یافته هایی که به اختر فیزیکدانان کمک می کند تا گوشه کهکشان ما را درک کنند،یک تیم بین المللی از محققان یک حباب ملایم از تابش اشعه ایکس را که را که از بیرون و درون منظومه شمسی آسمان را می پوشاند مشاهد کرده اند.ما می دانیم که این تشعشعات از دو منبع می آید اما تحت سلطه یک حباب بومی داغ است.این یک کشف مهم و مخصوص است،وجود یا عدم وجود حباب منطقه ای بر درک ما از در نزدیکی خورشید یافته ها می توانند بر مدل آینده ما از ساختار کیهانی اثر داشته باشند.
منبع انتشار این اشعه ایکس در پنجاه سال گذشته مورد بحث بوده است.آیا می تواند از بادهای خورشیدی که با گازهای درون سیاره ای تصادم پیدا می کنند و همراه با منظومه شمسی خودمان می توانند منشا آن باشند؟یا در دورتر از آن تولید می شوند؟در حباب محلی داغ از گازهای باقی مانده از یک انفجار ابر نواختری در کهکشان همسایه ما از ده میلیون سال قبل تولید شده باشند؟دانشمندان شواهدی یافته اند که هر دو مکانیسم مشارکت دارند،اما توده های اشعه ایکس از حباب می آیند.باد خورشیدی یک جریان است که ذرات را شارژ می کند بطور مداوم از خورشید ساطع می شود،بر طبق یافته های جدید به نظر می رسد مسئول چهل در صد از اشعه ها است.
در انرژی پایین،نور توسط گاز خنثی در کهکشان جذب می شود،این به این معنی است که منبع باید محلی باشد،احتمالا در فاصله چند صد سال نوری زمین.در هر حال هنوز واضح نیست که که از منظومه شمسی می آید،یا از یک حباب داغ از یک سیستم خورشیدی همسایه در فاصله چند صد سال نوری زمین.این مانند مسافرت در شب و دیدن نوری است که نمی دانیم از ده یاردی می آید یا از فاصله 1000 مایلی می آید.
شاید حباب های درون ستاره ای با باد های ستاره ای و انفجارهای ابر نو اختری ایجاد می شود که،مواد را بیرون می ریز،حفره های درون ستاره ای متوسطی را شکل می دهد که با ماده ی فضایی بین ستاره ها در کهکشان آن را پر می کند.اشعه ایکس ساطع شده گازها می تواند حباب را اگر یک ثانیه ابر نو اختر با یک حفره خالی اتفاق بیفتد پر کند.
ساطع شدن اشعه ایکس در منظومه شمسی ما زمانی اتفاق میافتد که بادهای ستاره ای با گازهای خنثی درون ستاره ای تصادم پیدا می کنند.باد ستاره ای جریانی است که ذرات آزاد شده را با یک انرژی بالا از اتمسفر خورشید شارژ می کند.آنها بادهای ستاره ای را زمانی ایجاد می کنند که در فاصله های دور سفر می کنند،ناحیه ای را شکل می دهند که هیلیوسفر نامیده می شود.زمانی که همه ذرات در فضا با سرعت فرا صوت سفر می کنند،با هیدروژن خنثی و هیلیومی که به وسیله حرکات خورشید وارد منظومه شمسی می شوند به هم می خورند،اشعه ایکس ساطع شده و الکترون را گیر می اندازند این بنام فرآیند شارژ تبادل خورشیدی نامیده می شود.
هدف علوم تلاش برای جواب دادن به این سوالات است.مانند این که طبیعت اختر فیزیک بومی چه شکلی است؟و طبیعت زمانی که هر ستاره ای متولد می شود چگونه است.دو مطالعه فیزیک دانان بروی خورشید اندازه گیری بادهای خورشیدی را مهیا ساخته است.
این کشف مهم و خاصی است.وجود یا عدم وجود تاثرات حباب های محلی بر درک ما از نزدیکی خورشید می تواند بعنوان یافته هایی در ساختار مدل های آینده ما از کیهان مورد استفاده قرار گیرد.
یافته ها وجود یک حباب داغ محلی را که قبلا مورد بحث بود تایید می کند.تیم تحقیقاتی یک موشک تحقیقاتی را برای آنالیز اشعه ایکس منتشر شده در زمینه در سال 2012 ارسال کرده اندوآنها برای انرژی کم اشعه ایکس تمرکز کردند.
در انرژی کم نور توسط گاز خنثی در کیهان جذب می شودبن بر این حقیقتی که دانشمندان مشاهده کرده اند یک منبع محلی در چند صد سال نوری زمین است ولی هنوز واضح نیست که از یک حباب گازی از همسایگی ما می آید یا دارای یک منبع محلی است.
این مانند این است که سعی کنیم تصمیم بگیریم که نور آسمان از هواپیماها می آیاد یا ستاره ها،فاز بعدی ماموریت برای اجرا در دسامبر 2015 برنامه ریزی شده است و دانشمندانی از ناسا ویسکیون و دانشگاه کانزاس و جان هافکینز و دانشگاه CNEF فرانسه در آن حضور دارند.
منبع : dailygalaxy.com
منبع انتشار این اشعه ایکس در پنجاه سال گذشته مورد بحث بوده است.آیا می تواند از بادهای خورشیدی که با گازهای درون سیاره ای تصادم پیدا می کنند و همراه با منظومه شمسی خودمان می توانند منشا آن باشند؟یا در دورتر از آن تولید می شوند؟در حباب محلی داغ از گازهای باقی مانده از یک انفجار ابر نواختری در کهکشان همسایه ما از ده میلیون سال قبل تولید شده باشند؟دانشمندان شواهدی یافته اند که هر دو مکانیسم مشارکت دارند،اما توده های اشعه ایکس از حباب می آیند.باد خورشیدی یک جریان است که ذرات را شارژ می کند بطور مداوم از خورشید ساطع می شود،بر طبق یافته های جدید به نظر می رسد مسئول چهل در صد از اشعه ها است.
در انرژی پایین،نور توسط گاز خنثی در کهکشان جذب می شود،این به این معنی است که منبع باید محلی باشد،احتمالا در فاصله چند صد سال نوری زمین.در هر حال هنوز واضح نیست که که از منظومه شمسی می آید،یا از یک حباب داغ از یک سیستم خورشیدی همسایه در فاصله چند صد سال نوری زمین.این مانند مسافرت در شب و دیدن نوری است که نمی دانیم از ده یاردی می آید یا از فاصله 1000 مایلی می آید.
شاید حباب های درون ستاره ای با باد های ستاره ای و انفجارهای ابر نو اختری ایجاد می شود که،مواد را بیرون می ریز،حفره های درون ستاره ای متوسطی را شکل می دهد که با ماده ی فضایی بین ستاره ها در کهکشان آن را پر می کند.اشعه ایکس ساطع شده گازها می تواند حباب را اگر یک ثانیه ابر نو اختر با یک حفره خالی اتفاق بیفتد پر کند.
ساطع شدن اشعه ایکس در منظومه شمسی ما زمانی اتفاق میافتد که بادهای ستاره ای با گازهای خنثی درون ستاره ای تصادم پیدا می کنند.باد ستاره ای جریانی است که ذرات آزاد شده را با یک انرژی بالا از اتمسفر خورشید شارژ می کند.آنها بادهای ستاره ای را زمانی ایجاد می کنند که در فاصله های دور سفر می کنند،ناحیه ای را شکل می دهند که هیلیوسفر نامیده می شود.زمانی که همه ذرات در فضا با سرعت فرا صوت سفر می کنند،با هیدروژن خنثی و هیلیومی که به وسیله حرکات خورشید وارد منظومه شمسی می شوند به هم می خورند،اشعه ایکس ساطع شده و الکترون را گیر می اندازند این بنام فرآیند شارژ تبادل خورشیدی نامیده می شود.
هدف علوم تلاش برای جواب دادن به این سوالات است.مانند این که طبیعت اختر فیزیک بومی چه شکلی است؟و طبیعت زمانی که هر ستاره ای متولد می شود چگونه است.دو مطالعه فیزیک دانان بروی خورشید اندازه گیری بادهای خورشیدی را مهیا ساخته است.
این کشف مهم و خاصی است.وجود یا عدم وجود تاثرات حباب های محلی بر درک ما از نزدیکی خورشید می تواند بعنوان یافته هایی در ساختار مدل های آینده ما از کیهان مورد استفاده قرار گیرد.
یافته ها وجود یک حباب داغ محلی را که قبلا مورد بحث بود تایید می کند.تیم تحقیقاتی یک موشک تحقیقاتی را برای آنالیز اشعه ایکس منتشر شده در زمینه در سال 2012 ارسال کرده اندوآنها برای انرژی کم اشعه ایکس تمرکز کردند.
در انرژی کم نور توسط گاز خنثی در کیهان جذب می شودبن بر این حقیقتی که دانشمندان مشاهده کرده اند یک منبع محلی در چند صد سال نوری زمین است ولی هنوز واضح نیست که از یک حباب گازی از همسایگی ما می آید یا دارای یک منبع محلی است.
این مانند این است که سعی کنیم تصمیم بگیریم که نور آسمان از هواپیماها می آیاد یا ستاره ها،فاز بعدی ماموریت برای اجرا در دسامبر 2015 برنامه ریزی شده است و دانشمندانی از ناسا ویسکیون و دانشگاه کانزاس و جان هافکینز و دانشگاه CNEF فرانسه در آن حضور دارند.
منبع : dailygalaxy.com
