با عرض خوش آمد گویی و با تشکر از حسن انتخاب شما بخاطر مطالعه این وبلاگ لطفا در صورتی که مطالب ما را مورد توجه شما قرار گرفت برای دریافت روزانه مطالب علمی دو پیج پایین صفحه و پیج های سمت راست صفحه را لایک بفرمایید لطفا انتقادات و پیشنهادات خود را نیز در صورت تمایل از طریق صفحات فیسبوک ما یا قسمت نظرات منعکس نمایید.

۱۳۹۰ شهریور ۱۱, جمعه

محققان ناسا جزئیات چگونگی بلعیدن یک ستاره در یک سیاهچاله را یافتند.

در تاریخ 28 مارس 2011 ناسا از کشف عود شدید اشعه x ناشی از بلعیدن یک ستاره درون یک سیاهچاله را خبر دادیک ستاره مانند خورشید که از مدار مرکزی خارج شده بود و بیش از اندازه به سیاهچاله نزدیک شده بود حدود نیمی از جرم ستاره بصورت توده های ابر مانند در دور سیاهچاله پراکنده شده اند.

واشینگتن 25 اوت مجله طبیعت در باره یک ایده جدید در باره یک حادثه کیهانی خبر داد که جریان اشعله x در اواخر ماه مارس به شدت عود کرده است.ماهواره Swift ناسا به ستاره شناسان در باره افت غیر معمولی انرژی در صورت فکی دراگو هشدار داد.

باور نکردنی است که هنوز هم منبع تولید اشعه ی x ممکن است تا سال دیگر باقی بماند دیوید باور استاد دانشگاه ایالتی گفته است این رفتار بر خلاف هر چیزی است که دیده ام.

ستاره شناسان بزودی متوجه منبع موسوم به Swift J1644+57شدند که ناشی از یک حادثه کیهانی عظیم بود بیداری یک کهکشان دور یک سیاهچاله و تکه تکه شدن و مصرف ستاره آن توسط یک سیاهچاله این کهکشان 3.9 میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد.

اکثر کهکشان ها از جمله کهکشان خود ما دارای سیاهچاله مرکزی با وزنی میلیون ها برابر جرم خورشید هستند.با توجه به مطالعات جدید سیاهچاله در مرکز کهکشان Swift J1644+57 دو برابر جرم سیاهچاله ای که در مرکز کهکشان راه شیری جرمی معادل 4 میلیون خورشید داشته باشد را دارد.وقتی یک ستاره به یک سیاهچاله می افتد توسط جزر و مد شدید آن را تکه تکه می کند و گازهای آن را تبدیل به یک جرم چرخشی در اطراف سیاهچاله می کنید که در میلیون ها درجه محصور شده اند.

وقتی برای اولین بار در 28 مارس این پدیده مشاهد شد ابتدا فرض شد که سیگنال اشعه گاما ناشی از یک انفجار روزانه ناشی از مرگ یک ستاره و تولد یک سیاهچاله است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر