معرفي سحابي‌هاي آسمان
سحابي عقاب
نوع: سحابي گسيلشي
شماره كاتالوگ: IC 4703
فاصله از خورشيد: 7000 سال نوري
قدر: 6
نام‌هاي ديگر: Eagle Nebula - M16 - NGC6611
سحابی عقاب یک خوشه ستاره‌ای باز جوان در صورت فلکی مار (Serpens) است که توسط فيليپ لوئيس دو شوسو (Jean-Philippe de Cheseaux) در ۶-۱۷۴۵ کشف گردید.نام آن از شکل مانند عقاب این سحابی گرفته شده است.
در اين سحابي از يك ميليون سال پيش ستاره‌سازي آغاز شده است. قدر ظاهري آن در آسمان 6، عمر آن 5/5 ميليون سال و قطرش در حدود 70سال نوري است. نواحي قرمز در سحابي ناشي از يونيزه‌شدن گاز هيدروژن است.
بررسي‌هاي صورت گرفته روي سحابي عقاب باعث مطرح شدن نظرات جديدي در مورد نظريه‌ي شكل‌گيري ستاره شده است. اين سحابي كه روي يكي از بازوهاي چرخشي متراكم راه شيري واقع شده است، يك پرورشگاه ستاره‌اي عظيم مي‌باشد كه در آن ستارههاي جوان رشد مي‌كنند. ستارههاي جديد پديد مي‌آيند و ماده محرك لازم براي تشكيل ستاره‌ي بعدي وجود دارد. در طول موج‌هاي مرئي، اين ناحيه توسط نور حاصل از خوشه‌ي ستاره‌اي جوان درخشان M16 تحت‌الشعاع قرار گرفته است. اين خوشه به وسيله منجم سوئيسي فيليپ لوئيس دو شوسو در حوالي سال 1745 كشف شد، اما تازه 20 سال بعد از آن بود كه سحابي پديد‌آورنده خوشه‌ستاره‌اي خود توسط شارل مسيه كشف گرديد. خود خوشه ستاره‌اي تنها 5 ميليون سال عمر و قطري در حدود 15 سال نوري دارد. سحابي عقاب با قطر 70 سال نوري، بسيار بزرگ‌تر از خوشه ستاره‌اي است.
در سال 1995 تلسكوپ فضائي هابل تصاويري از اشكالي در داخل سحابي شكار كرد كه عموما تحت عنوان ستون‌هاي خلقت شناخته مي‌شوند.
این برج بلند 9.5 سال نوری یا حدود 57 تریلیون مایل طول دارد یعنی تقریبا دوبرابر فاصله میان خورشید تا نزدیکترین ستاره به آن را داراست . ستارگان موجود در سحابی عقاب در ابرهایی از گازهای هیدروژن سرد متولد میشوند که این امر پیدایش ستارگان جوان متعددی در این ناحیه از فضا را به دنبال دارد . این برج بلند نیز یک محفظه برای این ستارگان نوزاد است .
در واقع طوفانی از امواج فرابنفش که یک دسته از ستارگان بسیار چگال داغ و جوان سبب تولید آنها بوده اند در حال فرسودن پایه این ناحیه است. نورهای ستارگان نیز مسئولیت روشن کردن سطح ناهموار برج را بر عهده دارند. ستون های محو و شبه گونه گازی در این سطح مشغول به جوشیدن هستند و این امر باعث ایجاد بخار رقیقی دراطراف ساختار برج می شود که جلوه سه بعدی آن را آشکار می کند . این ستون در برابر زمینه درخشان گازهای دورتر بصورت نیمرخ دیده می شود .
لبه تاریک هیدروژنی در رأس برج در حال مقاومت در برابر فرسایش است .رنگهای غالب در این تصویر گازهایی تحریک شده اند که بوسیله امواج قدرتمند فرابنفش ناشی از خوشه ای ستاره ای بوجود آمده اند . رنگ آبی در بالای تصویر ناشی از اکسیژن برانگیخته است و رنگ قرمز در نواحی پایینتر ناشی ازهیدروژن سوزان می باشد.
اين ستون‌هاي معروف برج‌هايي از جنس ماده متراكم هستند كه در برابر تبخير به واسطه تشعشعات حاصل از ستارگان جوان محلي مقاومت كرده‌اند. با اين حال، تشعشعات فرابنفش ستاره‌ها به تدريج و طي فرايندي با نام تبخير نوري سطح آنها را به جوش مي‌آورد. از آنجا كه برج‌ها خود چگالي يكساني ندارند، ادامه تبخير نوري سبب جدايي برخي برآمدگي‌هاي كوچك‌تر، تحت عنوان گلبول‌هاي گازي تبخيري (EGGS) از برج‌هاي گازي اصلي شده است. در اين زمان اين پرورشگاه‌هاي ستاره‌اي متراكم، فرايند انباشت ماده را متوقف كرده و هر ستاره اوليه‌ي كه داخل اين محدوده قرار دارد، حد بالاي جرمي ثابتي پيدا خواهد كرد. تصور مي‌شود كه اين روش شكل‌گيري ستاره مانع از تشكيل قرص‌هاي برافزايشي در اطراف ستاره‌ها شود كه خود شامل موادي هستند كه موجب پيدايش سياره‌ها مي‌گردند.
سحابي عقاب شامل گلبول‌هاي باك بسيار زيادي نيز مي‌شود. اين گلبول‌ها نواحي‌اند كه احتمال شكل گيري ستارههاي بعدي در آنها زياد است.
http://en.wikipedia.org/
سحابي عقاب
نوع: سحابي گسيلشي
شماره كاتالوگ: IC 4703
فاصله از خورشيد: 7000 سال نوري
قدر: 6
نام‌هاي ديگر: Eagle Nebula - M16 - NGC6611
سحابی عقاب یک خوشه ستاره‌ای باز جوان در صورت فلکی مار (Serpens) است که توسط فيليپ لوئيس دو شوسو (Jean-Philippe de Cheseaux) در ۶-۱۷۴۵ کشف گردید.نام آن از شکل مانند عقاب این سحابی گرفته شده است.
در اين سحابي از يك ميليون سال پيش ستاره‌سازي آغاز شده است. قدر ظاهري آن در آسمان 6، عمر آن 5/5 ميليون سال و قطرش در حدود 70سال نوري است. نواحي قرمز در سحابي ناشي از يونيزه‌شدن گاز هيدروژن است.
بررسي‌هاي صورت گرفته روي سحابي عقاب باعث مطرح شدن نظرات جديدي در مورد نظريه‌ي شكل‌گيري ستاره شده است. اين سحابي كه روي يكي از بازوهاي چرخشي متراكم راه شيري واقع شده است، يك پرورشگاه ستاره‌اي عظيم مي‌باشد كه در آن ستارههاي جوان رشد مي‌كنند. ستارههاي جديد پديد مي‌آيند و ماده محرك لازم براي تشكيل ستاره‌ي بعدي وجود دارد. در طول موج‌هاي مرئي، اين ناحيه توسط نور حاصل از خوشه‌ي ستاره‌اي جوان درخشان M16 تحت‌الشعاع قرار گرفته است. اين خوشه به وسيله منجم سوئيسي فيليپ لوئيس دو شوسو در حوالي سال 1745 كشف شد، اما تازه 20 سال بعد از آن بود كه سحابي پديد‌آورنده خوشه‌ستاره‌اي خود توسط شارل مسيه كشف گرديد. خود خوشه ستاره‌اي تنها 5 ميليون سال عمر و قطري در حدود 15 سال نوري دارد. سحابي عقاب با قطر 70 سال نوري، بسيار بزرگ‌تر از خوشه ستاره‌اي است.
در سال 1995 تلسكوپ فضائي هابل تصاويري از اشكالي در داخل سحابي شكار كرد كه عموما تحت عنوان ستون‌هاي خلقت شناخته مي‌شوند.
این برج بلند 9.5 سال نوری یا حدود 57 تریلیون مایل طول دارد یعنی تقریبا دوبرابر فاصله میان خورشید تا نزدیکترین ستاره به آن را داراست . ستارگان موجود در سحابی عقاب در ابرهایی از گازهای هیدروژن سرد متولد میشوند که این امر پیدایش ستارگان جوان متعددی در این ناحیه از فضا را به دنبال دارد . این برج بلند نیز یک محفظه برای این ستارگان نوزاد است .
در واقع طوفانی از امواج فرابنفش که یک دسته از ستارگان بسیار چگال داغ و جوان سبب تولید آنها بوده اند در حال فرسودن پایه این ناحیه است. نورهای ستارگان نیز مسئولیت روشن کردن سطح ناهموار برج را بر عهده دارند. ستون های محو و شبه گونه گازی در این سطح مشغول به جوشیدن هستند و این امر باعث ایجاد بخار رقیقی دراطراف ساختار برج می شود که جلوه سه بعدی آن را آشکار می کند . این ستون در برابر زمینه درخشان گازهای دورتر بصورت نیمرخ دیده می شود .
لبه تاریک هیدروژنی در رأس برج در حال مقاومت در برابر فرسایش است .رنگهای غالب در این تصویر گازهایی تحریک شده اند که بوسیله امواج قدرتمند فرابنفش ناشی از خوشه ای ستاره ای بوجود آمده اند . رنگ آبی در بالای تصویر ناشی از اکسیژن برانگیخته است و رنگ قرمز در نواحی پایینتر ناشی ازهیدروژن سوزان می باشد.
اين ستون‌هاي معروف برج‌هايي از جنس ماده متراكم هستند كه در برابر تبخير به واسطه تشعشعات حاصل از ستارگان جوان محلي مقاومت كرده‌اند. با اين حال، تشعشعات فرابنفش ستاره‌ها به تدريج و طي فرايندي با نام تبخير نوري سطح آنها را به جوش مي‌آورد. از آنجا كه برج‌ها خود چگالي يكساني ندارند، ادامه تبخير نوري سبب جدايي برخي برآمدگي‌هاي كوچك‌تر، تحت عنوان گلبول‌هاي گازي تبخيري (EGGS) از برج‌هاي گازي اصلي شده است. در اين زمان اين پرورشگاه‌هاي ستاره‌اي متراكم، فرايند انباشت ماده را متوقف كرده و هر ستاره اوليه‌ي كه داخل اين محدوده قرار دارد، حد بالاي جرمي ثابتي پيدا خواهد كرد. تصور مي‌شود كه اين روش شكل‌گيري ستاره مانع از تشكيل قرص‌هاي برافزايشي در اطراف ستاره‌ها شود كه خود شامل موادي هستند كه موجب پيدايش سياره‌ها مي‌گردند.
سحابي عقاب شامل گلبول‌هاي باك بسيار زيادي نيز مي‌شود. اين گلبول‌ها نواحي‌اند كه احتمال شكل گيري ستارههاي بعدي در آنها زياد است.
http://en.wikipedia.org/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر