تصور می شود که اکثر کهکشان های جهان یک سیاهچاله عظیم در مرکز کهکشانی خود دارند،در حالی که سیاهچاله هایی که جرم چندین میلیون چندین میلیارد منظومه شمسی را دارند سیاهچاله های پر جرم نامیده می شوند،نتایج مشاهدات اخیر پیشنهاد می کند که ارتباطی بین سیاهچاله های عظیم و الجثه و برآمدگی مرکزی درخشان کهکشان میزبان وجود دارد،ارتباطات مشخص می کند که سیاهچاله های پرجرم نقش کلیدی در رشد و تکوین کهکشان بازی می کنند.
یک تیم بین المللی یک کهکشان مارپیچی بنام NGC 1097 را با تلسکوپ آلما یافته است که جرمی معادل 140 میلیون برابر خورشید را دارد،در حالی که باور بر این است که کهکشان هایی که با سیاهچاله مرکزی بزرگ رشد کرد ه اند،جرم سیاهچاله غولپیکر مرکزی پارامتر مهمی برای درک،نسبت آنها در متن تکامل کهکشانی است،این نتایج بر اساس مشاهدات آلما برپایه دوساعت مشاهده که توانایی آلاما را در درک جرم و اندازه گیری سیاهچاله های عظیم مرکزی نشان می دهد.
تصویر بالا ناحیه مرکزی کهکشان NGC 1097 است که توسط آلاما مشاهده شده است.سرعت گاز هیدروژن سیانید به صور رنگی و سیاه سفید دوربین تلسوکوپ فضایی هابل گرفته شده است،گاز سرخ رنگ حرکتی نشان می دهد که به سوی ما می آید در حالی که قهوه ای رنگ حرکتی را نشان می دهد که از ما دور می شود..
جرم سیاهچاله عظیم یک پارامتر ضروری برای مشاهده ارتباط بین سیاهچاله عظیم پر جرم و کهکشن میزبان است،متد های مختلفی برای استنتاج جرم سیاچاله های عظیم وجود دارد،یکی از آنها حرمت ستاره ها و ادغام آنها به دور سیاهچاله های عظیم پرجرم برای تخمین جرم کاربردی ساهچاله ها برای مشاهده اشیا است.این متد انداره گیری در هر حال سخت است و برای بسیاری از کهکشان ها مناسب نیست برای اینکه نیازماند مشاهده ناحیه اطراف سیاهچاله با یک وضوح زاویه ای بسیار بالاست.
متد دیگر استفاده از یون های گاز فعالی است که در برآمدگی کهکشان میزبان پخش شده اند.در هر حال یک تاثیر آسان با حرکت غیر دایره ای مانند ریزش به درون یا بیرون گاز،به اضافه گرانش سیاهچاله های پرچرم دقت اندازه گیری برای تعداد بسیاری از کهکشان ها را سخت می کند،این متد بطور معمول برای تخمین جرم سیاهچاله های پرجم که از حرکات ستاره ای در کهکشان میزبان استفاده می کنند،در حالی که این ابزار در کهکشان های بیضوی بسیار سخت است این روش اندازه گیری برای بسیاری از کهکشان ها مناسب نیست.
یک روش جایگزین برای این روش ها مرسوم است که برای اندازه گیری جرم سیاهچاله های مرکزی غولپیکر با استفاده از گاز مولکولی غیر ثابت در منطقه مرکزی است که توسط دیوس و همکارانش در رصد خانه اروپای جنوبی فورمولیزه شده است.این روش دارای مزایایی است که روش مولکولی کمتر مستعد پذیرش شرایط محیطی برای مقایسه ستاره ها و یون های گازی است،و در نتیجه حرکت تحت تاثیر گرانش سیاهچاله پرجرم به راحتی قابل اندازه گیری است.
نتایج مشاهدات اخیر نشان می دهد بین جرم کهکشان میزبان و خواص سیاهچاله مرکزی کهکشان و نوع کهکشان ارتباط وجود دارد.تیم اندازه گیری توزیع حرکات مولکولی گاز با مشاهده خطوط ساطع شده سیانید هیدروژن و کاتیون هیدروژه کربن از تلسکوپ آلاما کرده است،و سپس با استفاده از حرکت گرانشی گاز مولکول با ساخت برخی از مدل های اختر فیزیک را ساخته است از آنجایی که گرانش بستگی به حجم گاز متعلق به جرم سیاهچاله مرکزی و بنابراین تراکم پخش شدن ستاره ها در برآمدگی دارد،حرکات گاز برای ساخت مدل های متنوعی که یکی از آنها بهترین راه حل است مورد محاسبه قرار گرفته است.
منبع Dailygalaxy.com
یک تیم بین المللی یک کهکشان مارپیچی بنام NGC 1097 را با تلسکوپ آلما یافته است که جرمی معادل 140 میلیون برابر خورشید را دارد،در حالی که باور بر این است که کهکشان هایی که با سیاهچاله مرکزی بزرگ رشد کرد ه اند،جرم سیاهچاله غولپیکر مرکزی پارامتر مهمی برای درک،نسبت آنها در متن تکامل کهکشانی است،این نتایج بر اساس مشاهدات آلما برپایه دوساعت مشاهده که توانایی آلاما را در درک جرم و اندازه گیری سیاهچاله های عظیم مرکزی نشان می دهد.
تصویر بالا ناحیه مرکزی کهکشان NGC 1097 است که توسط آلاما مشاهده شده است.سرعت گاز هیدروژن سیانید به صور رنگی و سیاه سفید دوربین تلسوکوپ فضایی هابل گرفته شده است،گاز سرخ رنگ حرکتی نشان می دهد که به سوی ما می آید در حالی که قهوه ای رنگ حرکتی را نشان می دهد که از ما دور می شود..
جرم سیاهچاله عظیم یک پارامتر ضروری برای مشاهده ارتباط بین سیاهچاله عظیم پر جرم و کهکشن میزبان است،متد های مختلفی برای استنتاج جرم سیاچاله های عظیم وجود دارد،یکی از آنها حرمت ستاره ها و ادغام آنها به دور سیاهچاله های عظیم پرجرم برای تخمین جرم کاربردی ساهچاله ها برای مشاهده اشیا است.این متد انداره گیری در هر حال سخت است و برای بسیاری از کهکشان ها مناسب نیست برای اینکه نیازماند مشاهده ناحیه اطراف سیاهچاله با یک وضوح زاویه ای بسیار بالاست.
متد دیگر استفاده از یون های گاز فعالی است که در برآمدگی کهکشان میزبان پخش شده اند.در هر حال یک تاثیر آسان با حرکت غیر دایره ای مانند ریزش به درون یا بیرون گاز،به اضافه گرانش سیاهچاله های پرچرم دقت اندازه گیری برای تعداد بسیاری از کهکشان ها را سخت می کند،این متد بطور معمول برای تخمین جرم سیاهچاله های پرجم که از حرکات ستاره ای در کهکشان میزبان استفاده می کنند،در حالی که این ابزار در کهکشان های بیضوی بسیار سخت است این روش اندازه گیری برای بسیاری از کهکشان ها مناسب نیست.
یک روش جایگزین برای این روش ها مرسوم است که برای اندازه گیری جرم سیاهچاله های مرکزی غولپیکر با استفاده از گاز مولکولی غیر ثابت در منطقه مرکزی است که توسط دیوس و همکارانش در رصد خانه اروپای جنوبی فورمولیزه شده است.این روش دارای مزایایی است که روش مولکولی کمتر مستعد پذیرش شرایط محیطی برای مقایسه ستاره ها و یون های گازی است،و در نتیجه حرکت تحت تاثیر گرانش سیاهچاله پرجرم به راحتی قابل اندازه گیری است.
نتایج مشاهدات اخیر نشان می دهد بین جرم کهکشان میزبان و خواص سیاهچاله مرکزی کهکشان و نوع کهکشان ارتباط وجود دارد.تیم اندازه گیری توزیع حرکات مولکولی گاز با مشاهده خطوط ساطع شده سیانید هیدروژن و کاتیون هیدروژه کربن از تلسکوپ آلاما کرده است،و سپس با استفاده از حرکت گرانشی گاز مولکول با ساخت برخی از مدل های اختر فیزیک را ساخته است از آنجایی که گرانش بستگی به حجم گاز متعلق به جرم سیاهچاله مرکزی و بنابراین تراکم پخش شدن ستاره ها در برآمدگی دارد،حرکات گاز برای ساخت مدل های متنوعی که یکی از آنها بهترین راه حل است مورد محاسبه قرار گرفته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر