اختر شناسان تئوری جدیدی را در باره شکلگیری ستارگان بسیار بزرگ ارائه دادند.

چگونگی شکل گیری ستاره هایی ده برابر زمین برای دانشمندان در حال حاضر تبدیل به یک مشکل شده است و دانشمندان نمی دانند که این ستارگان چگونه شکل می گیرند مدل معمولی از شکل گیری ستارگان شامل یک ابر مولکولی سرد است که توسط گرانش به قدری رشده می شود که تشکیل همجوشی هسته می دهد و سپس ماده ابر به قدری بزرگ می شود که شروع به همجوشی هسته ای می کند و ابر جدید متولد می شود. زمانی که هسته شروع به رشد می کند درجه حرارت آن نیز بالا می رود و از 10 به 100 درجه می رسد و گاز اطراف آن می تواند بر جریان های دیگری از هسته ستاره ها تاثیر بگذارد و در این نقطه ستاره انرژی را از خود گسیل می کند و جریانی شکل می گیرد و ماده را به اطراف پرتاب می کند هسته تا زمانی که ستاره به اندازه خود رسیده می تواند بزرگتر شود. پس ستاره های بزرگ چگونه شکل می گیرند؟پاسخ ساده است هسته به لحاظ تدوری قبل از افزایش دما و مقدار تشعشعات تا زمان زیادی می تواند رشد کندو می تواند بوسیله ابر مولکولی بزگتر شود و ایجاد یک هسته نیاز به تراکم بیشتر دارد که نیاز به ابرهای مولکولی جدا شده دارد. اختر شناسان یک تئوری جدید دارند اگر یک ابر AOT از یک ستاره غول پیکرتر تشکیل شود در این نقطه برخورد ند می تواند تاثیر بیشتر در تولید چگالی داشته باشد و بطور بالقوه به حجم یک ستاره بزرگ از گاز و سقوط هسته جلوگیری کند. عدم وجود مشاهدات تجربی باعث می شود که تئوری ها تغیر کند و.بر اساس کشف های جدید شکلگیری خوشه های بزرگ ستارگان که شامل بیش از 10000 ستاره بیشترند در فضایی با حجم 10 برابر کمتر از ستاره ها به وجود می آیند
یاسو فوکویی ، از دانشگاه ناگویا در ژاپن مشاهداتی از چهار خوشه بزرگ انجام داده و ویژگی های جدیدی یافته است هرچهار خوشه دو ابر داشتند که با سرعت 20 کیلومتر بر ثانیه با هم برخورد می کردند و اشیا متراکم ایجاد می کردند محققان معتقد اند دلیل شکل گیری خوشه های بزرگ این است.
برای بدست آوردن شواهد بیشتر او و گروهش حباب اسپیتزر ناسا را که با مادون قرمز رصد شده بود نگاه کردند این حباب حلقه ای کامل یا حزئی از گازهای کهکشان ماست و توسط یک باد ستاره ای قوی منفجر شده و مرکز آن مواد را به طرف اطراف هل می دهد.اما یک مکز قوی برای روشن شدن این منطقه وجود داد که قابل شناسایی است و چنین اشیایی به ندرت در مرکز حباب دیده می شوند گرد و غبار داخل حباب نیز قابل مشاهده است و گازها با فشار به بیرون رانده شده اند و شکل یک حباب سه بعدی نامتقارن توسط بادهای ستاره ای ایجاد شده است.
او و گروهش بعد از مطالعه حیای دریافتند که حباب فاقد یک ستاره عظیم در مرکز خود است و نیمی از حباب مربوط به دو ابر گازی است که به هم برخورد کرده اند بنابر این ستاره ها ی عظیم در امتداد لبه های برخورد ابر ستاره ای ایجاد می شوند. و.یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه هوکایدو شبیه سازی از برخورد و ابر انجام داده و این تحقیقات را تایید کرده است و تایید کرده که بعد از برخورد یک قسمت حبقه مانند ایجاد می شود که در این حباب نیز قابل مشاهده است.این تئوری در باره شکل گیری ستارگان بزرگ به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.