منبع Dailygalaxy.com
ترجمه رامین فخاری
دو کهکشان در مسیر برخورد و حتی تصادم هستند،آنها به یک کهکشان بزرگ ادغام خواهند شد.در مرکز هر کهکشان یک سیاهچاله پرجرم قرار دارد که بنابراین ادغام خواهند شد.ولی اگر در این فرآیند امواج گرانشی شکل گرفته باشند،به فضا منتشر شده باشند،آنها پس زده خواهند شد.بنابراین در بعضی از موارد یکی از سیاهچاله ها خارج خواهد شد.این تاثیر نسبتا ضعیف است و سیاهچاله به مرکز باز خواهد گشت.در بعضی از موارد اثر بسیار قوی است و سیاهچاله برای همیشه به بیرون از کهکشان پرت خواهد شد و بقایای آن در جهان مشاهده خواهد شد.
ستاره شناسان اثر عجیبی را که می تواند یک سیاهچاله برچرم رها شده در فضا باشد در 90 میلیون سال نوری زمین مشاهده کردند.این می تواند ناشی از امواج گرانشی تصادم باشد.دانشمندان برای سیاهچاله های بیشتری که تحت تاثیر عقب نشینی قرار دارند.
سیاهچاله SDSS 1133 نقطه کوچک در زیر تصویر سمت چپ بطور فعال ماده را از بیرون از کهکشان کوتوله Markarian 77(مرکز)در 90 میلیون سال نوری را دارد.این تصاویر با کیفیت بالا با تلسکوپ کلک با با نور منطبق گرفته شده است.یک تیم محققین از دانشگاه هاوایی مشاهدات را انجام داده اند این تلسکوپ یکی از بزرگترین تلسکوپ هایی است که از تکنیک ویژه نور انطباقی که آشفتگی اتمسفر را جبران می کند،این مطمئن ترین مشاهده با این کیفیت باور نکردنی است.
مشاهده یک جسم بنام SDSS1133 را نشان می دهد که حلقه ای از گاز و گرد و غبار را دارد.که زمانی که اشعه ساطع می کند قورت می دهد و فرو می برد.مشاهده بطور واضح نشان می دهد که هیچ کهکشان در حال چرخشی وجود ندارد.با مقایسه اشعه جسم با کهکشان نزدیکش Makaian-177،به نظر می رسد که سیاهچاله قبل از پرتاب شدن به کهکشان کوتوله تعلق داشته است.
یک احتمال دیگر این است که جسم نوع مخصوصی از ابرنواختر باشد،که یک ستاره پرجرم در حال انفجار استوزمانی که ستاره های پرجرم می میرند،انفجار می تواند سیاهچاله را شکل دهد.اخترشناسان تصاویری از جسم را در 1950 و یک ابرنواختر معمولی تنها در چند ماه آخر را یافتند،اما آن می تواند موردی از یک ستاره پرجرم ویژه با یک سری از انفجار که حدقلا در 50 سال رخ داده باشد و قبل از آن در نهایت در سال 2001 منفجر شده باشد باشد.اگر این این مورد باشد،آن یکی از پر انرژی ترین و پایدار ترین انفجار های مشاهده شده باشد.
به منظور نزدیک تر شدن به حل راز،محققان در استفاده بعدی از طیف نگار ریشه ای کیهانی تلسکوپ هابل که می تواند طیف های یونیزه شده کربن در سیاهچاله های فعال را مشاهده کند پدیده را مشاهده خواهند نمود.
در یک ابرنواختر،در طرف دیگر،کربن بونیزه شده بعد از انفجار ایجاد خواهد شد.و خطوط طیف معمولا بسیار نازک هستند.
در این نوع ابرنواختر،ساطع شدن نور بسیار سریع ضعیف تر می شود.اگر سیاهچاله بیرون از کهکشان انداخته شود،نور را برای مدت زیادی شاید میلیون ها سال ساطع خواهد نمود.
تصویر دوم از از اسپیتزر هابل ناسا تصادم دو کهکشان را که باعث یک انفجار ستاره ای درخشان شده است،روشن تر از همیشه در مرکز،یا ادغام دو کهکشان را نشان می دهد.ادغام کهکشان ها مجموعه ای II ZW 096 شناخته می شود بطور واضح می تواند نور های با طول موج کوتاه تری از هابل را نشان دهد،مادون قرمز ناسا که رنگ قرمز را نمایندگی می کند روشن ترین درخشش از یک ناحیه به طول 700 سال نوری را نمایش می دهد.تنها یک پارتیشن کامل از 50000 سال نوری گسترده شده از I،I ZW 096تنها یک پارتیشن کامل از 50000هشتاد در صد این ناحیه از نور مادون قرمز از این قطار خراب شده کیهانی است.
ترجمه رامین فخاری
دو کهکشان در مسیر برخورد و حتی تصادم هستند،آنها به یک کهکشان بزرگ ادغام خواهند شد.در مرکز هر کهکشان یک سیاهچاله پرجرم قرار دارد که بنابراین ادغام خواهند شد.ولی اگر در این فرآیند امواج گرانشی شکل گرفته باشند،به فضا منتشر شده باشند،آنها پس زده خواهند شد.بنابراین در بعضی از موارد یکی از سیاهچاله ها خارج خواهد شد.این تاثیر نسبتا ضعیف است و سیاهچاله به مرکز باز خواهد گشت.در بعضی از موارد اثر بسیار قوی است و سیاهچاله برای همیشه به بیرون از کهکشان پرت خواهد شد و بقایای آن در جهان مشاهده خواهد شد.
ستاره شناسان اثر عجیبی را که می تواند یک سیاهچاله برچرم رها شده در فضا باشد در 90 میلیون سال نوری زمین مشاهده کردند.این می تواند ناشی از امواج گرانشی تصادم باشد.دانشمندان برای سیاهچاله های بیشتری که تحت تاثیر عقب نشینی قرار دارند.
سیاهچاله SDSS 1133 نقطه کوچک در زیر تصویر سمت چپ بطور فعال ماده را از بیرون از کهکشان کوتوله Markarian 77(مرکز)در 90 میلیون سال نوری را دارد.این تصاویر با کیفیت بالا با تلسکوپ کلک با با نور منطبق گرفته شده است.یک تیم محققین از دانشگاه هاوایی مشاهدات را انجام داده اند این تلسکوپ یکی از بزرگترین تلسکوپ هایی است که از تکنیک ویژه نور انطباقی که آشفتگی اتمسفر را جبران می کند،این مطمئن ترین مشاهده با این کیفیت باور نکردنی است.
مشاهده یک جسم بنام SDSS1133 را نشان می دهد که حلقه ای از گاز و گرد و غبار را دارد.که زمانی که اشعه ساطع می کند قورت می دهد و فرو می برد.مشاهده بطور واضح نشان می دهد که هیچ کهکشان در حال چرخشی وجود ندارد.با مقایسه اشعه جسم با کهکشان نزدیکش Makaian-177،به نظر می رسد که سیاهچاله قبل از پرتاب شدن به کهکشان کوتوله تعلق داشته است.
یک احتمال دیگر این است که جسم نوع مخصوصی از ابرنواختر باشد،که یک ستاره پرجرم در حال انفجار استوزمانی که ستاره های پرجرم می میرند،انفجار می تواند سیاهچاله را شکل دهد.اخترشناسان تصاویری از جسم را در 1950 و یک ابرنواختر معمولی تنها در چند ماه آخر را یافتند،اما آن می تواند موردی از یک ستاره پرجرم ویژه با یک سری از انفجار که حدقلا در 50 سال رخ داده باشد و قبل از آن در نهایت در سال 2001 منفجر شده باشد باشد.اگر این این مورد باشد،آن یکی از پر انرژی ترین و پایدار ترین انفجار های مشاهده شده باشد.
به منظور نزدیک تر شدن به حل راز،محققان در استفاده بعدی از طیف نگار ریشه ای کیهانی تلسکوپ هابل که می تواند طیف های یونیزه شده کربن در سیاهچاله های فعال را مشاهده کند پدیده را مشاهده خواهند نمود.
در یک ابرنواختر،در طرف دیگر،کربن بونیزه شده بعد از انفجار ایجاد خواهد شد.و خطوط طیف معمولا بسیار نازک هستند.
در این نوع ابرنواختر،ساطع شدن نور بسیار سریع ضعیف تر می شود.اگر سیاهچاله بیرون از کهکشان انداخته شود،نور را برای مدت زیادی شاید میلیون ها سال ساطع خواهد نمود.
تصویر دوم از از اسپیتزر هابل ناسا تصادم دو کهکشان را که باعث یک انفجار ستاره ای درخشان شده است،روشن تر از همیشه در مرکز،یا ادغام دو کهکشان را نشان می دهد.ادغام کهکشان ها مجموعه ای II ZW 096 شناخته می شود بطور واضح می تواند نور های با طول موج کوتاه تری از هابل را نشان دهد،مادون قرمز ناسا که رنگ قرمز را نمایندگی می کند روشن ترین درخشش از یک ناحیه به طول 700 سال نوری را نمایش می دهد.تنها یک پارتیشن کامل از 50000 سال نوری گسترده شده از I،I ZW 096تنها یک پارتیشن کامل از 50000هشتاد در صد این ناحیه از نور مادون قرمز از این قطار خراب شده کیهانی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر