در ميان تمامي پديدههاي عجيب و غريب و شگفتانگيز موجود در پهنه كائنات بدون شك ريسمانهاي كيهاني (1) جايگاهي ويژه دارند، ريسمانهايي از انرژي خالص كه از اين سوي كيهان تا آن سوي آن امتداد دارند! اين ريسمانها عليرغم طول بسيار زياد خود - كه به چندین ميليارد سال نوري هم ميرسد - بسيار باريكند و ضخامتي كمتر از يك پروتون دارند! ريسمانهاي كيهاني چگالي خارقالعادهاي دارند بهطوري كه فقط يك متر از آنها از كل يك قاره سنگينتر است. اگر يكي از اين ريسمانها از ميان كره زمين عبور كند، كل سياره ما را در چشم بر هم زدني همانند پشم حلاجي شده متلاشي ميكند.
احتمال وجود ريسمانهاي كيهاني براي نخستينبار در دهه 1980 توسط كيهانشناسان مطرح شد. بر اساس مدلهاي كيهانشناسي، ريسمانهاي كيهاني بايد بر اثر انرژي آزاد شده در لحظه آفرينش جهان در پهنه كيهان پديدآمده و شروع به ارتعاش كرده باشند، ارتعاشي كه هنوز هم ادامه دارد. هرچند چنين ريسمانهايي هنوز بهطور رصدي در پهنه كيهان مشاهده نشدهاند اما محاسبات صورت گرفته نشان ميدهد كه اين ريسمانها بايد جايي در گستره جهان وجود داشته باشند. آنها با سرعتي نزديك به سرعت نور در پهنه كيهان در حال حركتند و با حركت و ارتعاشات خود، فضا و زمان را به لرزه درميآورند.
اما از همه اينها عجيبتر آنكه ريسمانهاي كيهاني در حالتهاي خاصي حتي ميتوانند نقش ماشين زمان را ايفا كنند. فيزيكداني به نام ريچارد گات (2) از دانشگاه پرينستون آمريكا با استفاده از معادلات نسبيت عام اينشتين نشان داده است كه اگر دو ريسمان كيهاني با سرعت زيادي در حال رد شدن از كنار همديگر باشند، حلقههاي بستهاي در بُعد زمان در پيرامون خود ايجاد خواهند كرد بهطوري كه يك سفينه فضايي با دور زدن حول اين دو ريسمان ميتواند به زماني در گذشتههاي دور بازگردد!
احتمال وجود ريسمانهاي كيهاني براي نخستينبار در دهه 1980 توسط كيهانشناسان مطرح شد. بر اساس مدلهاي كيهانشناسي، ريسمانهاي كيهاني بايد بر اثر انرژي آزاد شده در لحظه آفرينش جهان در پهنه كيهان پديدآمده و شروع به ارتعاش كرده باشند، ارتعاشي كه هنوز هم ادامه دارد. هرچند چنين ريسمانهايي هنوز بهطور رصدي در پهنه كيهان مشاهده نشدهاند اما محاسبات صورت گرفته نشان ميدهد كه اين ريسمانها بايد جايي در گستره جهان وجود داشته باشند. آنها با سرعتي نزديك به سرعت نور در پهنه كيهان در حال حركتند و با حركت و ارتعاشات خود، فضا و زمان را به لرزه درميآورند.
اما از همه اينها عجيبتر آنكه ريسمانهاي كيهاني در حالتهاي خاصي حتي ميتوانند نقش ماشين زمان را ايفا كنند. فيزيكداني به نام ريچارد گات (2) از دانشگاه پرينستون آمريكا با استفاده از معادلات نسبيت عام اينشتين نشان داده است كه اگر دو ريسمان كيهاني با سرعت زيادي در حال رد شدن از كنار همديگر باشند، حلقههاي بستهاي در بُعد زمان در پيرامون خود ايجاد خواهند كرد بهطوري كه يك سفينه فضايي با دور زدن حول اين دو ريسمان ميتواند به زماني در گذشتههاي دور بازگردد!
منبع این نوشته:
پی نوشت:
1- Cosmic Strings
2- John Richard Gott
منبع:
Stephen Battersby, "Cosmic string: The search continues", New Scientist, 23 Feb 2008
http://www.newscientist.com/article/mg19726441.700-cosmic-string-the-search-continues.html
1- Cosmic Strings
2- John Richard Gott
منبع:
Stephen Battersby, "Cosmic string: The search continues", New Scientist, 23 Feb 2008
http://www.newscientist.com/article/mg19726441.700-cosmic-string-the-search-continues.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر