سیاهچاله ها به هیچ وجه نمی توانند کچل باشند.در تعارض با مدل های سنتی کیهان غول های جاذبه ای تحقیقات جدید پیشنهاد می دهد که سیاهچاله ها می توانند کاملا مودار باشند با خصوصیات آشفته خیلی بیشتر از آنچه قبلا تصور می شد.
نیروی جاذبه سیاهچاله ها به قدری قوی است که هر چیزی حتی نور داخل آن کشیده می شود و یک توده حجیم غیرقابل مشاهده از یرون و از طرف دیگر غیرقابل تشخیص و رویایی است.
تصویر قابل پذیرش آن است که سیاهچال ها اشیا ساده ای هستند که که بطور کامل با سه کمیت تعریف می شوند:حجم-دقیقه زاویه ای(سرعت چرخش)و نیروی الکتریکی شانتوماس سوترنیو یک فیزیک دان از مدرسه بین المللی ستاره شناسی جان والر کسی که اصطلاح سیاهچاله را پنجاه سال قبل ابداع کرد گفته بود سیاهچاله ها کچل هستند.بخاطر سادگی آنها حالا موبعنوان اصطلاح دانشگاهی بین فیزیکدانان برای اندازه گیری های لازم برای توضیح یک سیاهچاله ازا ین سه اصطلاح عرفی می آید.
برای مطالعه آنها سوترو و هم دانشگاهی هایش سیاهچاله ها را مشاهده نمودند و معدلات اسکالر تنسور را از تئوری جاذبه بسط دادند.
این تئوری ها با تئوری های نسبیت انشتین متفاوت است.سوترویس نامه ای نوشت که در آن میدان مغناطیسی انحنا یافته از فضا زمان پیشبینی می شد که در سیاهچاله هاوجود دارد.در هر حال آنها شامل یک نوع دیگر از میدان مغناطیسی نیز می شد.یک میدان اسکالر براش جلسات کلاسی تفکر در باره فعل و انفعالات گرانشی.
این محققان سیاهچاله هایی را یافتند که میدان اسکالر"مئ"زمانی که ماده بطور عادی در اطراف آنها گسترش یافته بود گسترش داده بودند.
این نمی توانست در یک تصویر استاندارد رخ بدهد سوتریو این مطلب را گفت.
از این مطالعات واضح نیست که اگر این رشته های اسکالر از سیاهچاله ها به وجود آیند باید دید متفاوتی نسبت به مدل های اصلی داشته باشیم یا نه و واضح نیست که تاثیرات آن با تکنولوژی های امروزی چگونه قابل مشاهده است.
تنها وجود رشته های تار مو می تواند به محققان برای فهمیدن ساختار سیاهچاله ها کمک کند.بلکه می تواند باعث نشان دادن یک نمونه تغیر یافته از سیاهچاله ها شود.در حالی که تئوری انشتین شامل میدان اسکالر نمی شود.
جزئیسات این مشاهدات در مجله فیزیک اخیر منتشر شده است.
توضیحات کامل در باره میدان اسکالر از ویکی پدیا دانشنامه آزاد: میدان نرده‌ای یا میدان اسکالر (به انگلیسی: Scalar Field) در ریاضیات و فیزیک، یک کمیت نرده‌ای را به هر نقطه از فضا تخصیص می‌دهد. این کمیت نرده‌ای، می‌تواند یک عدد ریاضیاتی و یا یک کمیت فیزیکی اسکالر باشد. میدان‌های اسکالر، باید مستقل از مختصات باشند. یعنی مقدار یک میدان اسکالر در یک نقطه از فضا از دید هر دو ناظری که از یکاهای یکسان استفاده می‌کنند، یکسان است. توزیع دما در فضا و توزیع فشار در یک سیال و میدان‌های کوانتومی با اسپین صفر مانند میدان هیگز مثال‌هایی از میدان نرده‌ای در فیزیک هستند. این میدان‌ها، موضوع نظریه میدان اسکالر هستند.
میدان‌های نرده‌ای در مقابل میدان‌های برداری و میدان‌های تانسوری قرار می‌گیرند که به ترتیب، یک بردار و یک تانسور به هر نقطه از فضا نسبت می‌دهند.
از دید ریاضیاتی، یک میدان نرده‌ای بر روی ناحیه U، یک تابع با مقادیر حقیقی و یا مختلط و یا یک توزیع بر روی U است. ناحیه U می‌تواند یک مجموعه از فضای اقلیدسی یا فضای مینکوفسکی و یا به‌صورت عمومی‌تر، یک زیرمجموعه از یک خمینه باشد. یک میدان نرده‌ای، یک میدان‌های تانسوری از مرتبهٔ صفر است.
نیروی جاذبه سیاهچاله ها به قدری قوی است که هر چیزی حتی نور داخل آن کشیده می شود و یک توده حجیم غیرقابل مشاهده از یرون و از طرف دیگر غیرقابل تشخیص و رویایی است.
تصویر قابل پذیرش آن است که سیاهچال ها اشیا ساده ای هستند که که بطور کامل با سه کمیت تعریف می شوند:حجم-دقیقه زاویه ای(سرعت چرخش)و نیروی الکتریکی شانتوماس سوترنیو یک فیزیک دان از مدرسه بین المللی ستاره شناسی جان والر کسی که اصطلاح سیاهچاله را پنجاه سال قبل ابداع کرد گفته بود سیاهچاله ها کچل هستند.بخاطر سادگی آنها حالا موبعنوان اصطلاح دانشگاهی بین فیزیکدانان برای اندازه گیری های لازم برای توضیح یک سیاهچاله ازا ین سه اصطلاح عرفی می آید.
برای مطالعه آنها سوترو و هم دانشگاهی هایش سیاهچاله ها را مشاهده نمودند و معدلات اسکالر تنسور را از تئوری جاذبه بسط دادند.
این تئوری ها با تئوری های نسبیت انشتین متفاوت است.سوترویس نامه ای نوشت که در آن میدان مغناطیسی انحنا یافته از فضا زمان پیشبینی می شد که در سیاهچاله هاوجود دارد.در هر حال آنها شامل یک نوع دیگر از میدان مغناطیسی نیز می شد.یک میدان اسکالر براش جلسات کلاسی تفکر در باره فعل و انفعالات گرانشی.
این محققان سیاهچاله هایی را یافتند که میدان اسکالر"مئ"زمانی که ماده بطور عادی در اطراف آنها گسترش یافته بود گسترش داده بودند.
این نمی توانست در یک تصویر استاندارد رخ بدهد سوتریو این مطلب را گفت.
از این مطالعات واضح نیست که اگر این رشته های اسکالر از سیاهچاله ها به وجود آیند باید دید متفاوتی نسبت به مدل های اصلی داشته باشیم یا نه و واضح نیست که تاثیرات آن با تکنولوژی های امروزی چگونه قابل مشاهده است.
تنها وجود رشته های تار مو می تواند به محققان برای فهمیدن ساختار سیاهچاله ها کمک کند.بلکه می تواند باعث نشان دادن یک نمونه تغیر یافته از سیاهچاله ها شود.در حالی که تئوری انشتین شامل میدان اسکالر نمی شود.
جزئیسات این مشاهدات در مجله فیزیک اخیر منتشر شده است.
توضیحات کامل در باره میدان اسکالر از ویکی پدیا دانشنامه آزاد: میدان نرده‌ای یا میدان اسکالر (به انگلیسی: Scalar Field) در ریاضیات و فیزیک، یک کمیت نرده‌ای را به هر نقطه از فضا تخصیص می‌دهد. این کمیت نرده‌ای، می‌تواند یک عدد ریاضیاتی و یا یک کمیت فیزیکی اسکالر باشد. میدان‌های اسکالر، باید مستقل از مختصات باشند. یعنی مقدار یک میدان اسکالر در یک نقطه از فضا از دید هر دو ناظری که از یکاهای یکسان استفاده می‌کنند، یکسان است. توزیع دما در فضا و توزیع فشار در یک سیال و میدان‌های کوانتومی با اسپین صفر مانند میدان هیگز مثال‌هایی از میدان نرده‌ای در فیزیک هستند. این میدان‌ها، موضوع نظریه میدان اسکالر هستند.
میدان‌های نرده‌ای در مقابل میدان‌های برداری و میدان‌های تانسوری قرار می‌گیرند که به ترتیب، یک بردار و یک تانسور به هر نقطه از فضا نسبت می‌دهند.
از دید ریاضیاتی، یک میدان نرده‌ای بر روی ناحیه U، یک تابع با مقادیر حقیقی و یا مختلط و یا یک توزیع بر روی U است. ناحیه U می‌تواند یک مجموعه از فضای اقلیدسی یا فضای مینکوفسکی و یا به‌صورت عمومی‌تر، یک زیرمجموعه از یک خمینه باشد. یک میدان نرده‌ای، یک میدان‌های تانسوری از مرتبهٔ صفر است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر