بیا به این سوال پاسخ بگوییم که چرا کائنات در حال گسترش است ؟و جهان به داخل چه چیزی در حال گسترش است؟و چه چیزی در خارج از جهان وجود دارد؟شاید هر ستاره شناسی یک سوال برای این جواب داشته باشد و جواب ها گیج کننده است ولی پاسخ کوتاه این است که این یک سوال بی معنی است جهان به داخل هر چیزی در حال گسترش نیست!آن فقط در حال گسترش است.
تعریف کائنات شامل همه چیز می شود اگر کسی از بیرون از کائنات نیز به آن نگاه کند جزوی از آن است.بیرون از جهان نیز در هر حال جزوی از آن محسوب می شود
در هر حال جهان یا بی نهایت و نا محدود است یا دارای مرز و محدوده است.زمانی که ما گسترش جهان را بعد از بیگ بنگ تصور می کنیم تصویری از پخش شدن سپری از یک نقطه را به ما می دهد.اما این مقایسه دقیق نیست.یک مقایسه بهتر مقایسه جهان با یک بالن "دو بعدی"در حال گسترش است.اگر شما یک مورچه در زیر بالن بودید و بالن را از بالا نگاه می کردید جهان زیرتان را مسطح می دید.
حال تصور کنید بالن غیر مسطح بود به هر طرف نگاه می کردید مورچه های دیگر در حال دور شدن از شما بودند.در یک سطح مسطح و صاف هر چیزی که بروی آن را برود در هر حال به نقطه آغازین خود باز می گردد.
حال شما یک شی دایره مانند را تصور کنید که در حال گسترش است شاید شما تعجب کنید ولی مغز دو بعدی مورچه قادر به گسترش یک جسم سه بعدی نیست.بالن ممکن است یک مرکز داشته باشد ولی سطح دارای مرکز نیست.فقط یک شکل است که داوم در حال گسترش به اطراف است.و هنوز شما در حال سفر به اطراف بالن هستید در حالی که آن گسترده تر و گسترده تر می شود.
برای درک بهتر از جهان ما نیاز به اندازه گیری اجسام در یک بعد داریم.از بعد دوم به بعد سوم در یک جهان چهار بعدی جاسازی شده است. ستاره شناسان فکر می کنند اگر شما به هر جهت سفر کنید دوباره به مکان اول خود باز خواهید گشت.اگر شما به اندازه کافی به فضا خیره شوید پشت سرتان را نیز خواهید دید.
و به این ترتیب با گسترش بیشتر و بیشتر جهان مدت زمان بیشتری طول خواهد کشید اما رفتن به هیچ جهتی نمی تواند شما را از این جهان خارج کند.حتی اگر شما با سرعت نور نیز حرکت کنید فقط با سرعت بیشتری به موقعیت اولیه خود باز خواهید گشت.کهکشان های دیگر را می بینیم که با سرعت از ما دور می شوند مثل اینکه مورچه بقیه مورچه ها را بروی سطح یک بادکنک در حال دور شدن از خود ببیند.
برای یک قیاس بزرگتر می توان جهان را بصورت یک کیک کشمشی فرض کرد که کشمش های آن که سیارات هستند در حال دور شدن از همدیگر هستند ولی شما در سفره می توانید کیک را در هر جهتی قرار دهید و کشمش ها به مکان اولیه خود باز گردند به یاد داشته باشید که دید ما از جهان سه بعدی است در صورتی که می توانستیم یک دید چهاربعدی از جهان داشته باشیم می توانستیم بهتر این موضوع را درک کنیم.
تعریف کائنات شامل همه چیز می شود اگر کسی از بیرون از کائنات نیز به آن نگاه کند جزوی از آن است.بیرون از جهان نیز در هر حال جزوی از آن محسوب می شود
در هر حال جهان یا بی نهایت و نا محدود است یا دارای مرز و محدوده است.زمانی که ما گسترش جهان را بعد از بیگ بنگ تصور می کنیم تصویری از پخش شدن سپری از یک نقطه را به ما می دهد.اما این مقایسه دقیق نیست.یک مقایسه بهتر مقایسه جهان با یک بالن "دو بعدی"در حال گسترش است.اگر شما یک مورچه در زیر بالن بودید و بالن را از بالا نگاه می کردید جهان زیرتان را مسطح می دید.
حال تصور کنید بالن غیر مسطح بود به هر طرف نگاه می کردید مورچه های دیگر در حال دور شدن از شما بودند.در یک سطح مسطح و صاف هر چیزی که بروی آن را برود در هر حال به نقطه آغازین خود باز می گردد.
برای درک بهتر از جهان ما نیاز به اندازه گیری اجسام در یک بعد داریم.از بعد دوم به بعد سوم در یک جهان چهار بعدی جاسازی شده است. ستاره شناسان فکر می کنند اگر شما به هر جهت سفر کنید دوباره به مکان اول خود باز خواهید گشت.اگر شما به اندازه کافی به فضا خیره شوید پشت سرتان را نیز خواهید دید.
و به این ترتیب با گسترش بیشتر و بیشتر جهان مدت زمان بیشتری طول خواهد کشید اما رفتن به هیچ جهتی نمی تواند شما را از این جهان خارج کند.حتی اگر شما با سرعت نور نیز حرکت کنید فقط با سرعت بیشتری به موقعیت اولیه خود باز خواهید گشت.کهکشان های دیگر را می بینیم که با سرعت از ما دور می شوند مثل اینکه مورچه بقیه مورچه ها را بروی سطح یک بادکنک در حال دور شدن از خود ببیند.
متن به این زیبایی را با این ترجمه مزخرف به گند کشیدید
پاسخحذف