چهار خوشه ناشناخته که هر یک حاوی هزارن کهکشان هستند در فاصله ده میلیارد سال نوری زمین کشف شده اند.بزرگترین خوشه کیهانی امروز کشف شد که توسط کهکشان های عظیم و بیضوی و گرد و غبارهایی که در شکل گیری ستارگان نقش دارند احاطه شده است.یک تیم بین المللی به رهبری امپریال کالج لندن از ترکیب داده های دو ماهواره آژانس فضایی اروپا هرش و پانگ استفاده کرد تا دوترین خوشه کیهانی را که ممکن است مشاهده کند مشاهده کنند.محققان باور دارند 2000 خوشه بیشتر با استفاده از تکینگ ها قابل تشخیص است.که جزئیات بیشتری را از جدول زمانی چگونگی شکل گیری خوشه ها می دهد.خوشه های کیهانی بزرگترین اشیا در کیهان هستند شامل صدها و هزاران کهکشان که توسط جاذبه به هم بسته شده اند.ر حالی که ستاره شناسان بسیاری از خوشه های نزدیک به هم را تشخیص می دهند آنها نیاز دارند تا بیشتر به زمان گذشته برگردند تا بفهمند که چگونه این ساختارها شکل می گیرد.این به معنی یافتن خوشه های بزرگتر و دورتر از زمین است.
نوری که از دورترین خوشه از این چهار خوشه جدید می آید از بیش از ده میلیارد سال قبل به ما می رسد.این به این معنی است که ستاره شناسان خوشه را زمانی که کائنات تنها سه میلیارد سال داشت مشاهده می کنند.اگر چه ما قادر به دیدن کهکشان های منحصر به رد ستیم که ما را به گذشته می برند دور ترین خوشه که توسط کیهان شناسان کشف شد ما را به زمانی که جهان 4.5 میلیارد سال داشت می برد و این مقدار بخاطر فاصله 9 میلیارد سال نوری آن از ماست.دانشمندان حالا خوشه ای را یافته اند که خیلی زودتر بوده و این خوشه پتانسیل بیشتری دارد.
خوشه ها می توانند در فاصله های دور تشخیص داده شوند زیرا آنها شامل خوشه هایی با اندازه بزرگ گاز و گرد و غبار هستند که ستاره ها را شکل می دهند.این فرآیند ساطع شدن نور می تواند توسط ماهواره ها مشاهده شود.
مشاهدات دستگاه طیفی و فوتومتریک هرشل دانشمندان را قادر به اسکن مناطق وسیعی از آسمان با حساسیت و وضوح بالا می کنند که قادر به یافتند اجسام نادر و عجیب و غریب هستند.
محققان در بین اولین ترکیب داده های ماهواره تا پایان عملیات تمام آسمان را اسکن کردند و هرشل بخش های خاصی را با جزئیات بیشتر نشان داد.
محققان با استفاده از داده های پلانگ برای یافتن منبع دوری که مادون قرمز ساطع می شود مناطق را با هرشل پوشش دادند و هرشل این منابع بسیار نزدیک در حدود 60 منبع را به وسیله محققان تشخیص داد.و وجود کهکشان های نزدیک را بیشتر تایید کرد.در هر حال چهار خوشه از چند منبع کم نور شامل خوشه های کیهانی قبلی شناسایی شدند.
تیم از داده های موجود بیشتر برای مشاهدات برای تخمین فاصله این خوشه ها از زمین برای تشخیص این که کدام کهکشان ها با آنها هستند و در آنها ستاره شکل می گیرد را مشاهده کردند و کهکشان های بیشتری را از خوشه ها به وسیله تکونیک تشخیص دادند.این مشاهدا با هدف مشاهده زمان گذشته اولین مرحله شکل گیری خوشه های کیهان استفاده شد.
تصویر متعلق به NGC 7049 یک کهکشان بزرگ در مرز بین مارپیچی و بیضوی است و گستردگی معادل 150 هزار سال نوری را دارد.و در فاصله صد میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی موسوم به هندی قرار دارد و این ساختار از تصادف اخیر چند کهکشان به وجود آمده است.
روشن ترین خوشه کهکشانی بین پرجرم ترین کهکشان های کیهان است و قدیمی تر است و محققان را قادر می سازد تا بسیاری از خوشه های کروی را مطالعه کنند. NGC 7049 کمتر از خوشه های مشابه دیگر کهکشان دارد.این ستاره شناسان را قادر می سازد تا مشاهده کنند که چگونه محیط اطراف در اوایل هان تحت تاثیر رشد هاله کهکشان ها قرار گرفت.
خوشه های کروی NGC 7049 به شکل نقاط ضعیفی از نور در هاله کهکشان ها دیده می شوند.هاله منطقه شبح مانندی است که نور در اطراف کهکشان در آن پراکنده می شود و از دهها هزار ستاره منحصر به فرد و یک پس زمینه درخشان و خطوط گرد و غبار که در اطراف هسته NGC 7049 می چرخد را فراهم می کند.
NGC 7049 در ظاهر برجسته است و از حلقه های برجسته گرد و غبار غیر عادی تشکیل شده است.حلقه بسیار درخشان تر از میلیون ها ستاره درخشان پشت آن است.بطور کلی خطوط گرد و غبار در کهکشان های بسیار جوان با ستاره سازی بسیار فعال همراه است.در این تصویر قطب های گاز چرخان در مرکز کهکشان دیده نمی شوند.این تصویر توسط دوربین نقشه برداری پیشرفته هابل که برای رصد کهکشان های و خوشه های فاصله دور باستانی بهینه سازی شده است گرفته شده است و در ین تحقیق دانشمندانی از انگلستان، اسپانیا، ایالات متحده آمریکا، کانادا، ایتالیا و آفریقای جنوبی نقش دارند.
منبع : dailygalaxy.com
نوری که از دورترین خوشه از این چهار خوشه جدید می آید از بیش از ده میلیارد سال قبل به ما می رسد.این به این معنی است که ستاره شناسان خوشه را زمانی که کائنات تنها سه میلیارد سال داشت مشاهده می کنند.اگر چه ما قادر به دیدن کهکشان های منحصر به رد ستیم که ما را به گذشته می برند دور ترین خوشه که توسط کیهان شناسان کشف شد ما را به زمانی که جهان 4.5 میلیارد سال داشت می برد و این مقدار بخاطر فاصله 9 میلیارد سال نوری آن از ماست.دانشمندان حالا خوشه ای را یافته اند که خیلی زودتر بوده و این خوشه پتانسیل بیشتری دارد.
خوشه ها می توانند در فاصله های دور تشخیص داده شوند زیرا آنها شامل خوشه هایی با اندازه بزرگ گاز و گرد و غبار هستند که ستاره ها را شکل می دهند.این فرآیند ساطع شدن نور می تواند توسط ماهواره ها مشاهده شود.
مشاهدات دستگاه طیفی و فوتومتریک هرشل دانشمندان را قادر به اسکن مناطق وسیعی از آسمان با حساسیت و وضوح بالا می کنند که قادر به یافتند اجسام نادر و عجیب و غریب هستند.
محققان در بین اولین ترکیب داده های ماهواره تا پایان عملیات تمام آسمان را اسکن کردند و هرشل بخش های خاصی را با جزئیات بیشتر نشان داد.
محققان با استفاده از داده های پلانگ برای یافتن منبع دوری که مادون قرمز ساطع می شود مناطق را با هرشل پوشش دادند و هرشل این منابع بسیار نزدیک در حدود 60 منبع را به وسیله محققان تشخیص داد.و وجود کهکشان های نزدیک را بیشتر تایید کرد.در هر حال چهار خوشه از چند منبع کم نور شامل خوشه های کیهانی قبلی شناسایی شدند.
تیم از داده های موجود بیشتر برای مشاهدات برای تخمین فاصله این خوشه ها از زمین برای تشخیص این که کدام کهکشان ها با آنها هستند و در آنها ستاره شکل می گیرد را مشاهده کردند و کهکشان های بیشتری را از خوشه ها به وسیله تکونیک تشخیص دادند.این مشاهدا با هدف مشاهده زمان گذشته اولین مرحله شکل گیری خوشه های کیهان استفاده شد.
تصویر متعلق به NGC 7049 یک کهکشان بزرگ در مرز بین مارپیچی و بیضوی است و گستردگی معادل 150 هزار سال نوری را دارد.و در فاصله صد میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی موسوم به هندی قرار دارد و این ساختار از تصادف اخیر چند کهکشان به وجود آمده است.
روشن ترین خوشه کهکشانی بین پرجرم ترین کهکشان های کیهان است و قدیمی تر است و محققان را قادر می سازد تا بسیاری از خوشه های کروی را مطالعه کنند. NGC 7049 کمتر از خوشه های مشابه دیگر کهکشان دارد.این ستاره شناسان را قادر می سازد تا مشاهده کنند که چگونه محیط اطراف در اوایل هان تحت تاثیر رشد هاله کهکشان ها قرار گرفت.
خوشه های کروی NGC 7049 به شکل نقاط ضعیفی از نور در هاله کهکشان ها دیده می شوند.هاله منطقه شبح مانندی است که نور در اطراف کهکشان در آن پراکنده می شود و از دهها هزار ستاره منحصر به فرد و یک پس زمینه درخشان و خطوط گرد و غبار که در اطراف هسته NGC 7049 می چرخد را فراهم می کند.
NGC 7049 در ظاهر برجسته است و از حلقه های برجسته گرد و غبار غیر عادی تشکیل شده است.حلقه بسیار درخشان تر از میلیون ها ستاره درخشان پشت آن است.بطور کلی خطوط گرد و غبار در کهکشان های بسیار جوان با ستاره سازی بسیار فعال همراه است.در این تصویر قطب های گاز چرخان در مرکز کهکشان دیده نمی شوند.این تصویر توسط دوربین نقشه برداری پیشرفته هابل که برای رصد کهکشان های و خوشه های فاصله دور باستانی بهینه سازی شده است گرفته شده است و در ین تحقیق دانشمندانی از انگلستان، اسپانیا، ایالات متحده آمریکا، کانادا، ایتالیا و آفریقای جنوبی نقش دارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر