بازگشت به سيزده ميليارد سال قبل براي مشاهده کوزارهايي که توسط سياهچاله ها انرژي داده مي شوند.

ستاره شناسان قادر بوده اند تا به جواني جهان بازگردند،تا تشخيص بدهند که چگونه کوازار ها به وسيله سياهچاله هاي پرجرم با جرم ميلياردها برابر خورشيد انرژي داده مي شوند؛شکل مي گيرند و به تکامل کهکشان شکل مي دهد،کوازار ها جزو درخشان ترين اشيا در جهان هستند،و دور ترين کوازار ها به اندازه اي از ما دور هستند که به ما اجازه مي دهند ميليارد ها سال در زمان به عقب برگرديم،آنها به وسيله سياهچاله هاي پرجرم مرکز کهکشان نيرو داده مي شوند،به وسيله ديسک هاي در حال سريع نواحي گازي احاطه شده اندوزماني که سياهچاله ماده را از اطرافش به داخل مي کشد مقادير عظيمي از انرژي را آزاد ميکند.
اين اولين باري است که دانشمندان گاز سرد در حال وزش به بيرون را در سرعت هاي بالا و فاصله زياد از يک سياهچاله پرجرم مشاهده نموده اند.اين بسيار سخت است که ماده اي با اين دما با سرعتي که دانشمندان مشاهده کرده اند ،اشد.
در حالي که گاز خارج شده از کوازار دماي بسيار بالايي دارد.زمان کافي براي سرد کردن آن از طريق اشعه سرد کننده"شبيه سرد شدن زمين در يک شب بي ابر"وجود دارد.
دو تيم از اختر شناسان به رهبري دانشگاه کمبريج به نزديکي 13 ميليارد سال نوري زماني که جهان در کمتر از ده درصد از عمر خود قرار داشت  تماشا کردند تا تعين کنند چگونه کوازارها-اشيا به شدت نوراني توسط سياهچاله هاي پرجرم معادل ميليارد ها برابر جرم خورشيد-شکل گيري ستارگان را مرتب و تنظيم مي کنند و پرجرم ترين ستارگان را مي سازند.
با استفاده از ترکيب داده هاي جمعاوري شده از تلسکوپ راديويي قرتمند و شبيه سازي ابر رايانه؛تيم گاز سردي پرتاب شده به بيشتر از 2000 کيلومتري در هر ثانيه و فواصل نزديک به 200 هزار سال نوري که بسيار دورتر از مشاهدات قبلي بود را رصد کردند.
چگونگي سرد شدن گاز-ماده خام شکل گيري ستارگان در کهکشان ها،با شتاب در سرعت هاي بالا بصورت راز مانده بود.جزئيات ترکيب شده از مشاهدات و شبيه سازي هاي ابر رايانه هاي جديد به دانشمندان اجازه داد تا بفهمند که که چگونه اين اتفاق رخ مي دهد؛گاز در ابتدا به دماي دها ميليون درجه با انرژي آزاد شده از سياهچاله غولپيکر کوازار را نيرو مي دهد.اين فشار ساخته شده عظيم به گاز شتاب مي دهد و آن را به بيرون از کهکشان هل مي دهد.
شبيه سازي هاي ابر رايانه ها نشان مي دهد که در راه خروجي از کهکشان،زمان کافي براي اينکه مقداري از گاز گرم به اندازه کافي سرد شود تا با تلسکوپ راديويي مشاهده شود وجود دارد
تصووير شبيه سازي ابر رايانه از يک مدل نظري توسعه گاز به بيرون دميده شده در اطراف يک کوازار را نشان مي دهد.

دانشمندان در يافته اند در حالي که گاز خروجي از کوازار دماي بسيار بالايي دارد،زمان کافي براي مقداري از آن براي سرد شدن را دارند.مساله شگفت انگيز اين است که  اين فواصل کهکشاني در جهان اوليه،شرايط را فقط براي عبور سريع گاز داغ به درجه حرارت پايين فراهم کرده بود.
جمعاوري داده ها در کوهاي آلپ فرانسه در باند ميليمتري به مشاهات اجازه مي دهد سرد شدن گاز را که اشعه ساطع شده سوخت  بنيادي براي شکل گيري ستارگان و جز اصلي کهکشان ها است را مشاهده کنند ولي اين در بيشتر طول موج هاي ديگر غير قابل است
منبع dailygalaxy.com

راز گشايي نشانه هايي از يک ادغام کهکشاني

تلسکوپ فضايي هابل ناسا اين چشم انداز قابل توجه از کهکشان مارپيچي  NGC 7714 را شکار کرده است؛اين کهکشان توده اي بسيار نزديک به همسايه کهکشاني خود دارد و تعامل بازوهاي مارپيچي آن نمايشي از يک شکل پيچيده اي را به آن داده است؛و جريان هايي از ماده را به بيرون از فضا کشيده است،و باعث انفجارهاي درخشان از شکل گيري ستارگان شده است.
NGC 7714 يک کهکشان مارپيچي در صد ميليون سال نوري زمين است و يک همسايه کهکشاني نسبتا نزديک است.
کهشان شاهد تعدادي از حوادث شديد در گذشته نزديک بوده است،نشانه هايي از اين مي تواند در  بازوهاي شگفت انگيز  NGC 7714 و در دود طلايي رنگ که از محور کهکشان خم شده است.مشاهده شود.
بنابراين چه چيزي باعث اين شکل بد شده است؟مقصر يک همدم کوچکتر بنام  NGC 7715 است که بيرون از چهار چوب تصوير قرار دارد-ولي در تصوير عريض ميدان DDS قابل مشاهده است.فاصله توده هاي دو کهکشان بسيار نزديک به همديگر و بين صد تا دوبيست ميليون سال نوري است و آغاز به کشيدن و مختل کردن شکل همديگر کرده است
در نتيجه يک حلقه و دو دم طولاني از ستاره هايي که از NGC 7714 ادغام شده است،پلي بين دو کهکشان ايجاد مي کند.اين پل مانند يک لوله عمل مي کند،ماده را از NGC 7715 به همدم بزرگتر انتقال مي دهد و شکل گيري انفجار هاي ستاره اي را تغذيه مي کند.بيشتر فعاليت ستاره اي در مرکز درخشان کهکشاني متمرکز شده است،در حالي که همه کهکشان با ستاره هاي جديد خودنمايي مي کند.
ستاره شناسان NGC 7714 را بعنوان يک تاره ولف رايه(کهکشاني با ستاره هاي انفجاري)طبقه بندي مي کنند.اين به دليل وجود تعداد زيادي از ستاره هاي جديد در کهکشان نوع ولف رايه است-بسيار داغ و ستاره هاي درخشاني که زندگي شان را با جرمي معادل دهها برابر خورشيد آغاز نموده اند،اما بيشتر ان را با بادهاي قدرتمند از دست مي دهد.
تصوير هابل ترکيبي از داده هاي شکار شده در طول موج گسترده است،و ارتباط بين ابرهاي گازي و ستارگان را در کهکشان آشکار مي کند.اين تصوير جديد نه تنها ساختار پيچيده NGC 7714 را نمايش مي دهد بلکه بسياري از اجسام دور تر را نمايش مي دهد.اين پس زمينه کهکشان به لکه هاي کم نور که تعدادي از آنها داراي بازوهاي مارپيچي هستند،شباهت دارد.

منبع spacetelescope.org

ستاره شناسان به سوالات مطرح شده توسط مردم عادي پاسخ مي دهند؛توپ هاي زرد چيست؟

چند سال قبل تعدادي از شهروندان به پروژه مطالعات راه شيري تلسکوپ فضايي اسپیتزر ناسا براي الگوهاي حباب شکل گيري ستارگان کمک نمودند.
تصاوير گرفته شده از تلسکوپ فضايي اسپیتزر ناسا حباب هاي زرد خارج شده از شکل گيري ستاره هاي جوان را نشان مي دهد.اين اجسام شگفت انگيز کاملا زرد نيستند،ولي در مادون قرمز تلسکوپ اسپیتزر ناسا اينگونه مشاهده مي شوند،آنهابسيارکوچک به نظر مي رسند ولي آنها چندصد تا چند برابر منظومه شمسي ماهستند.
اين توپ هاي زرد در کهکشان ما مشاهدشده اند و اين ويژگي توجه ما را جلب مي کند.تجزيه و تحليل توپ هاي زرد نشان آنها يک روش جديد براي تشخيص مراحل اوليه شکل گيري ستاره هاي بزرگ و پرجرمي بين ده تا چهل برابر جرم خورشيد در ابرهاي مولکولي چگاهي که ستاره ها را شکل مي دهند، هستند.
مرحله حباب هاي زر،احتمالا در طول شکل گيري همه ستاره هاي سنگين رخ مي دهند،و فرآيند شکل گيري ستاره ها را سريعتر مي کند.و يک مرحله فشرده توسعه پيش از تابش هاي شديد و بادهاي تاره اي غول پيکري است که به ساختار حباب دميده مي شوند،پروژه راه شيري اين را نشان مي دهد.
حباب ها در فضا بعنوان انفجار هاي ستاره اي منفجر شده اند و ستاره هاي جديد ايجاد کرده اند،رنگ زرد اولين رنگي است که در شکل گيري ستاره قبل از مرحله لوبياي سبز توسط داوطلبان ستاره شناسي کشف شده است.
توپ هاي زرد يک لينک گمشده بين ستاره هاي تازه متولد شده بسيارجوان مدفون شده بين رشته هاي تاريک کهکشاني و ستاره هاي جوان دميده شده به حباب ها هستند.
لوبياي سبز يک نوع درخشش آبي رنگ در مرحله شديد ميزان شکل گيري ستاره هاست،همه ستاره هاي تازه متولد شده و پر انرژي به رنگ آبي قابل مشاهده هستند.
اگر شما در حباب ها ساعت را به عقب برگردانيد به توپ هاي زرد بر مي گرديد.
يکي از محققان گفت اين يک مثال خوب از مشاهده جهان توسط مردم و بعدا انتقال آن به ستاره شناسان حرفه اي است.

منابع :
http://www.hngn.com/articles/64312/20150128/mystery-yellow-balls-discovered-citizen-astronomers-peering-spitzer-telescope-images.htm
http://www.news.iastate.edu/news/2015/01/26/yellowballs

جهان طوفانی در ماورای منظومه شمسی ما؛طوفان هایی چند برابر اتمسفر اورانوس

ترجمه رامین فخاری - Ramin Fakhari
منبع dailygalaxy.com

در رهگیری هوایی 353 مایلی بالای زمین، تلسکوپ فضایی هابل بی سر و صدا به سمت محور جدید خود در حال حرکت است.در همان زمان در فاصله 93 میلیون مایلی تلسکوپ بین ستاره ای اسپیتزر فرمانی را دریافت کرد تا جهت خود را در همان هدف فضایی متمرکز کند،با دقت همگام شدند، هر دو تلسکوپ آغاز به ثبت نور در یک زمان از یک فاصله از جسم نمودند.یک ابر عجیب ارغوانی رنگ هم اندازه ژوپیتر در 24 سال نوری از ما که بعنوان کوتوله قهوه ای شناخته می شود.
مانند تعقیب کننده های طوفان های کهکشانی،ستاره شناسان دانشگاه آریزونا تلاش می کنند تا کشف کنند که چگونه ابرها و آب و هوای سامانه در طول زمان در جهان تغیر می کند.با استفاده از مشاهدات همزمان از دو تلسکوپ فضایی، ستاره شناسان آریزونا، تکامل ابرهای در حال چرخش و طوفان های سامانه در جزئیات بی سابقه در کوتوله قهوه ای و پنج جسم دیگر شبیه آن را ردیابی می کنند.هدف دانشگاه آریزونا کشف چگونگی تغیر ابرها و آب و هوای سمانانه در طول زمان در جهان های دیگر است.با سامانه ابر کوتوله قهوه ای تغیر در طول دقیقه و ساعت و سال،کهکشان یک جای تاریک و طوفانی به نظر می رسد.
اگر چه کوتوله قهوه ی مانند طوفان انرژی به نظر می رسد.این ابرها از منیزیم،سیلیکون و آلومنیوم با باران هایی از رگبار شن و ماسه و آهن مذاب تشکیل شده اند.ابرهای لایه لایه یک درخشش بنفش یا قرمز رنگ برای چشم انسان خواهند داشت و بیشتر نور کوتوله در مادون قرمز نامرئی خواهد درخشید.

یک تصویر از 2MASS-2139  در بالای صفحه نشان داده شده است،  یکی از شش کوتوله قهوه ای مشاهده شده، توسط ناسا با استفاده از تلسکوپ های هابل و اسپیتزر در برنامه طوفان های خورشیدی است.دانشمندان باور دارند که یک طوفان بزرگ چندین برابر اندازه جو مشتری که به دور اتمسفر کوتوله قهوه ای در هر 7.7 ساعت در حال چرخش است.روشنایی و تضعیف نور کوتوله به دلیل محوری است که حضور طوفان به آن می دهد.

کوتوله های قهوه ای به سیارات غولپیکر شباهت دارند،  اما بسیار پرجرم تر و گرم تر هستند.توانایی فعلی مشاهدات نمی تواند سیارات فراخورشیدی را در جزئیات بسیار بالا مشاهده کند ززیرا آنها کوچک،کم نور و دور از ما هستند.از یک طرف دیگر کوتوله های قهوه ای درخشان هستند و هابل و سایر تلسکوپ ها می توانند جزئیات آنها را مطالعه کنند و به ما برای درک سیستم های فرا خورشیدی کمک نمایند.
کوتوله های قهوه ای بسیار سرد تر از ستاره هایی مانند خورشید هستند،و به آرامی گرما را ساطع می نمایند برای بقیه وجود آنها بعد از یک احتراق سریع که مقدار انداکی سوخت آنها از ابتدای زندگی شان دارند.با درخشش درجه حدود 3100 درجه فارنهایت زیر دمای اتاق،  کوتوله های قهوه ای در راه شیری ما روان هستند.آنها برای بیست سال از دید ما تا زمانی که تاثیر نور مادون قرمز توسعه یافت مخفی ماندند.
بیشتر تشعشعات کوتوله های قرمز برای چشم انسان همانند  نوعی شبیه دید در شب نامرئی هستند.
در این دماها،  ابرها بر طبق دما در لایه ها متراکم می شوندولی شباهتی به ابرهای بخار آب زمین ندارند,یک کوتوله قهوه ای بیگانه همچنین می تواند ترکیبی از سلیکون، منینزیوم،  آلومنیوم و حتی آهن داشته باشد.ستاره شناسان فکر می کنند که جو کوتوله قهوه ای بادهایی دارد که در هر ساعت صدها مایل زوزه می کشند و می توانند پناهگاه عظینی باشند، تند بادی مانند طوفان هایی که به دور بسیاری از سیارات زمین مانند می چرخد.
در منظومه شمسی خودما، جو ژوپیتر، یک طوفان عظیم سه برابر اندازه زمین در حدود 200 سال مشاهده شده است،  و آنجا شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه 350 سال قدمت دارد،  بقیه نقاط کوچکتری اتمسفر ژوپیتر برای چندین بار مشاهده شده اند، برای ماهها یا سالها قبل از ادغام و یا کندوپاش به همدیگر چسبیده بودند.
چندین سال قبل در زحل یک طوفان بزرگ بود.و از یک نقطه کوچک سیاره آغاز شد و بعد یک چهارم سیاره را در نوردید.
داده های آنالیز شده با اشاره تیم طوفان های خورشیدی در ی شرایط مشابه-بسیاری از الگوهای ابرهای کوتوله های قهوه ای مشاهده شد که برای سالها چسبیده بودند-اما پیش گویی طوفان های کهکشانی بسیار سخت تر از همتای آن در زمین است و ستاره شناسان شگفت زده شدند.
دانشمندان شواهدی از تغیر این اتمسفر از هر ساعت تا ساعت دیگر دارند و  می دانند که همه این تغیرات سریع در ساختار ابرها بسیار عادی است.
یک نگاه دقیق در چگونگی رفتار آب و هوا در جهان های دیگر می تواند کسی را که از سیستم پردازنده هابل که نور بیرون را بروی آشکارساز آن پخش می کند منحرف سازد.
دانشمندان می گویند صد تصویر نامرئی مادون قرمز رنگی از کوتوله قهوه ای گرفته اند و مشاهده کرده اند که آنها در طول زمان چگونه تغیر می کنند.بعدا دانشمندان فیلمی از زمان ایجاد کردند تا ببینند چگونه این خواص در این رنگین کمان مانند آب و متان در طول دوره های زمان  روز ها  حتی ماهها تغیرمیکنند.
تلسکوپ اسپیتزر از چرخش زمین به دور خورشید پیروی می کند.فاصله ای که آن را از سرایت منابع گرما و نوردور نگه می دارد، اسپیتزر برای کار با نور مادون قرمز و مشاهده نور از قسمت سردتر اتمسفر از هابل ساخته شده است.مشاهدات اسپیتزرمی تواند مفید باشید زیرا ناسا اجازه داده است که تیم طوفان بطور مستمر و بدون وقفه کوتوله را بطور 24 ساعته مشاهده کند. اسپیتزر بعدا دوباره دوره یک ساله مسیر چگونگی تغیر الگوی ستاره را مشاهده می کند.
در حالی که کوتوله های قهوه ای در طوفان ها فراخورشیدی مخفی شده در اطراف همسایه کیهانی خورشید مورد مطالعه قرار گرفته اند،آنها هنوز بسیار برای هر مشاهده ای دورند اما نقاطی از نور هستند.ولی نوری که از آنا به ما می رسد شامل اطلاعاتی در مورد ساخته شدن اتمسفر و هر ابری است که در این فرآیند تغیر می کند.
نوری که از ارتفاعات پایین تر ساطع می شود زمانی که از عرشه یک ابر بالاتر عبور می کند هنگام مشاهده آن از زمین عوض می شود.ترکیب و ذخامت لایه های ابرها می تواند نور کوتوله را زمانی که ابرها ذخیم تر ستند عوض کند یا نور بیشتری از داخل یکی از سوراخ های ابر عبور کند.هر کوتوله به دور محوری می چرخد.در هر نقطه از هر یک ساعت تا سیزده ساعت.که  یک تغیر در نور ایجاد می شود قابل ضبط است.
این تغیر در ریتم نور به دلیل ابر در قسمت های مختلف اتمسفر کوتوله است که می تواند افراطی باشد.افزایش و کاهش مقدار نور ضبط شده از کمتر از یک درصد تا بالای 27 درصد است در این مورد کوتوله قهوه ای طوفان های بزرگی به اندازه نقطه سرخ مشتری یا اتمسفر مشتری دارد.
تیم طوفان این اشیار را برای مشاهده در طول زمان دنبال می کند.پیگردی فعالیت ابر یکی از جالب ترین اشیا برای سالهای بسیاری بوده است.هدف تیم گسترش مشاهده تعداد دیگری از کوتوله های قهوه ای در سایر دماهاست.
تکنیکی که برای طوفان های فراخورشیدی در سایر پروژه ها مورد استفاده قرار می گیرد اساسا تکنیکی است که نقشه ای را برای جهان های دیگر در آینده فراهم می کند.داشمندان ی توانند از این برای نقشه سیارات مشابه زمین استفاده کنند و دانشمندان را قادر به شناسایی اقیانوس ها و قاره ها که می تواند یک زمینه مهم برای دنبال کردن حیات در آن اهداف باشد را فراهم می کند.

یک ستاره و ستاره همدم آن

تصویر جدید تلسکوپ هابل یک ستاره بنام R Sculptoris را که یک غول سرخ در فاصله 1500 سال نوری زمین در صورت فلکی مجسمه ساز قرار دارد را نشان می دهد.مشاهدات اخیر نشان می دهد که ماده اطراف ستاره قطعا یک ساختار مارپیچی را شکل می دهد-پدیده ای که احتمالا به دلیل یک ستاره همدم در حال چرخش به دور ستاره ایجاد می شود.سیستم هایی با چندین ستاره اغلب شکل غیرعادی یا غیر قابل تشخیصی زمانی که دیده می شوند دارند،برای مثال عریض هستند.
این ستاره یک مثال از یک ستاره AGB است.همه ستاره ها با با جرم اولیه حدود هشت برابر خورشید در نهایت در مراحل آخر زندگی خود به غول سرخ تبدیل می شوند.آنها شروع به سرد شدن و از دست دادن مقدار زیادی از جرمشان را در یک باد متراکم پی در پی که از درون ستاره به بیرون آن جریان می یابد می کنند.با این از دست دادن ثابت ماده، از یک غول سرخ مانند  R Sculptoris یک سهم خوب از مواد خام-گرد و غبار و گاز-که برای شکل دادن نسل جدیدی از ستاره ها و سیاره ها مورد استفاده قرار می گیرد فراهم می کند.همچنین آنها نشان می دهند که از حالا تا چند میلیارد سال آینده چه اتفاقاتی مشابهی برای خورشید ما رخ می دهد، و به ستاره شناسان برای درک چگونگی توزیع عناصری که ما را ساخته اند در سراسر کیهان پخش شده اند کمک می کند.
R Sculptoris  خودش در خارج از  صفحه منظومه شمسی واقع شده است و با استفاده از یک تلسکوپ آماتوری متوسط در قسمتی از آسمان به دور از صفحه کهکشانی، جایی که ستاره های نسبتا زیاد ولی بسیار کم نور و کهکشان های دور قرار دارند، قابل مشاهده است.
سیاهچاله مرکز تصویر بطور مصنوعی پوشانده شده است.

منبع: Spacetelescope.org