این هیولا در واقع یک ستون بی جان و سرد از گرد و غبار است که بیش از یک سال نوری اندازه دارد و این هیولای میان ستاره ای به آرامی در حال از بین بردن ستاره ای است که آن را فراگرفته است.
ستاره ای که در حال از بین رفتن است بخاطر گرد و غبار ماتی که آن را فرا گرفته قابل مشاهده نیست.
مشابه این نبرد حماسی در سراسر سحابی ستاره ای NGC 3372 برپا شده است.نتیجه این نبرد این است که ستاره در 100000 سال آینده برنده واهد شد و ستون آفرینش را از بین واهد برد و در نتیجه یک خوشه باز ستاره ای به وجودخواهد آمد.
گرد و غبار صورتی ستاره هایی هستند که به تازگی شکل گرفتند و خود را از زمان تولد از چنگ هیولا آزاد کردند.
تصویر تنها بخش کوچکی از موزائیل پانومرا از سحابی کارینا است که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است.
سحابی کارنیا یک سحابی بزرگ و روشن است که از چند خوشه باز ستاره ای احاطه شده است کارنیا و HD 93129A دو تا از عظیم ترین سحابی های کهشان راه شیری هستند که در فاصله ای حدود 6500و 10000 سال نوری از زمین قرار دارند.سحابی کارنیا یکی از گرداب های تولد ستارگان است باد و اشعه های سوازان ماورا بنفش از ستاره های غولپیکری که که ساکن این دوزخ هستند ساطع می شود.
ستاره هایی که از این ابر غول پیکر متولد می شوند حدقلا 50 تا 100 برابر جرم خورشید ما را دارند.این هیولا در حال سپری کردن پایان عمر خود است و ستاره های جدید از آخرین بازمانده های مواد آن تغذیه می کنند و متولد می شوند. دو لب کناری از گرد و غبار نشان می دهد که در آینده یک انفجار ابر نواختری در این ناحیه رخ خواهد داد.
آتش بازی در این ناحیه از سه میلیون سال قبل زمانی که نسل اول ستاره های نوزاد سحابی از وسط یک ابر عظیم هیدروژنی سرد و مشتعل تابش پیدا کردند و حباب گاز داغی از ابرهای تیره در سراسر این سحابی همرا با گرد و غبار پراکنده شد. در مرحله دوم انفجارهایی ناشی از طوفان ستاره ای باعث فشرده سازی دیوراه های اطراف این ابر از هیدروژن سرد شد.و مرحله جدیدی از تولد ستاره ها در آن آغاز شد.
خورشید منظومه شمسی با 4.6 میلیارد سال قبل در داخل یک بوته کیهانی مشابه متولد شد سحابی کارنیا در حدود 7500 سال نوری از ما فاصله دارد و توسط تلسکوپ هابل رصد شده است.
ویدئویی در شرح این سحابی
ستاره ای که در حال از بین رفتن است بخاطر گرد و غبار ماتی که آن را فرا گرفته قابل مشاهده نیست.
مشابه این نبرد حماسی در سراسر سحابی ستاره ای NGC 3372 برپا شده است.نتیجه این نبرد این است که ستاره در 100000 سال آینده برنده واهد شد و ستون آفرینش را از بین واهد برد و در نتیجه یک خوشه باز ستاره ای به وجودخواهد آمد.
گرد و غبار صورتی ستاره هایی هستند که به تازگی شکل گرفتند و خود را از زمان تولد از چنگ هیولا آزاد کردند.
تصویر تنها بخش کوچکی از موزائیل پانومرا از سحابی کارینا است که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است.
سحابی کارنیا یک سحابی بزرگ و روشن است که از چند خوشه باز ستاره ای احاطه شده است کارنیا و HD 93129A دو تا از عظیم ترین سحابی های کهشان راه شیری هستند که در فاصله ای حدود 6500و 10000 سال نوری از زمین قرار دارند.سحابی کارنیا یکی از گرداب های تولد ستارگان است باد و اشعه های سوازان ماورا بنفش از ستاره های غولپیکری که که ساکن این دوزخ هستند ساطع می شود.
ستاره هایی که از این ابر غول پیکر متولد می شوند حدقلا 50 تا 100 برابر جرم خورشید ما را دارند.این هیولا در حال سپری کردن پایان عمر خود است و ستاره های جدید از آخرین بازمانده های مواد آن تغذیه می کنند و متولد می شوند. دو لب کناری از گرد و غبار نشان می دهد که در آینده یک انفجار ابر نواختری در این ناحیه رخ خواهد داد.
آتش بازی در این ناحیه از سه میلیون سال قبل زمانی که نسل اول ستاره های نوزاد سحابی از وسط یک ابر عظیم هیدروژنی سرد و مشتعل تابش پیدا کردند و حباب گاز داغی از ابرهای تیره در سراسر این سحابی همرا با گرد و غبار پراکنده شد. در مرحله دوم انفجارهایی ناشی از طوفان ستاره ای باعث فشرده سازی دیوراه های اطراف این ابر از هیدروژن سرد شد.و مرحله جدیدی از تولد ستاره ها در آن آغاز شد.
خورشید منظومه شمسی با 4.6 میلیارد سال قبل در داخل یک بوته کیهانی مشابه متولد شد سحابی کارنیا در حدود 7500 سال نوری از ما فاصله دارد و توسط تلسکوپ هابل رصد شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر