تصویر جدید از تلسکوپ MPG/ESO 2.2-متری با مشاهدات جدید دو کهکشان متضاد NGC 1316 و همسایه کوچکترش NGC 1317 را نشان می دهد این دو کهکشان مقدار دری فضا به هم نزدیک هستند ولی تاریخ های بسیار متفاوتی دارند کهکشان مارپیچی کوچک NGC 1317 یک زندگی بدون حادثه را پشت سر گذاشته اما کهکشان بزرگتر NGC 1316 حاصل فرو شدن شدید چند کهشکان دیگر است.
سرنخ های مختلفی از ساختار NGC 1316 این را نشان می دهد که گذشته اشفته ای داشته برای مثال برخی از خطوط گرد و غبار که در پوشش ستاره ها جاسازی شده است و یا ازدهام خوشه های کروی کوچک ستاره را نشان می دهد که یک کهکشان مارپیچی غنی از گرد و غبار را سه میلیارد سال قبل بلعیده است.
همچنین تصویر دم جزر و مدی کم نوری را در اطراف کهکشان نشان می دهد که رشته های ستاره های پاره پاره شده را در فضای بین ستاره ای گسترش می دهد این خواص بطور کامل از تاثیرات جاذبه از چرخش ستاره ها زمانی که یک کهکشان دیگر نزدیک می شود ناشی می شوند.همه اینها نشانه هایی از از گذشته زمانی که کهکشان NGC 1316 به یک کهکشان دیگر ضمیمه شده بود نشان می دهد که این رفتار مخل ادامه دارد.
NGC 1316 در شصت میلیون سال نوری زمین در جنوب صورت فلکی کوره واقع شده است.این قسمت بنام خرس صورت فلکی شناخته می شود این واقعیت را منعکس می کند که آنجا دراخشان ترین منبع امواج رادیویی در صورت فلکی قرار دارد و در حیقیت چهارمین منبع درخشان رادیویی در تمام آسمان است.ساطع شدن رادیویی با موادی که به درون سیاهچاله های بزرگ سقوط می کنند هدایت می شود که سیاهچاله احتمالا در مرکز کهکشان سوخت اضافی را از طریق تعامل با کهکشان ایجاد می کند.
این تصویر با جزئیاتش با استفاده از ESO تلسکوپ 2.2 متری MPG در شیلی گرفته شده است و پنجره جدیدی را به یک قسمت از حهان هستی از کهکشان های دوردست روشن فراهم می کند و در سمت چپ NGC 1316 نیز غلظت انبوهی از کهکشان ها به چشم می خورد.
سرنخ های مختلفی از ساختار NGC 1316 این را نشان می دهد که گذشته اشفته ای داشته برای مثال برخی از خطوط گرد و غبار که در پوشش ستاره ها جاسازی شده است و یا ازدهام خوشه های کروی کوچک ستاره را نشان می دهد که یک کهکشان مارپیچی غنی از گرد و غبار را سه میلیارد سال قبل بلعیده است.
همچنین تصویر دم جزر و مدی کم نوری را در اطراف کهکشان نشان می دهد که رشته های ستاره های پاره پاره شده را در فضای بین ستاره ای گسترش می دهد این خواص بطور کامل از تاثیرات جاذبه از چرخش ستاره ها زمانی که یک کهکشان دیگر نزدیک می شود ناشی می شوند.همه اینها نشانه هایی از از گذشته زمانی که کهکشان NGC 1316 به یک کهکشان دیگر ضمیمه شده بود نشان می دهد که این رفتار مخل ادامه دارد.
NGC 1316 در شصت میلیون سال نوری زمین در جنوب صورت فلکی کوره واقع شده است.این قسمت بنام خرس صورت فلکی شناخته می شود این واقعیت را منعکس می کند که آنجا دراخشان ترین منبع امواج رادیویی در صورت فلکی قرار دارد و در حیقیت چهارمین منبع درخشان رادیویی در تمام آسمان است.ساطع شدن رادیویی با موادی که به درون سیاهچاله های بزرگ سقوط می کنند هدایت می شود که سیاهچاله احتمالا در مرکز کهکشان سوخت اضافی را از طریق تعامل با کهکشان ایجاد می کند.
این تصویر با جزئیاتش با استفاده از ESO تلسکوپ 2.2 متری MPG در شیلی گرفته شده است و پنجره جدیدی را به یک قسمت از حهان هستی از کهکشان های دوردست روشن فراهم می کند و در سمت چپ NGC 1316 نیز غلظت انبوهی از کهکشان ها به چشم می خورد.
منبع : eso.org
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر