تعداد نسبتا کمی از کهکشان ها دارای سلاح های مارپیچی یا مراکز درخشان در مرکز کهکشان مانند کهکشان راه شیری ما هستند.در واقع بیشتر ماده کهکشان های دیگر ابرهای کوچک و غیر متبلور بخار است.
یکی از این کهکشان ها DDO 82 است که عکس آن توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است.هر چند در مقایسه با کهکشان راه شیری کوچک اما یک کوتوله ممکن است بین چند میلیون تا چند میلیارد ستاره داشته باشد.
DDO 82 به تعین UGC 5692 بدون اشاره به ساختار آن شناخته شده است.در هر حال ستاره شناسان آن را در گروه کهکشان های Sm یا کهکشان های مارپیچی ماژالانی طبقه بندی می کنند.نام بعدی ماژالانی بزرگ است که کوتوله ای است که به دور کهکشان راه شیری پیچیده است.درست مثل کوتوله DDO 82 که گفته می شود دارای یک بازوی مارپیچی است.
DDO 82 در صورت فلکی دب اکبر قرار دارد که 13 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد.شی در نظر گرفته شده بخشی از گروه کهکشان های M81 است.
DDO 82 نام خود را پس از ورود به کاتالوگ مشاهدات David Dunlap ستاره شناس کانادایی در سال 1959 گرفت.
یکی از این کهکشان ها DDO 82 است که عکس آن توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است.هر چند در مقایسه با کهکشان راه شیری کوچک اما یک کوتوله ممکن است بین چند میلیون تا چند میلیارد ستاره داشته باشد.
DDO 82 به تعین UGC 5692 بدون اشاره به ساختار آن شناخته شده است.در هر حال ستاره شناسان آن را در گروه کهکشان های Sm یا کهکشان های مارپیچی ماژالانی طبقه بندی می کنند.نام بعدی ماژالانی بزرگ است که کوتوله ای است که به دور کهکشان راه شیری پیچیده است.درست مثل کوتوله DDO 82 که گفته می شود دارای یک بازوی مارپیچی است.
DDO 82 در صورت فلکی دب اکبر قرار دارد که 13 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد.شی در نظر گرفته شده بخشی از گروه کهکشان های M81 است.
DDO 82 نام خود را پس از ورود به کاتالوگ مشاهدات David Dunlap ستاره شناس کانادایی در سال 1959 گرفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر