتر باشد.
اما متوکسی می تواند با ترکیب هیدرون کسیل های رادیکال و گاز متانل ایجاد شود.هر دو در فضا فرآیندی را بنام تونل کوانتمی ایجاد می کنند که می تواند انرژی هیدروکسیل را بجای مسدود کردن آن از طریق گذر از آن فراهم کند.تیم دانشگاهی شرحی را برای در سد انسداد یافتند.میزان ضریب واکنش بین هیدروکسیل رادیکال(OH) و متان یکی از محتمل ترین مولولک های ارگانیک در فضا است که از دو واحد از 63 K بزرگتر است و قبلا در ~200 K دماهای پایین فضا اندازه گیری می شد.مولکول ها با کم کردن سرعت احتمال تونل زنی را افزایش می دهند.در دماهای معمولی هر یک از آنها با هم برخورد می کنند اما در دماهای پایین به اندازه کافی به همدیگر می چسبند.
همچنین تیم شکل گیری رادیکل های مولکول متوکسی را که از هیدروژن به هم متصل چسبیده که به حد کافی در تونل مکانیکی کوانتمی مانده بود مشاهده کردند.آنها محاسبه کردند که این تول زنی مکانیکی برای اکسیداسیون مولکول های ارگانیک با OH در دمای کم محیط بین ستاره ای رایج است.این واکنش ها پنجاه برابر سریع تر از طریق تونل کوانتمی نسبت به دمای عادی اتاق به وسیله فاوق آمدن بر مانع راه را می دهد.فضای خالی سرد تر از 63 درجه کلیون است اما ابر های گرد و غبار در نزدیکی ستاره ها می توانند در این دما غنی بشوند.
دانشمندان مشاهده کردند نوعی از واکنش های شیمی ارگانیک که فرض نمی کردند رخ نمی دهد آنجا اتفاق افتاده است.تصویر ابر مولکولی تحت طول موج های مایکروویو را که به وسیله تلسکوپ سفینه پلانگ گرفته شده و حرکت الکترون ها از طیق منظومه شمسی را نشاند می دهد و گرد و غبار با نور ستاره گیری شکل گیری ستاره ها داغ می شود.این اجزا بین ستاره ای متوسط از طریق چندین لنز مختلف مطالعه شده اند.الکترون هایی که بعناون انتشار بنیادی در موج های رادیویی شناخته می شوند در حالی که ذرات گرد و غبار بنیادی در مادون قرمز شناخته می شوند.
در 1990 ساطع شدن هایی مشاهده شد که قبلا شرح داده نشده بود و بعنوان تابلو های انتشار ماکرویو شناخته شده.چندین نظریه در باره منشا انتشار مطرح شد و حالا طول موج پوشش داده شده توسط ابزار فرکانس پایی پلانگ یک مشاهده ایده آل برای توصیف آن است.
یکی از مشکلات پلانک ترکیب دو ابزار برای پوشش طول موج بسیار گسترده تر بوده است که به جداسازی ساطع شدن های بی شباهت برای فهم بهتر اجزا کمک می کرد اجازه می داد.
دانشمندان مطمئن هستند که گازهای خارج شده از میاس نانو توسط ذرات گرد و غبار احاطه شده که چرخشی معادل ده هزار میلیون بار در ثانیه را دارند.این دانه ها از ده تا 50 اتم تشکیل شده اند و با برخورد اتم ها به فوتون ها می چرخند و اشعه ای در فرکانس های بین 10 تا 60 گیگاهرتز را منتشر می کنند.
این منطقه که در صورت فلکس برساوش نشان داده شده است یکی از دو منطقه ای است که در کهکشان با ما جزئیاتش مورد مطالعه قرار گرفته و مدیون حساسیت بالای پلانگ برای پوشش بی سابقه طیفی است که امکان تشخیص انتشار غیر عادی برخواسته از دو شی را در جزئیات بسیار بزرگ مشخص کرده که جایگزین بسیاری از نظریه های قدمی است و حدقلا سهم قابل توجهی را در AME مقیاس ذرات نانو در حال چرخش را دارا می باشد.
تصویر بالا ابر گازی گرد و غبار و گاز شناور در مرز جنوبی صورت فلکی براوش را نشان می دهد.مجموعه مواد قابل مشاهده در آسمان با ستاره های مایل به آبی در سمت چپ صورت فلکی هستند اما بصورت قابل ملاحضه ای به رنگ قرمز نمایش داده شده است.NGC 1499 بعنوان سحابی کالیفورنیا نیز شناخته شده است و مشخصه آن تب و تب هیدوژن اتمی توسط ماورا بنفش از ستاره های روشن آبی مستقیم پرسئوس است.
دورتر یک خوشه ستاره ای جوان بنام IC 348 و سهابی شبح مانند همسایه اش را در مرکز تصویر نشان می دهد که با گاز و گرد و غباری که بر ملوکولی را احاطه کرده ارتباط مستقیم دارد.یکی دیگر از نواحی فعال شکل گیری ستاره ها NGC 1333 است که در نزدیکی ابر گرد و غبار کمرمگ نهفته شده است و در سراسر صحنه در چند صد سال نوری بالا صفحه کیهانی نور کهکشان راه شیری را منعکس می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر