بیش از 12 میلیارد سال قبل یک ستاره منفجر شد و خودش پاره شد و بقایای آن در محیط بیرون در دو جت دوقولو در سرعتی نزدیک به سرعت نور ماندند.در مرگ آن نوری منتشر شد که برابر یک میلیون برابر نور کل کهکشان ماست.
این فلش درخشان کل فضا را در 12.7 میلیارد سال قبل طی کرد و حتی زمین هم در زمان این انفجار وجود نداشت.با تجزیه و تحلیل این نور ستاره شناسان د حدود یک کهکشان کم نور بسیار کوچک را با استفاده از هابل مشاهده نمودند.
این ستاره در یک زمان بسیار شگفت انگیز که می توان از آن بعنوان عصر تاریکی یاد کرد زندگی می کرده است این عصر در حدود فقط یک میلیارد سال پس از انفجار بزرگ بوده است.
Ryan Chornock از مرکز اختر فیزیک هاروارد اسمیتسن می گوید در آن زمانی که این ستاره مرد جهان هنوز آماده تشکیل زندگی نبود اما عناصر مورد نیاز برای ساخت ان مهیا شده بود.
تحت فروسرخ 5.9 در فاصله 12.7 میلیارد سال نوری یکی از دورترین انفجار اشعه گاما تاکنون تحت عنوان GRB 130606A یافت شده است.
به این معنی که دانشمندانی که نقش پزشکی قانونی را دارند پس از برسی مرگ و زندگی یک ستاره در کیههان و مراحل اولیه از زمان کیهان به این نتایج می رسند.
ستاره مرگ خود را با انتشار اشعه گاما اعلام می کند که این یک رویداد شناخته شده بنام انفجار اشعه گاما(GR( است.
GRB 130606A بعنوان یک انفجار اشعه گامای طولانه طبقه بندی است که به مدت پشت سر هم و چهار دقیقه به طول انجامید.این توس فا پیمای سویفت ناسا در ششم ژون تشخیص داده شد و تیم به سرعت مشاهدات خود توسط تلسکوپ MMT را در آریزونای شمالی ثبت کردند.
Chornock می گوید ما چند ساعت قادر به دریافت ماده بودیم این سرعت در تشیخص و مطالعه ما در بعد از فروزش بسیار اهمیت داشت.
فروزش GRB هازمانی اتفاق می افتد که که جت ها بطور مکرر به گازهای اطراف ضربه بزنند.این فرآیند فراگیر است و مثل برف روبی است.گرما و حرکت دادن آن باعث حبابی شدن آن می شود زمان فروزش و نور بعد از مرگ ستاره در کهکشان میزبان سفر کند به وسیله ابرهای گازی در میان ستاره ها سفر می کند عناصر شیمیایی توسط این ابرها جذب می شوند.
عناصر شیمیایی در آن ابرها نور را در طول موجهای مختلف جذب می کند و شکل های خاصی که اثرات آن باقی می ماند شکلی شبیه طیف یک رنگین کمان تشکیل می دهد.ستاره شناسان می توانند این اثر را مطالعه کنند و بدانند کدام گازها از کهکشان های دور آمده اند.
تمام عناصر شیمیای سنگین تر از هیدروژن و هیلیوم و لیتیوم باعث ایجاد ستاره ها می شوند در نتیجه آن دسته از عناصر سنگین که ستاره شاسان آنها را فلزات می نامند در طول زمان تجمع می یابند زندگی نمی توانست در ابتدای جهان وجود داشته باشد زیرا عناصر زندگی مانند اکسیژن و هیدروژن وجود نداشت.
Chornock و همکاران دانشگاهی اش یافتند که GRB کهکشان شامل حدود یک دهم مواد فلزی منظومه شمسی است.توری ها پیشنهاد می دهد که اگرچه سیارات سنگی قادر به شکل گیری بوده اند اما با حتمال زیاد زندگی قادر به شکل گیری نبوده است.
ادو برگر از نویسندگان CFA گفت»در آینده ما قادر خواهیم بود که GRB هایی در فاصله ببسیار دور را با استفاده از تلسکوپ غول پیکر ماژالانی بیابیم.
نتایج این مطالعات در شمار 1 سپتامبر اختر فیزیک منتشر خواهد شد.
این فلش درخشان کل فضا را در 12.7 میلیارد سال قبل طی کرد و حتی زمین هم در زمان این انفجار وجود نداشت.با تجزیه و تحلیل این نور ستاره شناسان د حدود یک کهکشان کم نور بسیار کوچک را با استفاده از هابل مشاهده نمودند.
این ستاره در یک زمان بسیار شگفت انگیز که می توان از آن بعنوان عصر تاریکی یاد کرد زندگی می کرده است این عصر در حدود فقط یک میلیارد سال پس از انفجار بزرگ بوده است.
Ryan Chornock از مرکز اختر فیزیک هاروارد اسمیتسن می گوید در آن زمانی که این ستاره مرد جهان هنوز آماده تشکیل زندگی نبود اما عناصر مورد نیاز برای ساخت ان مهیا شده بود.
تحت فروسرخ 5.9 در فاصله 12.7 میلیارد سال نوری یکی از دورترین انفجار اشعه گاما تاکنون تحت عنوان GRB 130606A یافت شده است.
به این معنی که دانشمندانی که نقش پزشکی قانونی را دارند پس از برسی مرگ و زندگی یک ستاره در کیههان و مراحل اولیه از زمان کیهان به این نتایج می رسند.
ستاره مرگ خود را با انتشار اشعه گاما اعلام می کند که این یک رویداد شناخته شده بنام انفجار اشعه گاما(GR( است.
GRB 130606A بعنوان یک انفجار اشعه گامای طولانه طبقه بندی است که به مدت پشت سر هم و چهار دقیقه به طول انجامید.این توس فا پیمای سویفت ناسا در ششم ژون تشخیص داده شد و تیم به سرعت مشاهدات خود توسط تلسکوپ MMT را در آریزونای شمالی ثبت کردند.
Chornock می گوید ما چند ساعت قادر به دریافت ماده بودیم این سرعت در تشیخص و مطالعه ما در بعد از فروزش بسیار اهمیت داشت.
فروزش GRB هازمانی اتفاق می افتد که که جت ها بطور مکرر به گازهای اطراف ضربه بزنند.این فرآیند فراگیر است و مثل برف روبی است.گرما و حرکت دادن آن باعث حبابی شدن آن می شود زمان فروزش و نور بعد از مرگ ستاره در کهکشان میزبان سفر کند به وسیله ابرهای گازی در میان ستاره ها سفر می کند عناصر شیمیایی توسط این ابرها جذب می شوند.
عناصر شیمیایی در آن ابرها نور را در طول موجهای مختلف جذب می کند و شکل های خاصی که اثرات آن باقی می ماند شکلی شبیه طیف یک رنگین کمان تشکیل می دهد.ستاره شناسان می توانند این اثر را مطالعه کنند و بدانند کدام گازها از کهکشان های دور آمده اند.
تمام عناصر شیمیای سنگین تر از هیدروژن و هیلیوم و لیتیوم باعث ایجاد ستاره ها می شوند در نتیجه آن دسته از عناصر سنگین که ستاره شاسان آنها را فلزات می نامند در طول زمان تجمع می یابند زندگی نمی توانست در ابتدای جهان وجود داشته باشد زیرا عناصر زندگی مانند اکسیژن و هیدروژن وجود نداشت.
Chornock و همکاران دانشگاهی اش یافتند که GRB کهکشان شامل حدود یک دهم مواد فلزی منظومه شمسی است.توری ها پیشنهاد می دهد که اگرچه سیارات سنگی قادر به شکل گیری بوده اند اما با حتمال زیاد زندگی قادر به شکل گیری نبوده است.
ادو برگر از نویسندگان CFA گفت»در آینده ما قادر خواهیم بود که GRB هایی در فاصله ببسیار دور را با استفاده از تلسکوپ غول پیکر ماژالانی بیابیم.
نتایج این مطالعات در شمار 1 سپتامبر اختر فیزیک منتشر خواهد شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر